ANDAÇ

"ZANGIR ZANGIR"

Bölüm ilahi bakış açısıyla yazılmıştır..!

Gelecek bölüm için;
130 vote
⭐️

...

Genç kadın duyduklarını sindiremiyordu,bu her halinden belli idi.
Gözlerini kapatıp kesik fakat derin nefesler almaya başladı,ciğerlerinin en ücra köşelerine dolan hava onun bile canını yakıyordu.

Tutya endişeyle elini Andaç'ın iyi olup olmadığını kontrol etmek amacıyla gözlerinin önünde salladı.
Acaba gerçeği söylememeli miydi?
Zaten söylediği andan itibaren ruhunu kaplayan derin pişmanlığa kapılarını ardı arkasınca açmıştı zavallı kalbi..

Yutkundu genç adam.
Elini Andaç'ın yanağına değdireceği anda elini sertçe yere indiren ele şaşkınlıkla baktı.
Andaç'ın gözleri kapalıydı.

Genç kadın zangır zangır titrerken ne olduğunun farkında bile değildi.

Tutya elini güçlü elden kurtardığı anda Andaç'ın arkaya yığılmasına ramak kalmış bedenine destek verdi.
Deli gibi korkuyordu.

Ellerindeki soluk beden zangır zangır titreyerek Yok oluyor gibiydi,kim bilir genç kadın iç dünyasında ne savaşlar veriyordu şu an..?

Hayal gücü ona ne zararlar veriyordu.

Tutya Andaç'ı iyice kucaklayıp yatağa geçti.
Her şey ters gitmek zorunda mıydı?
Genç adamın aklında binlerce düşünce peydah olmuşken endişeyle yutkundu.

Aşağıdakilere haber vermeli miydi?
Yoksa omları da korkutmamalı mıydı?

Genç kadının zihninde düşünmekten sürekli  kaçtığı tek bir şey vardı 'Rüzgar'.
Fakat şu an düşünüyordu,onu zangır zangır titreten düşünce Rüzgar idi,onun geri dönmüş olma düşüncesi idi.

Yarım saati geçkin bir süre boyunca titreyen genç kadının bedeni birden bire Tutya'nın sarılı kolları arasında durdu.

Tutya şaşkınlıkla izlediği soluk bedenin durduğunu farkettiği anda hızla kollarını onun üzerinden çekip ayaklandı.
Aşağıdakilere haber vermemişti,Dolunay hamileydi ve bu korku ona ve Andaç'ın kardeşine zarar verebilirdi.

Genç adam endişeyle titreyen elleri ile Andaç'ın  yanaklarını avuçlarının arasına aldı.

Soluk beden epeyce yorgun gibiydi.
Zangır zangır titremeyi geride bırakmıştı,iç dünyasında büyük şeylere katlanmıştı.

Zar zor kıpırdatabildiği dudaklarını,tüm gücünü buna harcıyormuşçasına çıkan boğuk sesiyle fısıldadı genç kadın;

"Tutya'm sadece sakin ol.."

Tutya duydukları karşısında büyük çaplı bir korku selselesine maruz kalırken yutkundu.

Andaç her şeyin farkında mıydı?

Tutya,artık aşağıdakilerin de burada az önce olanları bilip  bilmemelerinin  gerekliliğini düşünerek durakladı.

Ani kararla ayaklanıp kapıyı açtı ve kafasını koridora uzatıp,

"Sanırım buraya gelmeniz gerek.."