Book 2: Where Everything Starts (ON-GOING)

Chapter 23

Chapter 23

Hinalikan

4 months na ako dito sa company ni Ivan David. Yeah, Ivan David ang buong pangalan nya. 6 AM na nang umaga at kailangan ko nang pumasok sa trabaho.

"Ma'am, Mrs. Sanchez wants to see you." Napakunot ako ng noo sa sinabi ng assistant ko.

"Ha? Why? I have to attend work." Napayuko sya at tumawag siguro kay mommy.

Bakit biglaan ata? Alam naman ni mommy na may trabaho na ako. Mukhang importante nga dahil hindi na mapakali si Marquin. Ako na mismo ang tumawag kay mommy at sinenyasan ko sya na ibaba na ang tawag kay mommy.

"Hello, anak? Mag pahatid ka dito sa airport. Now."

Naguguluhan man pero sumama na ako sa driver ko. Ughhh. Ano ba naman to. Nag text ako kay Sir Ivan. Maintindihan naman siguro nya. Actually nasa 25 to 26 lang yung age nya. Kahit pa! Bata pa sya pero yung kilos at utak nya kala mo 45 and above.

Nang makarating sa airport ay kinutuban na ako. SHET. Uuwi kami ng Pilipinas?! Owfakkk.

"Ahh, Marquin! W-wait, uhmmm.." shet nauubusan ako ng salita. Argh. "Where's my uhm, clothes? Things? Ugh! Basta asan yung mga gamit ko?!" Sa sobrang frustration ay nasigawan ko na sya, buti nalang natagalog ko. Uuwi ako ng walang gamit, ganon ba?

Natulala sa akin si Marquin, nabigla siguro sa pagsigaw ko. Napairap nalang ako sa kawalan. Hays. "U-uhm, Mrs. Sanchez told me to buy you some clothes there and leave your things here. You'll stay there in the Philippines for good." Sabay ngiti nya ng awkward--- WAIT! TAMA BA YUNG NARINIG KO? FOR GOOD?!

"I-I dont really understand this shits. Explain it, explain it." Naguguluhan sabi ko. Napapailing na rin ako dahil sa kaguluhan.

"One of your family's company in the Philippines has a problem. Your parents will take care of it, with you."

With you... with youuuuu

WITH ME DAWWWW???

"Oo, ewan ko kung anong problema. Maryosep." Kavideo call ko ngayon si Hazuki at Hikaru. Si Hikaru e ang laki ng ngiti ng malamang uuwi ako, lalo nung sinabi kong for good. Si Haz naman, di ko maintindihan yung mukha, kala mo nalugi. Napapairap nalang ako.

"Sige sige, baka mahuli pa ako ng boss ko. Bye na muna." Ngumiti si Karu saka nag out.

"Ako din, una na ako. Di pa nga ako naliligo e. Sige na, sige na." Ngumiti ako at nag wave. Kumaway si Haz sa cam bago binaba ang call.

Binaba ko na rin since yung mga bagahe nila mommy ay andito na. Ako nga lang ata ang walang dala dito. Susme. Bibili nanaman ako ng mga gamit, hays. Tapos di ko pa na explain ng
maayos kay Ivan yung pag uwi ko. Well, di ko rin naman talaga maeexplain kase kakatamad yung english ng english diba.

We went to the parking lot not even uttering a word. Silence makes everything awkward though she's my mom, I'm with my assistant too but err. I saw our two drivers. I was shocked when I saw my Black Lamborghini parked beside our fam car. My eyes widened as I saw my kuya went out of the car and welcomed me with his wide smile. I smiled back at kuya and run towards him, I hug him tightly. God, I missed my kuyaaa. Simula kasi ng mag asawa sya, hindi ko na sya ganon nakakasama.

"I really really really missed youuu! Feeling ko tulot inaagaw ka na sakin ni Ate Dhyanne." Pagiinarte ko habang naka nguso. Ginulo ni kuya ako buhok ko saka inabot sa akin yung susi ng kotse ko.

"You know, I have to stay with them." Napakunot ang noo ko sa them nya. Diba dapat her lang? "Sa sobrang tagal mo sa states ay hindi mo na alam na may pamangkin ka na." Nakangiti sya pero umiiling iling. Hays, andami ko nang utang, lalo sa mga kaibigan ko dito. Pero ang marinig kay kuya na may baby na sya ay talagang nakakagulat.