ANDAÇ

"ÖLÜM YEMİNİ"

Duru bana her şeyini sunuyordu peki ben ona ne verecektim sevgi mi...

Ama önemli olan bu değildi söz konusu andaçken..

...

Doğuş'tan..

İki ay ya iki ay nedir!
Çulsuz bir gerizekalının tekiyim.
Nerelere soktu o şerefsiz Dolunay'ımı,çocuğumu hiç bir fikrim yok!
Bulduğum her deliğe baktım ne gören ne duyan var..
Delirmek üzereyim diyemiyorum artık çünkü delirmek kelimesini her anlamda karşılayan bir varlığa dönüştüm.
Şu an nerede miyim?
Türkiye'nin çok çok uzaklarında çünkü o şerefsiz Dolunay'ı Türkiye'de saklamıyor..
O da biliyor bulacağımı.

'Ama and içiyorum ki onu bulduğumda kanını son damlasına kadar emip kalbini yerinden sökeceğim!'

...

Rüzgar'dan

Gözlerimi Andaç'ın cırtlak ağlama sesiyle açtım.
Odamdan çıkıp onun odasına ilerledim.

Duru onu kucağına almış,bir yandan sallayıp bir yandan da süt içiriyordu.

Sütü bittiğinde yatağa yatırdı Andaç'ı sağ tarafına o sol tarafa ben oturdum.

Andaç'ın yeni yeni çıkmaya başlayan saçlarını yavaşça okşamaya başladı Duru..

Kafasını kaldırıp bana baktı sorularına cevap istiyordu farkındaydım..

"Babası sen misin?"

Bu soruyla aklıma Doğuş'un gelmesiyle ürktüm.
Ondan korkmuyordum ama şahsen benim elimden karım ve çocuğum alınsaydı alanın en acı şekilde ölmesini sağlardım.

Ben acı şekilde ölmeyi hakediyordum.
Ölüm meleğimin de Doğuş olacağı aşikardı..

"Değilim"

Kaşları aldığı cevapla birden çatıldı.

"Peki bu kimin bebeği Rüzgar..?"

"Artık benim!"

Dedim konuyu kapatmak istercesine..

"Peki babası annesi?"

Sinirlerim bozulmaya başlamıştı..

"Fazla kurcalama istersen..!"

"Rüzgar bu bebeğe bakan benim,bazı sorulara cevap almanın hakkım olduğunu düşünüyorum!"

"Annesi öldü!"

"Babası?"

"Beni öldürmeye gelince kavuşur o da bebeğine..!"

Diyip odadan anında çıktım.
Al sana cevap yani..

Dolunayın kilitli odasının önünde durup kilidi açtım ve kapıyı da açıp içeri girdim.
Dolunay'ımın kokusu her yere dağılmıştı.

Arkadan kapıyı kapatıp tabutun üstünden örtüyü çektim ve yatağa oturup bir sigara yaktım.

Lanet olası salorea güçleri hamilelikte daha fazla ihtiyaç duyuluyordu sizlere..
Ölümsüzlük ya ölümsüzlük..
Çok gördünüz Dolunay'ıma..!

Sigaramdan derin bir soluk çekip dumanını havaya üfledim.

Ölümlerden ölüm beğeniyordu şu an Doğuş benim için.
Bana layık olanını bulacağına eminim...

Ölüp Araf kapısında Dolunay'ıma kavuşmak şu an en büyük isteğimdi ama bu lütfu Doğuş'un elinden alamazdım.

O öldürmeliydi beni,nefretini kinini Andaç'a değil bana yansıtmalıydı..

Sigaramdan son nefesi çekip komidindeki kül tablasında söndürdüm.

Dolunay'ıma son bir bakış atıp kapıya doğru ilerledim.
Tam o sırada kapı açıldı ve Duru Dolunay'ı gördü.

Bana korku dolu gözlerle bakarken onu dışarı çıkarıp ben de çıktım.

Kapıyı kilitleyip arkamı döndüm.

"Görmedin,duymadın,bilmiyorsun!"

....

Evet arkadaşlar istediğim kitleye ulaştım sayılır..
Size ne kadar teşekkür etsem az..
Bölüm geç ve kısa geldi biliyorum ama Wattpad de yazma ile ilgili sıkıntılar yaşıyorum umarım anlayış gösterirsiniz..

*SİZİ SEVİYORUM*
14.10.17