The Wolf Girl

*/* vijfentwintig */*

Het duurt een half uur voordat Wolff de kamer weer inloopt. En ik schrik als zijn lip bloed. Hij loopt naar boven waardoor ik snel achter hem aanren. 'Wolff' roep ik.

Hij loopt zijn kamer in. Ik loop achter hem aan en zie hoe hij de badkamer inloopt. 'Wolff' zeg ik weer, 'heb je gevochten?'

'Nee, een stomme rogue liep tegen me op. Nou goed?'

Ik doe een stap achteruit. Hij kijkt me aan en ik zie spijt in zijn ogen. 'Sorry' zegt hij, 'er waren wat rogues die vervelend deden.'

'Wat zijn dat?'

'Rogues? Een rogue is een wolf die of verstoten is door zijn roedel of zijn roedel is kwijt geraakt. Soms leven ze alleen, en soms is er een rogue roedel. Deze keer hadden we een roedel.'

'Wat heb je gedaan met ze?'

'Weggejaagd. Ik wil geen rogues op onze grond.'

'Onze?'

'Ja, jij bent mijn Luna. Dus het is onze grond.'

'Oh.'

Hij pakt een beker en spoelt zijn mond. Daarna veegt hij het bloed van zijn kin. 'Kom, we gaan weer naar beneden. Dan begin ik met eten maken.'

'Laat mij het doen, dan kan jij met mijn grootouders praten.'

'Ze willen niet met me praten kitten.'

'Ze moeten wel. Ooit moeten ze met me gaan praten.'

Ik knik langzaam. 'Ik zal nu een poging doen' zegt hij, 'maar vergeef het me als ze niet willen praten.'

'Oké.'

We lopen weer naar beneden en ik loop de keuken in. Na een tijdje hoor ik gepraat. Zowel van Wolff als mijn grootvader. Ze praten gelukkig, en schreeuwen niet zoals afgelopen keer.

Ik maak eten en roep ze als het klaar is. We eten en we praten wat. Na het eten drinken we nog wat thee en laat Wolff mijn grootouders en zus hun kamers zien.

Daarna gaan we slapen. maar ik lig te woelen en kan de slaap maar niet te pakken krijgen. Ik sta op en ga naar beneden, naar de keuken. Ik maak wat kamille thee met een beetje honing om rustig te worden. Als ik de thee bijna op heb komt Wolff de keuken inlopen. 'Kun jij ook niet slapen' vraag ik.

Hij schud zijn hoofd en pakt wat water. Hij komt bij me aan tafel zitten. 'Wat zit je dwars' vraagt hij.

'Weet ik niet' zeg ik fronsend.

'Zijn het je grootouders?'

'Zoals ik al zei, weet ik niet. Soms zit ik ergens mee zonder dat ik dat eigenlijk zelf doorheb.'

'Is er een kans dat het met je grootouders te maken heeft?'

'Dat is mogelijk ja.'

Hij knikt en we zijn weer even stil. 'En waarom kan jij niet slapen' vraag ik.

'De rogues.'

'Wat is er gebeurd?'

'De rogues wilden iets komen afmaken wat ze zijn begonnen.'

'Wat?'

'De rogues hoorden eerst bij een roedel waar we ruzie mee hadden. Ze hebben toen de Bèta gedood en zijn vrouw. Als waarschuwing. De kinderen lieten ze gaan maar die willen ze nu weghebben hier.'

'Waarom willen ze ons weg hebben hier?'

'Omdat wij hun Luna hebben gedood, als wraak voor wat ze bij jullie ouders hadden gedaan. Je ouders waren niet meer zo erg betrokken bij de roedel, maar ze waren wel geliefd bij  iedereen die ze kende.'

'Dus ze willen mij hier weg hebben omdat jij dan geen Luna heb? maar dan kom ik toch gewoon weer terug?'

Hij zucht. 'Ze willen je doden, dan draai ik door en gaat de roedel ten onder.'

Ik slik. 'Maar zover laat ik ze niet gaan. Jij bent veilig zolang de wachters stand houden. En dat zullen ze houden want iedere wachter is goed getraind en loyaal aan zijn Alpha en Luna.'

Ik knik en sta op. 'Ik ga weer een poging doen.'

'Je mag ook bij mij komen liggen als je dat wil. Ik beloof dat ik niets zal doen.'

'Het lijkt me beter dat ik naar mijn eigen kamer ga, als mijn grootouders erachter komen dat ik bij sliep dan wordt vooral mijn opa boos.'

Hij knikt. 'Welterusten dan.'

'Welterusten.'

Ik loop naar boven en ga weer in bed liggen. Na een tijdje val ik toch in slaap omdat ik helemaal uitgeput ben.