ANDAÇ

"STRONG"

18 Şubat 2018
19:30

Yağmurlu ve ılık bir gündü bu gün,yağmur dünyanın pisliğini temizlemek istercesine sicim gibi yağıyordu..

İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı belki de dünya yağmura ihtiyaç duymazdı..!?

Kim bilir..

Annemin intihar etmek için kullandığı pencerenin pervazına oturmuştum ayaklarım yağmurdan ıslanıyordu bu benim için sorun değildi.

Ayaklarımı sallayarak stres atıyordum bir nevi.

Duru arkamdan boynuma sarılmış dışarıyı izliyordu..

Acaba beni neden bu denli seviyordu?

Bunu sorun etmeyerek üşümüş ellerini avucumun arasına aldım.
Bu hareketime gülümseyince istemsizce güldüm.

Şu an tam böyle iki sevgili gibiydik.
O da öyle düşünüyordu.

"Duru benimle çıkar mısın?"

Duru tiz bir kahkaha patlattı,kahkahası odada yankılanırken ellerini çekip belime doladı bu sefer..

Kulağıma yaklaşıp,

"Yes,my darling"

Bu sefer odada kahkahası yankılanan kişi bendim.

Duru da bana katılınca tam olmuştu..

"Sen çok güçlü bir kızsın Andaç ve böyle olmaya da devam etmelisin.."

Güçlü müydüm sahiden,bir tek ben böyle düşünmüyordum galiba..

Annem,babam,Rüzgar ve Duru yani tanıdığım insanların hepsi bana bunu söylüyordu.
Özel öğretmenlerim de buna dahildi.

"Duru Rüzgar'ı özlüyor musun?"

Duru derin bir nefes aldı.

"Rüzgar beni kullanıyordu Andaç,yani her ne kadar ben onu sevsem de kullandığı gerçeğini değiştiremezdim."

Derin bir soluk daha aldı.

"Bir ara beni sevmeyi gerçekten denemişti fakat panik atakları başladı ve bana Dolunay demeye başladı,ilk başlarda buna pek bir anlam veremesem de onu bu odada Annenin tabutuna bakıp konuşurken anlamıştım,daha sonra odayı iyice karıştırdığımda senin onun kızı olduğunu öğrendim ve de Rüzgar'ın ona yaptıklarını.."

"Ben bunlara rağmen onu sevmiştim biliyor musun Andaç!?"

Gözlerimi kapatıp bir derin soluk da ben çektim ciğerlerime.

"Belki bu beni kötü bir insan yapar bilemiyorum zaten buna kararı ben veremem ama artık onu özlemiyorum çünkü sen varsın Andaç,yanımdasın,kollarımdasın zaten elimde büyüdün ben Yanımda olmandan başka bir şey istemiyorum.."

Başımı onun başının olduğu tarafa çevirip yanağına bir buse kondurdum.

"Sen güçlü bir kadınsın,daha da güçlü yapabilirim seni..?"

Duru bana anlamsız bir şekilde baktı.

"Nasıl?"

Gururla gülümseyip önüme döndüm.
Çalılarda bir kıpırdama vardı bu daha da gülümsememe sebep olmuştu çünkü şu mesafeden bile anlamıştım o kıpırtının babama ait olduğunu.

Tekrar Duru'ya döndüm ve gözlerinin içine baktım,

"Seni dönüştürerek.."

...

17.01.18
Çarşamba