HASTA ADAM [BİTTİ]

16 ❦ Dudaklara Düşmüş Öpücük

Everybody Nows - Sigrid

Keyifli Okumalar Dilerim✨

Gözlerimi araladığımda odanın üstünü örten geceyle burun buruna gelmiştim. Her yer büyük bir dumanın içinde kaybolmuş gibi duruyordu,ellerimi kaldırdığımda odadaki siyahtan daha koyu duruyordu ve parmaklarımı ayırt edebiliyordum. Gözlerimi kısa süreli yumup tekrar açtıktan sonra yüreğimdeki koca ağırlık bunu fark etmiş gibi yerine oturdu.

Göz yaşlarım hazırda bekliyormuşta bu anı kolluyormuşçasına hücuma geçmişti. Yanaklarım ıslanırken derin bir iç çektim, kabullenmem uzun sürecekti.

"Neden ağlıyorsun?"

Alaz'ın sesiyle çığlık attığımda büyük bir hızla uzanıp lambayı yaktım. Duvara yaslanmış beni izliyordu. Annesinin söylediklerinin doğru olduğunu anladığımda büyük bir ürperti bedenimi kucakladı.

Gerçekten her gece uyurken beni izliyor muydu? Yoksa bugüne özel miydi?

"Sen neden buradasın?" dedim hafifçe doğrularak.

Midem hareketlenirken cevabını beklemeden banyoya koştum. Boş öğürmelerim arasında boğazım tekrar yanmaya başladığında odanın kapısı açıldı ve Alaz'ın annesi hızla içeri girdi. Banyo kapısı açıktı, beni görmüş hızlıca bana yönelmişti.

"Lütfen gidin," dedim utanarak öğürmelerimin arasından.

"Kızım iyi misin?" dedi kadın ancak cevap veremedim.

Nihayet midem durulduğunda ve öğürmelerim kesildiğinde kasılmaktan yorgun düşen bedenimi geriye atıp duvara yaslandım.

Kendimi tutamayarak hıçkırarak ağlamaya başladım. Alaz'ın annesi yanıma gelip hiç vakit kaybetmeden kollarını bana sardığında buna ihtiyacım olduğunu hissederek bende ona sarıldım.

Ağladım.

Tüm birikmişleri,bastırdığım duyguları dışarı atmak ister gibi ağladım. Alaz hayatıma girdiğinden beri içimde o kadar çok acı birikiyordu ki ağlarken çok dolu hissediyordum her seferinde.

Göğsümdeki ağırlık bir nebze olsun hafifleyene kadar ağladım.

İçinde bulunduğum durumu izah edecek kelimeler yoktu. Sanki birileri dudaklarıma sıcak bir mühür basmış ve yüreğime o cehennem ateşini salmıştı. Çığlıklarım dudaklarımdan çıkamıyor, ciğerlerimi parçalıyor gibiydi.

"Yavrum neden ağlıyorsun iyi misin? Seni bu kadar üzen ne?"

Dermanım kalmayana dek ağladım. Bunu kabul etmek çok zordu. Hazır olmadığım bir anda, nefret ettiğim bir adamdan hamile olduğumu öğrenmek ve bunu sindirmek, taşlara şekil verip, kor ateşlerde yürümekten çok daha zordu.