Chapter 25

1.3K 33 0
                                    

Pagkagising na pagkagising ko sa umaga ay bumungad sa akin ang mensahe ni Dad at Josh. Imbes na basahin ko ang mga reklamo nila ay pinatay ko nalang ang cellphone ko.

Bumaba ako habang tahimik ang buong mansyon. Wala naman ako kinakatakutan. Sinabi rin ni Dad na manguha ako ng kasambahay at taga-bantay habang wala ako. Heh! Sino namang pagkakatiwalaan ko rito?

Napatingin ako sa landline na tumutunog. Malamang si Dad yan. Dahil naririndi na ako sa ingay ay lumapit ako para sagutin ito. Bumungad sa akin ang kanyang buntong hininga.

"What? Gonna say something about what happened last night? It isn't your problem. So, don't mind it."

"Sarr! Listen to me!" Napairap ako. "Wala akong pake sa ginawa mo dahil tinanong ka naman. Pero, anak, pag-aari ng kapatid mo yan. Paano na yan? Nakita nila ang ugali mo-"

"Do you want me to use sugar-coated fucking words? It's just business-"

"You don't know about business, Antha!" Sigaw nito mula sa telepono. "Kung hindi mo gagawin ng maayos ang trabaho ng kapatid mo. Ipapakuha kita diyan at hinding-hindi kana makakabalik sa Zambales!"

"Sounds great to me." Pang-aasar ko saka siya binabaan ng telepono.

Dumiretso ako sa kusina para tignan kung may pagkain. Nang buksan ko yung ref.

"Tangina." I cursed. Wala palang pagkain dito. What do you expect, Sarr? Tatlong taon walang naninirahan dito.

I heaved a sigh. Kailangan kong mag-grocery. Saan naman ako bibili? Sa mall ni Hanz? Oh, hell no. Bahala na!

I had no choice but to go in his mall. Marami akong kailangan bilihin. Sana wala ang kupal na yo'n dito. Baka mag-init lang ang ulo ko at hindi mabili lahat ng bibilihin ko. Dumiretso ako sa market dito at kumuha ng cart.

Halos lahat sila nakatingin sa akin dahil balot na balot ang suot ko. Tingin niyo magnanakaw ako? Mga peste.

Sa kalagitnaan ng pamimili ko ay may nakita akong mga lalaking nagtatawanan. Mukhang mga nasa labing-walo ang edad nila. Nagulat ako nang bungguin ako nung isa at nagtawanan sila. Pinipigilan ko ang sarili ko na wag patulan ang mga ito. Umalis nalang ako, baka mapilipit ko ang mga ulo nila.

"Twenty-two thousand and five-hundred thirty-two po." I gave her my card. Dumako ang paningin ko sa mga binili ko na nilalagay sa cart para itulak ko palabas.

Nang lumagpas ako sa scanner ay biglang tumunog 'to at nilapitan ako ng mga pulis. Kumunot naman ang noo ko. Pero, nagpatuloy ako sa paglalakad.

"Ma'am!" Hindi ko nililingon. "Ma'am, teka! Nagnakaw ata kayo e!" Parang narindi yung tenga ko kaya hinarap ko sila.

"Ako magnanakaw? I spent too much to my groceries. Tapos magnanakaw? Mga tanga ba kayo o sira lang yang scanner niyo?" Umiling sila at pilit agawin yung bag ko. "Ano ba?!"

Bullshit! Ano namang nanakawin ko? Halos lahat ng tao ay nakuha ang atensyon namin. Maraming nagbubulungan at iniirapan ako. Mga peste!

"Ma'am, sumama ka nalang sa amin." Mahinahong sabi nung isa.

"Marami pa akong gagawin! Wag niyo akong hawakan!" Iritang sabi ko saka iwinaksi yung kamay ko sa nakahawak sa akin. "Kung gusto niyo akong isama, wag niyo akong hawakan!" Iritang sabi ko.

Pumunta kami sa isang opisina. Mukhang yung manager 'to. Nakatalikod pa siya at mukhang busy pa sa kausap.

"Sir..." pagkasabi nung isa yo'n ay nagpaalam siya sa kausap niya.

Nanlaki ang mata ko nang humarap siya sa amin. Tangina! Ba't hindi ko nakilala yung boses niya? Ba't hindi ko naisip na nandito siya ngayon? Pero, mayor siya ah! Bakit nandito siya?!

