"R.A"

8.4K 599 321
                                    

16 Nisan 2018

Ayaklanmak istemiyordum ama ilk arkadaşımı da kaybetmeye niyetim yoktu.

Elimle ıslak yerden destek alırken bedenimin Tutya'nın üzerine devrilmesi hiç de hayra alamet değildi...

Nefes alış verişlerim saçlarımla birlikte Tutya'nın yüzünü örterken kalkmaya çalıştım ama çamurdan dolayı destek alamıyordum yerden.

Tepinmeyi bırakıp saçlarımın arasından bana anlam veremediğim şekilde bakan Tutya'ya baktım.

Dudaklarımı delip geçen ciğerlerime nüfus eden nefesi,kalbimin teklemesine sebep olurken arkadaşlığımız aklımdan,kozasından yeni çıkıp uçmaya çalışan bir kelebek misali kanatlanmıştı.

"Kalkayım artık ben.."

Bir şey söyleme gereği duyup,söyleyebileceğim en saçma şeylerden birini söylemiştim ona.

Kelebek kozasına dönmeliydi.

Kendimi Tutya'nın üzerinden yan tarafa atıp sırt üstü uzandım.

Topuz yaptığım saçlarım bile açılıp,Tutya'nın yüzünü okşayacak kadar şanslıydı.

Güneş'in batıyor olduğunu belli eden kızıllığa bakıp derin bir nefes çektim ciğerlerime,Tutya'nın nefesi kadar iyi gelmemişti havadaki oksijen.
Bunlar kafamdan atmam gereken düşüncelerdi.

Gözlerimi kapayıp az önce olanların hiç bir etkisi olmamasını diledim,arkadaşlığımıza..

Uzunca bir süre sonra gözlerimi yavaşça açtım,kızıllık kendini karanlığın kollarına bırakmıştı.

Sağ tarafıma çevirdim düşüncelerle ağırlaşmış kafamı,bana bakan bir çift parlak göz görmeyi beklemiyordum.

Parlak gözler,kalp atışlarımın tekrar düzensiz hale girmesine sebep olurken buna bir son vermem gerektiğinin gerçekten farkındaydım.

Doğrulup,çamurlukta emekleyerek az önceki yere nazaran daha kuru olan toprağa gelince ayaklandım.

Tutya da benim taktiğimi kullanıp çamurlu alandan çıkınca Tutya'nın her yeri çamurla kaplanmış kıyafetlerine bakıp kahkaha atmaya başladım.

"Benden farkın var mı?"

Bozulmuş bir tonda söylediği şeyden anlam çıkarmamaya çalıştım.
Ama uyarayım sadece çalıştım..

Onların evinin tersine yani bizim eve yürümeye başladım.
Tutya orada durmuş beni süzüyordu,arkamı döndüm.

"Hadisene.."

Gözlerini kıstı ve çenesindeki çamuru sildi.

"Nereye?"

Bu sefer ben gözlerimi kıstım,elimi çeneme attım.

"Sana ped takmaya.."

Gülerek önüme döndüm ve yürümeye kaldığım yerden devam ettim.

Tutya arkamda belirirken gülümsedim.


ANDAÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin