Property of... ||Jikook ~+18

#21

Perspektywa Jimina

-Kocham cię. Chciałem żebyś zobaczył to co ja i...chciałem ci powiedzieć coś jeszcze.

"Raz kozie śmierć"

-Wiesz może kto cię potrącił?- zapytałem.

Jeongguk pokręcił głową na "nie".

-Wiesz...tak naprawdę to byłem ja.- wreszcie się do tego przyznałem.

-Aha.- odpowiedział.

-"Aha"? Tylko tyle? Nie jesteś zły?- zapytałem że zdziwieniem.

-Czy to nie oczywiste że to ty mnie potrąciłeś? Właściwie to dopiero niedawno skojarzyłem wszystkie fakty. Bo po co miałbyś się mną przejmować. Dlaczego miałbyś siedzieć ciągle w sali tylko dlatego, że jakiś dzieciak trafił do szpitala. Hyung, nie jestem głupim dzieckiem.- odpowiedział.

Byłem w szoku. Jeongguk sam się tego domyślił. Mój chłopak jest bardzo mądry.

-Jest jedno "ale". Kim jest ten fa-. Mniejsza o to.- powiedział.

-Właśnie sobie coś uświadomiłem.

-Co takiego?

-Że tak naprawdę nigdy cię nie opuszczę.- powiedziałem i pocałowałem Jeongguka w usta. (A teraz grupowe "Awwwwwwwww")

3.os.

-Jimin, wróćmy do domu.

Starszy tylko złapał Jeongguka za rękę i zaczął prowadzić go w stronę domu. Szli tak w ciszy dopóki nie usłyszeli czegoś za plecami. Jeongguk odwrócił wzrok i zobaczył mężczyznę biegnącego z nożem na Jimina.

-Jimin!- nim starszy zdążył zareagować, młodszy zakrył Parka swoim ciałem.

Ostrze wbiło się w brzuch młodszego. Nastały krzyki. Jeongguk osunął się na po ciele Parka, by następnie upaść na ziemię. (Przepraszam was, naprawdę "dlaczego płaczę? >.<)

-Jeong-guk.- oczy Jimina były jak spodki.-Jeongguk!- starszy padł na ziemię łapiąc Jeongguka w ramiona, oczywiście uważając żeby nie ruszyć sztyletem.-Kochanie wszystko będzie dobrze. Dzwońcie po karetkę!- krzyknął.

-Ji...min, zimno mi.- w oczach Jeongguka widać było pojedyncze łzy.

-Spokojnie Kookie. Wszystko będzie dobrze, tylko nie zamykaj oczu.- po policzkach Jimina coraz bardziej spływały łzy.-Słyszysz? Nie zamykaj oczu. Mam ci jeszcze tyle do powiedzenia, tyle do pokazania, tyle  do zrobienia.- dodał.

Jeongguk uśmiechnął się a potem przestał słyszyszeć cokolwiek. Jego umysł, a także ciało błagało o chwilę przerwy.

~~~~~~~~~~~

TV PULS moi drodzy jestem pewna że coś zjebałam proszę o opinię bo sądzę że ten rozdział wyszedł mi beznadziejnie