Yours Forever (COMPLETED)

Forever 47

Pagbalik ni Alden sa bahay ay nahabag siya sa nadatnan niya. Kerry Anne and Menard are sleeping in each of the two sofas. Lumapit siya sa dalawa at pinagmasdan. Maingat niyang binuhat si Menard at iniakyat sa taas. Sa master's bedroom na niya pinatulog ang bata. Bumalik siya sa sala at si Kerry Anne naman ang sunod niyang binuhat. Sa master's bedroom niya rin ito dinala sa tabi ng anak nito.

Habang pinagmamasdan niya ang mga itong natutulog ay may umuusbong na kakaibang damdamin sa puso niya na hindi niya mabigyan ng pangalan. He sighed and went out of the room. Pumasok siya sa kuwarto ng anak niyang si Charmaine at doon na siya nakatulog.

*****

Napakilala na ni Alden sina Kerry Anne at Menard sa mag-asawang Mendoza. Gulat na gulat ang mga ito nang makita si Kerry Anne. Mga yakap na mahihigpit ang ibinigay ng mga ito sa mag-ina. Mrs. Mendoza did not even control herself at talagang napaiyak. Ang lalaking Mendoza bagaman pinipigilan ang maging emosyonal ay nakita pa din n I Alden ang mga luha nito sa mata.

Fortunately, Kerry Anne understood their feelings. Hindi ito gumawa ng kahit na anong ikakasakit ng loob ng mag-asawa. She treated them like her own parents. Katulad ng pagtrato sa mga ito kay Kerry Anne na tila sariling anak. Ang pagkagiliw din ng dalawnag matanda kay Menard ay sobra-sobra na tila sarili nilang apo ito.

Masaya ang naging kinalabasan ng lahat. Pansamantalang nakalimutan ni Alden ang panganib na nakaamba sa buhay nina Kerry Anne. Ganoon din ang napansin niya sa babae na game na nakipaglaro ng monopoly sa kanila. Iyon ang naging libangan ng pamilya Mendoza pag nandoon sila noon. And the house is filled with joy once more. Tila nagkaroon ng bagong sinag ang bahay na iyon.

Halos late na nang matapos ang kuwantuhan sa sala. Mrs. Mendoza requested if, Menard can stay for the night. Gusto ng mga itong makatabi ito sa pagtulog. Though, it sounded odd, pumayag din naman si Kerry Anne pagkatapos pumayag ang bata na tuwang-tuwa pa. Dalawa na lang silang bumalik ni Kerry Anne sa kabila.

Hinatid niya ito hanggang sa pintuan ng master's bedroom.

"Alam kong sa iyo ang kuwartong ito. We can swap places. Ako na lang ang pupunta sa iabang kuwarto."

"No Kerry Anne. You can stay here. I can manage."

"Thank you, Alden." Kerry Anne uttered in almost a whisper. "Thanks for bringing us here. I was never been that happy and my son too. Your parents-in-laws are the best."

"No Kerry Anne. Thank you. Ngayon ko lang din nakita na tumawa ang Paoa at Mama ng ganoon. Pagpasensiyahan mon a lang sila, as you can see."

"Wala akong pinagsisisihan sa mga nangyari kanina." mabilis na sabi ni Kerry Anne to cut him off. "Huwag kang mag-alala. And I think we're both tired now, good night Alden."

"Good night too Maine. I mean, Kerry Anne."

*****

Mahigit isang oras nang nakahiga si Alden pero hindi siya madalaw-dalaw ng antok. Sa totoo lang ay naiinis na siya. Hindi niya alam kung bakit sa pagkakataon pang iyon siya hindi madalaw ng antok. Ginawa niya ang lahat ng puwede niyang gawin pero wala pa din. And he is aware kung bakit siya ganoon. It is because of the woman in the other room why he is becoming restless. He sighed.

Bumangon siya mula sa pagkakahiga at lumabas ng kuwarto. Dire-diretso siya sa baba. He went straight to the dining room, got a glass and poured water on it. Inisa niyang tungga iyon. Thanks to his in-laws, they made sure to it na mafeel niya ang pagiging at home doon kahit madalang silang umuwi ni Charmaine. Isa pang baso ang naubos niya saka siya nagdesisyon na umakyat sa taas.

Nasa tapat siya ng master's bedroom nang bumukas ang pintuan. Nagulat siya nang makita niya si Kerry Anne na palabas sana. Nagulat din ang babae nang siya ay masilayan. Nag-iwas ito ng tingin. Saka niya narealize na boxer brief lang ang kanyang suot. He then noticed what Kerry Anne is wearing. It was his wife's nighty. It fits Kerry's body perfectly.

"Ah, sorry kung nakialam ako sa gamit ng asawa mo. Wala kasi akong maisuot kanina, eh hindi ako komportableng matulog ng nakamaong. I was about to ask you a while ago when I realized na baka nakatulog ka na. Sorry."

He smiled. "It does not matter to me Kerry Anne. Anyway, hindi ka rin ba makatulog?"

Kerry Anne nodded. "Bababa sana ako para maghanap ng maiinom."

"What do you want?" mabilis niyang sagot. "Ako na ang kukuha para sa iyo."

"Kahit tubig na lang pero ako na ang kukuha."

"I insist."

"Ikaw ang masusunod. Maraming salamat."

Bago pa man ito tumalikod ay mas nauna siyang bumaba at kumuha ng tubig. Nang bumalik siya sa taas ay nakapasok na si Kerry Anne sa kuwarto. She left the door open for him.

Kinakabahan siyang pumasok sa loob. Lumapit siya kay Kerry Anne at iniabot ang baso ng tubig.

"Thanks." she uttered amd drank the water. Nang maubos iyon ay ibinalik sa kanya ni Kerry Anne ang baso. Her lips are still wet and they looked like they are inviting to be kissed. Nakalimutan na ni Alden ang natitira pang kontrol sa kanyang sarili. Inilapag niya ang baso sa bedside table at saka sinunggaban si Kerry Anne.

"W-what are you doing?" tila batang tanong ng babae.

"I want you." Alden whispered. "Right now."

Hindi na niya binigyan si Kerry Anne ng pagkakataon na makatutol. He claimed her lips from that moment and did not give her an opportunity to refuse. And he succeeded, there is no resistance coming from Kerry Anne. Ang susunod na lang nilang alam ay pareho na silang walang saplot na nasa ibabaw ng kama with him on top of her. Their bodies danced in a beautiful symphony na sila lang ang nakakarinig. Every rhythm, every step is heavenly. Until they both found release and collapsed on each other's arms.

"I missed you Maine." Alden whispered. Napatanuyan na niya na si Kerry Anne at Maine ay iisa. Kung paano nangyari iyon ay hindi niya alam. He is very certain that this woman that he had just made love to is none other than his long lost wife. Ang tattoo nito sa left thigh nito ay karugtong ng tattoo niya sa right thigh niya. Iyon ang remembrance nila ng second anniversary nila noon. And the way she touched his body is very familiar. He still remember everything how Maine made love to him. He lifted his head and reached for her face. He kissed her temple. "I have always loved you my wife."