The Wolf Girl

*/* zestien */*

p.o.v Rodolf

Het is nu een maand geleden dat ik mijn mate heb achtergelaten bij haar grootouders. En ik mis haar echt verschrikkelijk! Sinds ik terug ben kan ik me niet meer goed concentreren op het werk. De vergaderingen duren te lang naar mijn gevoel en ik ben snel geïrriteerd.

Ik vond alleen zijn nooit leuk, maar het is erger geworden. Ik wil nu altijd iets van geluid om me heen hebben. Daarom luister ik de meest uiteenlopende muziek nu zodat er geluid om me heen is.

Lore heeft nog niets laten horen van zich over Tibbe. En Tibbe wordt er ook onrustig van. Maar het is haar keuze. Ik heb gezegd dat als ik over een maand nog niets heb gehoord dat we er dan samen heengaan.

Ook nu zit ik weer in een vergadering. En ook nu ben ik er niet bij met mijn gedachten. Opeens stoot iemand me aan. 'Alpha' zegt Lennert, 'bent u er wel bij?'

'Niet echt' zucht ik diep.

De vier andere jongens en vier dames kijken me aan. Lennert zit zoals gewoonlijk aan mijn rechterhand. De stoel links van me is leeg. Daar moet mijn Luna komen te zitten, het liefste wil ik Caro daar dus hebben.

'Waar waren we over aan het praten' vraag ik zuchtend.

'Het dorpsfeest over een maand Alpha' zegt Liene.

Liene is de directeur uit het schooldorp. Niet ieder kind gaat daarheen, maar de meeste wel. Ook ik ben erheen gegaan. Voor maar een paar jaar. Want daarna begon mijn training tot Alpha. Een hele strenge training onder leiding van mijn vader.

'Ja' zeg ik, 'het dorpsfeest. Waarvoor ook alweer?'

'Je verjaardag sukkel' zegt Lennert zuchtend.

Ik kijk hem aan. 'Pas op je toon jij' zeg ik.

'Rustig grote Alpha' zegt hij, 'ik pla-'

Hij stopt als hij mijn mobiel hoort. Ik pak hem op en neem op. 'Ja' vraag ik zuchtend.

'Wolff' hoor ik Caro vragen.

Ik zit meteen rechtop. 'Caro? Hey, hoe gaat het?'

'Goed, met jou?'

'Zijn gangetje.'

Wat zeg ik nou weer? Dat is niet mijn soort taalgebruik! Nooit geweest, en dat zal nooit zo zijn. Ik hoor Lennert grinniken net als Feija. Ik kijk ze boos aan. Waardoor de rest grinnikt. 'Zit je in een vergadering' vraagt ze.

'Eigenlijk wel, maar die wilde ik net gaan afronden.'

Ik kijk de rest dreigend aan. Ze knikken en staan op. Alleen Lennert en Feija blijven. 'Ik wil het een kans geven Wolff' zegt ze, 'kun je me ophalen?'

'Natuurlijk kitten. Ik ben over iets meer dan een kwartier bij je. Neem een koffer met kleding mee, de rest heb ik voor je.'

'Oké, tot zo.'

'Tot zo kitten.'

Ik hang op en loop snel naar huis. Lennert en Feija komen achter me aan. 'Feija' vraag ik, 'kun je samen met Meike alsjeblieft een beetje schoonmaken?'

'Natuurlijk' zegt ze.

'Lennert, kun jij boodschappen doen?'

'Ga ik doen.'

'Dank jullie.'

Ik gris de auto sleutels uit het sleutelbakje en loop weer naar buiten. Naar mijn auto. Bijna is mijn mate weer bij me. Bijna mag ik haar weer beschermen en ben ik niet meer alleen in huis.