Masarap Ang Bawal: If Ever

Chapter 52(Stuck on Him)

Chapter 52

Stuck on Him

"Parati kang nakikipagkita diyan kay Seth,baka madamay ka pa sa issue niya," Paris warned me.

Nakaupo kami sa sala habang kumakain ng ice cream.Kanina lang ay pumutok nga ang balitang hiwalay na si Seth at Cea.Both parties has not given any statements yet.Kaya naman maraming spekulasyon ang lumalabas ngayon.Isa na roon ang sinasabi nilang may babae si Seth which worried Paris a lot.

Mahirap nga naman kung may makakakita sa amin ni Seth na magkasama habang may lumalabas na ganoong balita.Kahit pa hindi naman totoo iyon.

We're not in a relationship.I couldn't even label what we are in as of the moment.Basta ang alam ko lang,Seth needs someone beside him these days.

"Ang tatanga rin naman ng mga reporter na iyan.Bakit hindi nila paghinalaan iyong pagsusuntukan ni Seth at ng kuya niyang basketbolista," dagdag niya pa.

The truth was,we were there.Nagkataon lang na nagpapark si Paris sa tabi ng truck na iyon.We switched off the lights of the car at palabas na kami ng kotse  nang dumating iyong kuya ni Seth at si Cea.We didn't intend to eavesdrop.It's just that I was shocked to see Cea with another guy.Tapos bigla pa siyang hinalikan nito kaya pinigilan ko si Paris na lumabas at gumawa ng ingay.We heard all of the conversations until dumating nga si Seth at nagkagulo na.Seth might be wondering why I have not asked him anything.Ayoko lang kasing ikwento niya ulit.Para ko na ring sinabi sa kanya na huwag kalimutan ang eksenang iyon.

"Truth will soon prevail," maiksi kong sabi habang sumusubo ng mint chocolate  flavored kong ice cream.Zeta was asleep upstairs already.Paris just got home and brought some ice cream at bilang gising pa ako ay nilantakan na namin ang ice cream.

"Eh sana lang malaman na nila ang katotohanan bago pa kayo makitang magkasama ni  Seth," ismid niya.She looked at what I'm wearing. "May lakad ka ba?," she asked.

Tumingin ako sa suot kong loose maroon long sleeve at brown satin short shorts."Wala naman," maang ko.

"Talaga?," she raised her left eyebrow. "Kung si Seth iyan ay huwag na,"  aniya.

I heaved a sigh.I understand Paris' concern about me.Alam ko namang ayaw niya lang ako madamay sa mga isyung kinasasangkutan nung isa.Kaso lang hindi ko mahindian si Seth.Isa pa,iyon na lang iyong chance ko para makasama siya.

"Seth needs someone to talk to,you know.Kawawa naman.Ang hirap kaya ng kalagayan niya ngayon," sabi ko kay Paris.

Paris put her  pint of pistacchio ice cream on the center table habang bumubuntong-hininga.She gave me her serious look. "Iyon lang ba ang dahilan?," she asked.

I know I won't be able to keep it from her.My cousin was the only person there for me during my pregnancy.Siya ang tanging nagpupuyat sa tuwing gumigising ako sa hatinggabi para magcrave ng kahit anong pagkain.Siya ang tagapunas ng luha at sipon ko sa tuwing umiiyak ako kapag namimiss si Seth.Siya rin ang katuwang ko sa pagpapalaki kay Zeta.And she knows everything.And she's proven her loyalty to me.Kahit ilang beses ko nang nabalitaang sinabon siya ni Mommy para malaman kung sino ang nakabuntis sa akin ay wala siyang sinabi.

Kahit si tita Maddy,ang Mommy niya, ay walang napiga mula sa kanya.She's the very first person to protect me and Zeta.

Imbes na sagutin ang kanyang tanong ay sumubo na lang ako ng ice cream.Even without words,she would know my answer.

Narinig ko ang muli niyang pagbuntong-hininga."Just always remember that he's not himself now.May pinagdadaanan iyong tao.Whatever he's going to do or say,don't be swayed.Ayokong magkaroon ng kapatid si Zeta nang ako na naman ang napupuyat," she said.

I hid my smile. "Thank you," sabi ko.

"Ay naku! Matutulog na ako,maaga ang flight ko bukas," aniya habang pairap na tumayo.

My smile became a grin. "Ihahatid kita bukas," pahabol ko habang umaaakyat siya ng hagdanan.

"I doubt it.Magpupuyat ka na naman," aniya bago pumasok sa kwarto.

Hindi na ako sumagot at nagpatuloy na lang sa pagkain ng ice cream.Wala naman talaga akong lakad.Pakiramdam ko  lang ay darating si Seth.

I looked at the clock  on our wall.Alas onse na ng gabi.I busied myself in watching some American series.I had finished one episode of Beaty and The Beast Season 2 and the clock shouts 12AM already.Still,there's no Seth.

Nanuod ako ng isa pang episode.Nadagdagan pa iyon ng isa.Pasado alas tres na ay walang Seth na dumating.Humikab ako at tumingin sa kawalan.

Kinapa ko ang aking sarili. "I missed him," nguso ko.

Kung may natutunan man ako over the past years.Iyon ay kung paano maghold back. I know now how to act calm and normal despite my raging feelings.Pero ang kalimutan siya,hindi ko pa rin matutunan.Ang unfair nga.He's got the ability to find other girls while I'm stuck on him.

Parating ganun.Nagagawa kong magmove on sa kanya.Pero sa tuwing babalik siya,siya pa rin talaga.

Nakatulugan ko na ang pag-iisip.Nang nagising ako ay alas onse na.At mukha ni Zeta ang unang bumungad sa akin.Napabalikwas ako nang marealize na hindi pa siya kumakain.

"Are you hungry,baby?," tanong ko nang kumandong siya sa akin.

"No.Mommy Paris cooked me breakfast," tumango-tango ako pagkatapos ay napapikit nang maalalang ihahatid ko nga pala dapat si Paris sa airport.

Uuwi siya ng probinsiya.Darating daw kasi iyong mga stepbrothers niya at naghabilin ang stepfather niyang umuwi siya.

I sent her an apology text.Naghintay ako nang ilang minuto para sa reply niya pero wala siyang sagot.Baka nasa loob  na siya.Alam ko ay alas dose ang flight niya.

I checked my call register and inbox.Nagbabakasakaling tumawag o nagtext man lang si Seth. Pero wala akong nakita.I put my phone on airplane mood then put it to normal again.Baka kasi walang signal kaya hindi pumasok ang text niya.Kaso nakailang ulit ako ng ganun ay walang Seth na nagtext.

"Mama,you look sad," Zeta spoke in a low voice.

Bumaling ako sa kanya at ngumiti.Nakakandong pa rin siya sa akin.I kissed her chubby cheeks.Paris must have braided her hair before  leaving.

"Nice hair," I commented.

She pouted. "Don't change the topic," sagot niya na nagpatawa sa akin.

"I'm not," maang ko.

"You did not answer my question," she rolled her round eyes.

"What is it ba?," kunwari ay hindi ko alam ang sagot niya.

"Why are you sad?," she asked again.

"Did you ask me that awhile ago?," I asked her back.

"Yes," she replied.

"I don't think I've heard  you ask me that," I grinned.

"Mama,I said you look sad.That's one way of me getting an answer from you,duh!," she pouted when I laughed.

Promise! Kay Paris niya namana ang pagiging bratinella niya.She crossed her arms on her chest.

"Mama is not sad," I finally answered."What made you say so?," I asked which made me regret.Her answer blew me.

"Because your boyfriend didn't come last night."