"KARMAKARIŞIKLAŞMAKTAYIM"

6.7K 561 284
                                    


Gelecek bölüme ulaşmak için
130 vote
⭐️

...



"Sana da selam Yeşil.."

Karşımda Yeşil'i görmek anlık olarak şaşırtmıştı.
Yani,annemi babamı ya da Tutya'yı görmek daha iyi hissettirebilirdi.
Zaten uzun zaman önce  beni unutmuş oldukları besbelliydi,birinden ümidi kesmiş ve yenisini yapmayı düşünmüşlerdi,engelsiz..
Herhangi bir tehlike olmadan,mutlu mesut büyütecekleri bir bebek istemişlerdi.

Haklılardı.
Hayal kırıklığıyla yutkundum.

"Adımı bilmiyorsun değil mi?"

Diye sordu ne zamandır avucunda olduğunu bilmediğim elimi yatağa tabiri caiz fırlatarak, tek kaşını kaldırdı.

Başımı olumsuz anlamda salladım.
Yutkundu,hoşnut değildi şu durumdan,belliydi.

"Utku."

Gülümsedim.

"Sana Yeşil demeye devam edeceğim."

Omzunu kaldırıp indirdi.

"Bana niye böyle davranıyorsun?"

Gerçekten meraklanmıştım,beni sevmek zorunda değildi ama bu kadar umursamaz ve tiksinir gibi davranması fazlaydı.
Ben buralarda yokken neler olmuştu?
Bir an önce öğrenmem gereken şeyler vardı..

"Bilmiyorum Andaç yalnızca senden özür dilerim.."

Dedi ve ayaklanıp kapıyı açtı,karşısında birden Tutya'yı görünce duraksadı.

Yutkundu,Adem Elma'sı inip kalktı.

Tutya onu şaşkınca izlerken yatakta uzanmış onları izleyen beni gördü.

Yeşil'in omuzlarına ellerine koyup sıkıca sarıldı ve hafif içeri geçerek ardından kapıyı kapattı.
Yeşil anın şaşkınlığıyla ellerini yumuşak hareketlerle Tutya'nın ensesindeki saç köklerine değdirdi,bu hareketiyle gözlerini yumarken,duruma anlam veremedim.

Kıskanmış mıydım,evet,kesinlikle evet.
Hafifçe öksürdüm.

"Şey ben gitsem iyi olacak.."

Diye mırıldanarak bir eli ensesinde hızlı nefesler alıp vererek dışarı çıktı Yeşil.
Bu da neyin nesi?

Tutya omzunu kaldırıp indirdi ve benim yanıma yaklaştı.

Bir dizini yatağa koyup yerden destek alarak benim doğrulmamı sağladı.

"İyisin dimi?"

Endişeli sesi içimi kaplayan zehire panzehir olabilecek türdendi.

"Tutya bak ben uzatmak istemiyorum tamam mı,sadece buralarda ne döndüğünü öğrenmek istiyorum.Annem ve babam beni unutmuş belli,peki sen Tutya,sen beni beklemedin değil mi bir şeyler olmuştur elbet."

Gözlerim dolmuştu zaten beklememeliydi de fakat her ne olduysa bunu öğrenmem benim için daha iyi olacak.

Gözlerinin önünde bir buğu gördüğüme yemin bile edebilirdim.

"Şey Andaç,ölmüştün geri dönebilmeni her şeyden çok istedim ama olmadı, çökmüş durumdaydım.Farklı,çok farklı şeyler yaşadım."

Bu farklı şeyler acı ve delirmeydi değil mi gerçekten farklı bir ilişki yaşamamıştı..sakin ol Andaç..!

Devam etmesi için gözlerimi kapayıp açtım.

"Yani farklı şeylerden kastım,bir ilişki bile değil yani şey...Acı işte ya hıhı..Evet evet acı"

ANDAÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin