Ay Işığı

13.Bölüm - Ruh Rüyası

Selamlar herkese,

Yeni bölümle geldim. :) Bu aralar bölümlerde sürekli olayları açığa kavuşturmaya çalışacağım durumlar mevcut olacak. Birtakım gelişmeler yaşanıyor ve sırlar açığa çıkıyor. Bu önümüzdeki 3-4 bölümde de bu şekilde devam edecek.

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur. Bölüm sonunda görüşmek üzere!

Keyifli okumalar. ;)

*

-Duygu-

O gün herkesi tembihleyip Azra'ya Deniz'le ilgili bir şey söylememeleri üzerine anlaşmıştım. Çünkü Azra bunu öğrenirse, eminim uyumazdı. O derece inatçıdır benim arkadaşım.

Hastaneye vardığımızda yeni uyanmıştı. Daha sakindi, gözleri yorgun bakıyordu ancak kendini toparlamış görünüyordu. Yanına yaklaştım ve elini tutup sıktım.

"İyi misin?"

Başını diğer tarafa çevirip gözlerini kapattı.

"İyiyim. Şu lanet yerden gidelim artık."

"Bu o kadar kolay değil küçük hanım."

Doktorun sesi odayı doldurduğunda hepimiz başımızı sesin geldiği yöne çevirdik. Doktor elleri beyaz önlüğünün cebinde, yatağın kenarına gelip durduğunda gülümsüyordu.

O an aslında doktorun ne kadar yakışıklı olduğunu fark ettim. Eh evet, erkek veya kız arkadaşınızın olması, sizin diğer insanların güzelliğini veya yakışıklılığını fark etmenizi engellemiyordu. Kör değiliz sonuçta, değil mi? Yalnızca hissettiğiniz o sevgi, ona sadık kalmayı tercih etmenize sebep oluyordu.

"Daha iyi misin bakalım?"

"İyiyim dedim ya."

"Sanırım yeterince inandırıcı olamadın."

"Ufff, gerçekten sizi buna ikna mı etmem gerekiyor? Bu iğrenç yerde kalmak istemiyorum."

"Azra!" dedim uyarı dolu bir sesle. Doktor bir an susup yalnızca Azra'yı süzdü.

"Buradan çıkmaman için sebebimiz yok."

"Nihayet anladınız."

"Ancak şunu unutma lütfen, sebebimin olmaması, sebep bulamayacağım anlamına gelmez."

Doktor beyin sözleri üzerine Azra ilk defa günlerdir öfke, sinir, agresiflik, yorgunluk veya tükenmişlik dışında bir duygu belirtisi gösterdi. Gözlerini kocaman açıp şaşkınca yüzlerimize bakıp neredeyse bağırıyordu:

"Duydunuz mu? Resmen beni tehdit etti!"

"Hayır, yapmak istediğinin bu olduğunu sanmıyorum tatlım," diyen Doğa benden önce davranmıştı.

"Ne de-"

"Azra Hanım. Sakin olun. Sizi somut tıbbi bir sebeple burada tutamıyoruz. Ancak psikolojik belirtiler gösteriyorsunuz. Bunu anlayabiliyor musunuz?"

Azra kaşlarını çatıp gözlerini başka tarafa çevirdi.

"Ciddi bir süreç yaşadınız, bu asla inkar edilemez. Ancak ben-"

Doktor burada elini hafifçe Azra'nın omzuna koydu ve sıktı.

"Sana güvenmeyi tercih ediyorum. Tıbbi ve psikiyatrik açıdan ciddi bir tedavi sürecindeydin. Ancak artık kendi iraden ve bilincin ile bir takım durumları aşmanın senin için daha yararlı olabileceğini düşünüyorum. Kendi ayaklarının üzerinde durmaya başlamanın zamanı gelmedi mi?"