The Wolf Girl

*/* zesendertig */*

p.o.v Carolien

Er zijn twee weken verstreken waarin ik helemaal afgemat word door de rogue. Er zitten wallen onder mijn ogen en ik ben drie kilo afgevallen. Mijn haar is dof en mijn reactievermogen is zo traag als een schildpad.

's Ochtends moet ik ontbijt maken en 's avonds diner. En iedere avond moest ik veel eten maken en de rogue en zijn gasten bedienen. Ik ben ondertussen achter de rogue zijn naam gekomen, Rutger. Zijn beste vriend en Bèta heet Tillo.

Ik heb de rogues horen praten dat alle mannen in de cellen zitten en alle vrouwen thuis zijn. In ieder huis zijn twee rogues aanwezig die de vrouwen in de gaten houden. De kinderen zijn bij hun moeder geplaatst. Behalve jongens van boven de zestien, die zitten bij hun vader in de cel.

Verder moet ik opruimen en schoonmaken. Ook nu zit ik weer op mijn knieën in de woonkamer om de vloer te doen. De rogue is gaan rennen samen met wat vrienden. Ik hoor de deur in de keuken en hoor dan het gelach van de rogues. Het gelach stopt als ze mij zien. Ze zijn met zijn vijfen. Ik kijk van hun gezichten naar hun schoenen en zie dat die onder de modder zitten.

Ik zucht sta op en loop naar de keuken met de emmer. Ik begin de keukenvloer weer te ontdoen van alle viezigheid.

De rogues grinniken en gaan in de woonkamer zitten. Na een tijdje roept de rogue: 'Caro. Breng bier!'

Ik zucht diep en pak vijf bier. Dat breng ik naar ze toe. Als ik terugloop zegt één van de jongens: 'Heb je haar wel laten douchen? Ze stinkt echt enorm.'

'Ze wilde niet samen douchen dus douchte ze helemaal niet.' 

'Kom op man' zegt een ander, 'laat haar gewoon douchen of baden.'

Rutger zucht diep en roept: 'Caro!'

Ik ga in de deuropening tussen de keuken en de woonkamer. 'Wat' vraag ik kortaf.

'Douchen' zegt hij.

Ik loop naar boven en loop naar de badkamer. De deur doe ik wel stevig op slot nadat ik nog even kleding heb gepakt. Ik voel me echt smerig!

Ik douche en schrob met zo lang tot mijn huid helemaal rood is. Ik droog me af en kleed me aan. Ik pak mijn vuile kleding en loop de kamer in.

Rutger zit op het bed. 'Wat heb je daar?'

'Vieze kleding. Dus die ga ik nu wassen.'

'Dat doe ik wel. Ga jij maar wat slapen.'

'Waarom ga je nu opeens voor me zorgen?'

'Omdat ik wil dat je mijn  pup draagt en dan moet je in een goede conditie zijn. Dus geef die was nu maar hier.'

'Nee!'

Hij zucht diep, pakt me beet en gooit me op het bed. Daarna verzamelt hij mijn was en als hij de bh pakt tilt hij die op. 'Mmh, ik was deze en morgen doe je hem aan. Dan-'

Hij kan zijn zin niet afmaken omdat er wordt geklopt. Hij gromt, loopt naar de deur en opent die. Zijn Bèta staat voor de deur. 'We hebben problemen Ruud' zegt hij, 'Rodolfje is ontsnapt.'