— YİRMİNCİ BÖLÜM —
Kendine özgüydü yaşamak hıçkırıklar arsında çığlık çığlığa yaşamak ümit ettiğin hayatı değil yaşamak istediğin hayatı.
İçinden geçen duyguların esiri olmak bazen ..
Hayatın getirdiği en acımasız duyguydu bunlar omuzlarıma yüktü.
Suskunluğun hüküm sürdüğü duvarlarda saklıydı tüm sesler, çığlıklar.
Savruyordum dört bir yana dağılıyordu her bir parçam biraz eksik biraz yarım.
Acılarla imtahan olmuş hayatım yarım kalmış duygularımla boğuşuyordu.
Her ruh özgür olmak ister günahlara boyanan ruhumu nasıl bırakırdım. Onun olmak için çırpınan yanım ondan kaçar mıydı?
Beni öylece bırakıp kaçan arafın ardından eve girdiğimde babamın olmayışına şaşırmamıştım.
En iyi yaptığı şeydi kaçmak.
Bunca yıl yokluğu bende kelimeleri tüketmişti artık. Geri dönmeside hiç bir şeyi eski yerine koymazdı. Koysada asla bana yaptığı şeyleri unutmazdım.
Yatağımda uzanırken dün gece yi düşündüm, onun göğsünde uyumanın verdiği sıcaklık içime işlemişti söküp atmak mümkün değildi.
Kazağı hala üzerimde dururken hafifçe kokladım buram buram tarçın kokusu yerine biraz kiraz biraz tarçın kokusu aldığımda yüzümde oluşan silik gülümsemeye izin verdim.
Gülmek bile başlı başına haramdı bana ben 5 yaşından sonra gülmeyi unutmuştum. Tüm dallarım kesilmişti boynumu bükmüştüm artık.
Geride bırakılan dalları kırılmış ürkek serçelerin konduğu kiraz çiçeğiydim.
Onun kokusu burnumdayken mayışmıştım uyku bedenimi esir alırken çalan telefonla irkildim.
Baş uvumdaki telefonu elime alıp bakmadan yanıtladım.
"Alo"sesimden bile uyku akrken bu saatte kimdi.
"Ezra uyuyor muydun kuzum" diye beni yanıtlayan elfine göz devirmek istedim.
"Evet uyumak üzereydim. " diye mırıldandım yatağa daha çok sokulurken.
"Hmm ben şey diycektim, hani hafta sonu piknik yapalım dedik ya yarında pazar havalarda iyi yarın yapalım diyoruz ne diyorsun" diye mırıldandı sesindeki umut bile kabul et diye bağırırken arafın gelme ihtimali heyecanlandırmıştı.
"Tamam olur" diye fısıldadım arafı düşünürken onunla vakit geçirmek en çok istediğim şeyken bu fırsatı kaçıramazdım.
"Tamam o zaman yarın haberleşiriz" diye mırıldanıp telefonu kaparken bile sesindeki heyecanı ve titremeyi fark etmiştim.
Yüzümde oluşan acı bir tebessüm gözlerimden akan bir damla yaşla yeniden baş koydum yastığa yeniden sarıldım acılarıma ve gözlerimi kapadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRAZ ÇİÇEĞİ
Chick-LitÖlüm ruhunu tırmalarken kendine bile yabancıydı artık. Ruhu, bedeni ölümü kabullenmiş gibiydi. Babasının gölgesinde onun bıraktığı acılarda kaybolan ruhu yaralı bi kız. Ölüm kokuyordu gözleri. Yorulmuş bedeni yaşadıklarını kaldıramazken ona uzanan...
