HASTA ADAM [BİTTİ]

12 ❦ Kozasında Yanan Kelebek

Keyifli Okumalar Dilerim✨

Sözler zihnimin en ücra köşelerindeki sessizliği bozarken içimdeki kadın bir anda doğruldu ve üzerini çırptı. Kaşları çatıktı ve ne yaptığımı sorguluyordu. Kendimi Alaz'ın annesine rezil etmiştim. Ne diyeceğimi bilemez halde yutkundum.

"Ben..." dediğimde Alaz'ın uyarıcı bakışları beni buldu.

"Geldiğinizi bilmiyordum." dedim gülümsemeye çalışarak. Kadın sıcacık bir gülümsemeyle başını salladı.

"Kusura bakma kızım benim ayıbım. Müsait olacağınızı düşündüm." dedi kadın mahçup bir şekilde sonra da Alaz'a döndü.

"Ben odama geçeyim oğlum, siz müsait olunca tanışalım Esila ile." dedikten sonra odadan çıktı. Alaz sinirle bana yürüdüğünde ellerimi önüme koydum bileklerimi sıkarak tutarken alev almış gözleri gözlerimi buldu.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun? Sakın annemle samimi olmaya kalkma." sinirle konuştuğunda bileklerimi çektim.

"Neden Alaz?" sertçe yutkundum "Annen benden nefret etmiyor sonuçta." dediğimde gülümsedi öylesine alay doluydu ki tiksindim.

"Neyse, madem çok çocuk isteyip bileğime yapışıyorsun yapalım o zaman akşam." dedikten sonra sarsılmamı sağlayacak şekilde bileklerimi bıraktı.

"Zaten annemde duydu hem rezil olduk hem de olmayacak beklentiye soktuk kadını."

Ne yani şimdi de çocuk mu yapacağız diyordu?

"Alaz beni zor durumda bırakma şayet bırakırsan her şeyi annene anlatırım." dediğimde daha çok sinirlenmişti.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun köle?"

Sadece daha da koyulaşan kahvelerine baktım. Dişlerini sıkmaktan oynayan şakak kemikleri ve çatık kaşları beni düşünmeye iterken içimdeki kadın bir ayağını sertçe yere vurdu ve kollarını bağladı. Başını söyle dercesine salladığında boğazımı temizledim.

"Beni neden burada tuttuğuna dair en ufak bir fikrim dahi yok hala." Derin bir nefes aldım ve içimdeki alev yükseldi "Sana neden boyun eğdim onu bile bilmiyorum ama hayır Alaz benden bu kadar. Neden geri zekalı gibi burada duruyorum ve kaçmıyorum bilmiyorum ama bana adam akıllı aynı zamanda geçerli bir sebep söylemezsen daha fazla kalıp, bana yaptıklarına katlanmayacağım."

Sözlerimi yere sağlam bastıracak hiçbir gücüm yoktu. Kimsem yoktu. Kendimden başka güç bulacağım kimse yoktu ve ben bunun bilincinde olarak konuştuğumu sanmıyordum. Bu adamdan kurtulmak için bir çocuğu harcamayı göze almıştım ve suçluluk duyuyordum. Ondan kurtulacağımı düşünerek giriştiğim işin ya devamı gelseydi? Kendimi sevemeden bir çocuğu nasıl sevecektim?

"Bak köle." derin bir nefes aldı ve ellerini cebine koydu, benimle konuşurken o kadar çok derin nefes alıyordu ki ben de ona benzemiştim.