HASTA ADAM [BİTTİ]

33 ❦ Ölümü En İyi Anlatan Cümle

Merhaba arkadaşlar bu kitabı 2016 yılında yayımladığım için o zamanlar kendimce güncel sorunlara değinmek istediğim bir kitaptı. Kitabın temelinde yatan cinsel istismar gibi günümüzün hâlâ sorunu olan ve hâlâ kadının suçlandığı bu çağda içiniz şişerse affınıza sığınıyorum fakat kurguyu değiştirmek istemediğim için olduğu gibi yayımlamaya devam edeceğim. Teşekkürler^^

Keyifli Okumalar Dilerim✨

"Alaz."

Zihnim bunun gerçek olduğunu bilse bile çığlık çığlığa reddetti. Erdenay ve Ares'in arasında bir şeylerin olması midemi bulandırmakla kalmamış ihanetin en büyük hançerlerinden bir tanesini sırtıma eklemişti.

"Sen ne dediğinin farkındasın değil mi?" dediğimde Alaz yanıma doğru birkaç adım atarak durdu, belindeki havlusunda kaldı bakışlarım ardından istemeden de olsa Ares ve Erdenay'ı hiçte hoş olmayan şekillerde hayal ettim.

Hayır.

Başımı iki yana salladım. Bir kez daha ve bir kez daha.

"Bu...bu çok fazla. Erdenay o kadar ileri..." duraksadığımda kız kardeşimin aslında bu kadar ileri gidebileceğini bildiğimi fark ettim. İstediği şeyi elde etmek için yapmayacağı şey yoktu.

"Üzerini giyin, gidip onunla hesaplaşmamız lazım. Ya da söyle Mehmet'e geri getirsin hadi."

Ayağa kalktığım sırada Alaz kolumu yakalayıp beni geri yatağa oturttu.

"Esila öylece gidip Ares'le yattın mı diye soracak mısın?"

"Ne yapayım Alaz? Gelip anlatmasını mı bekleyim?"

Sabır diler gibi derin bir nefes aldı ardından yanıma oturdu.

"Bak inkar edecektir tamam mı? İstemediği sürece sana asla söylemez. Sen nereden biliyorsun o zaman dersen ikisini gördüm..." söyleyip söylememekte kararsız kalmış gibi bana döndü fakat ben ona bakamıyordum "Öpüşerek eve girerlerken."

"Yeter!"

Yataktan hızla kalkıp odadan çıktıktan sonra Erdenay'ın odasına doğru ilerledim.

"Esila nereye?"

Kapıyı açıp dağınıklığın içerisindeki düzene daldım ve önce yatağındaki her şeyi yere indirdim. Bütün odasını talan ettiğimde yerde parıldayan şeyi elime aldım ve donup kaldım. Ares'in arabasında torpidoda gördüğüm ve anneme aldım dediği kolyeyi aslında Erdenay için mi almıştı yani? Yakıcı bir sızı tüm derimi sıyırdı fakat bu acının temelinde yatan şeyin kaynağı kız kardeşimin ihanetine uğramamdı.

"Bunu..." dedim ellerim titrerken "Bunu anneme aldım demişti."

Kolyenin zincirine kaynatılmış melek figürünü acımadan kopardığımda Alaz öylece durmuş öfkemin dinmesini bekliyordu.

"Hem kardeşimi hem beni idare ettiği yetmezmiş gibi ben de aptal gibi inandım her dediğine. Kız kardeşim ya...kız kardeşim! Kız kardeşime bile güvenemeyeceksem kime güveneceğim ben Alaz?"

Dolabın üzerindeki valizi çektiğimde içinin dolu olduğunu fark etmediğim için taşıyamayıp üzerime düşürdüğümde yere kapaklanmıştım. Alaz imdadıma yetişirken bileğimi tutarak yatağa doğru kaydım ve dizlerimi kendime çekip gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

"Kız kardeşim beni kandırmış." dedim son kez idrak etmiş gibi fakat Alaz kafası karışmış bir şekilde valizin fermuarını açıyordu. Aynı merak bana da bulaşırken gözyaşlarımı silerek yaslandığım yatakla bağımı koparıp valize dizlerimin üzerinde yaklaştım.