KİRAZ ÇİÇEĞİ

19- "Yeniden Ölmek"

         — ON DOKUZUNCU BÖLÜM —

Ölümün iç yüzünü görmesemde ölümle burun buruna olduğum çok anlarım olmuştu.
Yalnızlığıma biçilmişti ölüm, kaçamıycağım duygular yakama yapışmıştı.

Yeniden, yeniden ölüyordum.

Boğazıma dolanan duyguların esiriydim ben, korkkaklığımın belkide, kaçamayışımın bedeliydi tüm bunlar.

Arkama bakmadan kaçmak isterken korkaklığımla kaçamayışımın bedelini ödüyordum. Ödediğim her bedelle biraz daha yok olurken hissizleşmiştim.

Dağılan yanlarımı toparlamaya çalışırken yeniden yeniden dağılıyordum. Buna izin verdiğim için bile suçlu olabilirdim.

Keşke dediğim çok anım vardı ama şimdi keşke demek için çok geçti. Geçmişi düzeltemezdik belki toparlarlayamazdık.

Gelecek için umut var mıydı?
Cevabını bilmediğim bir soru daha boğazıma dolandı..

Beynimden vurulmuş gibi kapının eşiğinde dikilmeye devam ederken bir inilti beni kendime getirdi.

Babam yerde uzanmış karnını tutarak kıvranıyordu. Ağzı, yüzü morarmış dağılmıştı.
Kim yapmış olabilir diye düşünürken aklıma gelen isim beni dehşete düşürdü.

Araf ?

Onun yapmış olma ihtimali boğazımda bir yumru oluşturdu.
Kafamda ki düşünceleri bir kenera itip iki adımda babamın yanına gittim.
Kolundan tutup doğrultuğumda gözlerini açtı.

"E-zra" diye mırıldandığında kolunu bıraktım ona dokunmak cehenneme girmek gibiydi.
Bir inilti sesi daha duyduğumda kolumdaki çanta yer düştü, parmaklarımı koluna sarıp yukarıya çektim koltuğa yaslandığında ayaklanıp lavaboya koşturdum.

Ecza dolabndan gerekli malzemeleri alıp yeniden aşağı indim. Salona girdiğimde babam bıraktığım yerde duruyordu.
Pamuğa biraz tentirdiyot döküp yarasına bastırdım.
Kaşı açılmış, dudağı patlamıştı.
Karnında oluşan morluklarda tekme izleriydi.

Pansumanı bitirdikten sonra son gücümle kaldırıp koltuğa yığdım bedenini.
Tüm bunları arafın yapma ihtimali aklıma doluşurken ağzımda oluşan ekşi tadı yuttum.

Hızla kapıya yönelip evden çıktığımda sokakta kimse yoktu. Mahallenin çıkışına kadar yürüyüp karşıdan gelen taksiyi durdurduğumda arafın adresini verdim.

Taksi arafın evinin önünde durduğunda inip apartmana yöneldim.
Arafın ziline basıp beklemeye koyuldum. Bi kaç kez daha çaldığımda açan olmadı.