"Anong problema?" Walang ganang sabi niya.

"Itong babaeng 'to. Ayaw pang umamin na may ninakaw siya." Sabi nung isa. Sa inis ko ay sinipa ko yung upuan sa harapan ko.

"I can fucking pay of what you're accusing me! And for your information, do you have any evidences that I stole something?!" Parang nagbabaga na yung paningin ko.

"Yes, ma'am. Tumunog yung scanner." Sabi nito.

"Just check her bag." Ramdam na ramdam ko ang pagtitig niya sa akin. I'm wearing a mask and sunglasses. Makikilala niya kaya ako?

Galit kong binagsak yung bag ko sa lamesa niya at binuksan nung lalaki yung bag ko. Nagulat ako nang magtawanan sila. Agad naman naningkit ang mata ko.

"Balak ata makipag-sex ni ma'am ah." Asar nung isa. Sa sobrang inis ko at binayagan ko yung pulis at tinulak.

Nagulat sila sa ginawa ko. Ako mismo ang naghalungkat sa bag ko. Nang matanggal ko na yung mga condom sa bag ko ay nagtama ang paningin namin ni Hanz.

"Magnanakaw ka na nga lang. Condom pa." Nakangising sabi nito. Uminit yung ulo ko.

"Bakit naman ako magnanakaw ng condom kung kaya kong makipag-sex ng walang proteksyon, huh?!" Sa sobrang inis ko ay tinanggal ko ang sunglasses ko at mask. "Ano, Mayor? Bakit ako magnanakaw ng ganito na mismo ikaw ay alam mo?"

"Woah! Pa-walk pala-" bago pa matapos nung pulis yung sasabihin ay tinutukan siya ng baril ni Hanz. Parang nagliliyab ang kanyang mata dahil sa galit. Nagtiim ang kanyang bagang.

"Get the fuck out of my office before I fucking blow this gun into your fucking brains." He said through gritted teeth.

Isa-isa silang naglabasan at parang natatae ang kanilang itsura. Napangisi ako kung gaano kairita ang kanyang mukha. Oh, you mad, baby?

"If you're not convince. Then, look at your CCTV's. But, I already have a lead who did it." Nakangising sabi ko.

"I'm convinced, Sarr." Madiing sabi niya at tinitigan ako. "Unless, you're having a fuck buddy."

I laughed so damn hard. "A fuck buddy?" Napapalakpak pa ako kakatawa. "You're the mayor of this province. I mean, city. A person like you has fuck buddies. They'll make you happy, then give them a cash." Ngumisi ako.

"Ganyan parin ba kadugyot ang paningin mo sa akin?" Natatawang tanong niya pero halatang naiirita siya. "Hindi mo ba natatandaan na ikaw ang unang tinira ko at wala na?"

Oh, his words are being vulgar. Lemme try, too.

"Bakit?" I looked at him seductively. "Gusto mo bang masundan, Mayor?" Hinila ko ang necktie niya para mapalapit siya sa akin. Nakita ko ang paggalaw ng adam's apple niya. Yeah, face your fear, baby.

Ginawaran ko siya ng isang mainit na halik. Hindi siya rumeresponde kaya kinagat ko ang kanyang labi. Nakagat ko ata ng sobra kaya may nalasahan akong dugo pero pinagpatuloy ko lang paghalik sa kanya.

Fuck! Nakalimutan kong nakakalasing ang labi niya. Kaya ako na mismo ang pumutol sa halikan namin.

Walang ekspresyon ang kanyang mukha hanggang sa dumako ang paningin ko sa labi niyang namumula. Nagdudugo ito.

"Tapos kana?" Nakangising tanong niya. Hindi ako sumagot.

Nagulat ako nang hilahin niya ako palapit sa kanya at hinalikan ako ng marahas. Inihiga niya ako sa lamesa at pinatungan ako. Halos malasing ako sa ginagawa niya nang halikan niya ako sa panga hanggang sa dibdib ko.

Bumalik ang halik na sa labi ko at kinagat din yung labi ko at nalasahan ko ang dugo ko. Umalis siya sa pagkapatong sa akin at tinitigan ako habang nakahiga sa lamesa.

"Fair enough, baby." Inayos niya ang necktie niya at ngumisi.

Rock Bottom (#Wattys 2018)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon