Yours Forever (COMPLETED)

Forever 30

"I guess you are ready now." Alden assumed. Ilang oras na rin ang nakalipas pagkatapos ng mga nangyari kanina. "Let us go down and eat. Babalik na rin tayo kaagad sa Manila."

"Please Alden. Pagod pa ako." pagmamatigas din ni Tracy. "I will not refuse that meal but let me stay here for at least a day. In the first place, you do not have to control me. I can do whatever I want with my life."

Alden sighed. "Ok. I will let you stay for a day then we will go back."

"Sinabi ko na sa iyo Alden. Huwag mo akong kontrolin. Gawin ko kung ano ang gusto kong gawin."

"I am not controlling you. Alam ko lang ang dhilan kung bakit ka nandito ngayon."

"Really? I am here to take my vacation so please do not let yourself be deceived by your own silly mind."

"By the way, Bea called repeatedly. Nagsusumbong siya sa akin na naiirita na daw siya sa iyo dahil paulit-ulit mo daw siyang tinatanong kung nasaan ako. I know that you are following me here Tracy so spare me with your alibis." Alden said continuously without even glancing at Tracy. "Sunod ka na lang sa baba. Magpapalipat ako ng kuwarto. You can use my room. Sasabihan ko lang sina Jectofer."

"Ugh!" Tracy groaned before he went off the room.

*****

"Ma'am?"

Biglang natauhan si Kerry Anne nang marinig niya ang boses ni Venus. Hindi niya namalayang nakabalik na pala ito at si Jectofer na nasa likuran lang ng dalaga. She immediately closed the computer's browser.

"Miss Kerry Anne?" muli niyang narinig na sabi ni Venus. "Ok lang po ba kayo?"

"Yeah. Yeah. I'm fine."

"Para po kasi kayong nakakita ng multo kanina." dagdag naman ni Jectofer.

"What's going on here?" Maine was startled once more when she heard Alden's voice.

"Wala po Sir." si Venus ang sumagot.

"Anyway." Kerry Anne managed to recover her poise. "May kailangan ka sir?"

"Ah. Yes. Gusto ko sanang kumuha ng isang kuwarto."

"Yun lang po ba Sir?"

"Yes. I guess."

"Ok. Sina Venus at Jectofer na muna ang bahala sa inyo Sir." Lumabas iya sa mula sa reception table at saka binalingan si Venus. "Venus, kindly attend to Mr. Richards' needs. Nasa kabila lang ako if you need something."

"Sige po Miss Kerry."

"Kindly excuse me for a while Mr. Richards. Nasa kabila lang din ako if you need some things that Jectoffer and Venus can't provide."

"Ok. Thank you."

*****

It was already late but Kerry Anne could not sleep. Kanina pa siya nakaupo sa balcony pero hindi pa rin siya dalawin ng antok she tried to do everything she can para makatulog lamang siya pero wala siyang napapala.

The real thing that bothers is her is the one that she saw moments ago. Ni walng isang oras na nawaglit iyon sa isip niya. Ngayon ay nararamdaman na naman niya ang pananayo ng mga buhok niya sa katawan. Malaki pa ring palaisipan sa kanya kung bakit kamukhang-kamukha niya ang namatay na asawa ni Alden Richards. She looks exactly like her. Like Maine Mendoza-Richards.

Hindi lang iisa ang mga nakita niyang litatrato ng babae. Her curiosity overwhelmed her kaya lahat na yata ng pictures ni Maine Mendoza sa internet ay nakita na niya to make sure na hindi lang siya dinadaya ng kanyang paningin. In the end, it turned out na magkamukha nga talaga sila ng asawa ni Alden. Though, she looks a little bit older, hindi naging dahilan iyon para mawala ang resemblance nila ni Maine.

And right now, lagpas alas dose na ng gabi pero nandoon pa rin siya sa balcony at hindi makatulog dahil sa nalaman niya. Gusto niyang kausapin si Tita Judith tungkol sa bagay na iyon pero nahihiya at natatakot siya sa maaaring sabihin ng matanda. Sarilinin niya muna ang bagay na iyon. Malapit na rin naman ang alis ni Alden sa Sagada kaya makakalimutan niya rin iyon. Inilabas niya ang cellphone niya at tinitigan niya ang litrato ni Maine Mendoza na na-download niya kanina. Mas lalo siyang natakot dahil bigla niyang naramdaman na tila nakikipagtitigan siya sa kanyang sarili.

*****

Samantala, sa kabilang bahay, another troubled soul is having the same situation. Isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Alden at saka napatayo. He needs to catch some air. Kanina pa siya bothered sa pagkikita nina Kerry Anne At Tracy. Kilala niya si Tracy. Alam niyang hindi basta-basta paniniwalaan ni Tracy ang mga bagay na sinabi niya kanina tungkol kay Kerry Anne. And who would want to explain to him kung bakit kamukha ng asawa niya si Kerry Anne? Pati siya mismo ay hindi makakuha ng sapat na paliwang tungkol sa bagay na iyon.

Bumaba siya at natagpuan na lamang niya ang sarili sa poolside ng Verdant. Napakapayapa ng paligid. The sky is very clear. Punong-puno ito ng mga bituin. The night is really peaceful. Ang sarap sa pandinig ang mga awit ng mga panggabing kulisap mula sa paligid. Yet, the beauty of the night is not enough to calm his violent emotions.

He sighed again. Naupo siya sa hammock sa tabi at tiningala ang kabilang bahay. Then his eyes saw something unusual. Bigla siyang kinabahan. His heart started to beat so fast that it could rip his chest open, looking for an escape. Kerry Anne is sitting in a rocking chair at the balcony. Nakayuko ito at tila may importanteng tinitingnan sa kung anong bagay na hawak-hawak nito ngayon.

Napatayo siya at mabilis na pumunta sa kabilang bahay. It was already too late. A little smile curved on his lips when he tried the door. I was unlocked. Mahina niyang tinulak iyon at nakapasok sa loob na tila pusa. Maingat siyang pumanhik sa ikalawang palapag at naghanap ng paraan kung paano siya makapunta sa balcony.

Like a skilled robber, he finally reached his destination. Nakalabas siya sa balcony na walang nakapansin sa kanya. There, he saw Kerry Anne looking down at her phone. Dahan-dahan siyang lumapit sa babae at tiningnan kung ano ang tinitngnan nito. He could not control his gasp when he saw what's bothering Kerry Anne.

Nagulat si Kerry Anne kaya nabitiwan nito nag cellphone. "Anong ginagawa mo ditto Mr. Richards?"