*/* achtendertig */*

699 43 20
                                    

Ik word wakker met Rutger naast me. Hij is weer lekker veel bomen aan het omzagen in zijn dromen. Nadat hij me verkracht heeft gisteravond ben ik in slaap gevallen direct nadat hij ophield. Ik vond het vreselijk en het deed super veel pijn!

Waarom moet mij dit overkomen?! Waarom heb ik Wolff ooit gebeld en gevraagd me te komen halen? Ik had naar opa moeten luisteren en naar Lore. Dan was ik hier niet geweest en had ik mijn maagdelijkheid nog.

Rutger murmelt wat en draait zich om. Ik sta op van het bed en loop naar beneden. Daar begin ik met opruimen van de jongens die niets hebben opgeruimd gisteren.

Ik gooi de spullen weg en begin aan Rutgers ontbijt. Als ik bijna klaar ben hoor ik de trap kraken. Na een paar seconden loopt Rutger de keuken in. 'Ontbijt is bijna klaar' zeg ik kort.

'Mmh.'

Hij loopt naar me toe en legt zijn handen op mijn heupen. Ik verstijf en zie de beelden van gisteravond voor me. Ik schud met mijn hoofd en zie de beelden verdwijnen.

'Ik vond gisteravond geweldig.'

'Ik niet' zeg ik.

'Dan had je een beetje mee moeten werken kitten. Deed het pijn?'

'Nogal.'

'Dat begrijp ik ook wel. Je was zo-' Hij denkt even na en zegt dan: 'Tight. You were very tight.'

Ik rol met mijn ogen en draai me om naar hem. 'Ontbijt is klaar' zeg ik kortaf.

Daarna begin ik aan mijn eigen ontbijt. Hij zucht diep pakt zijn bord en begint met eten. Als hij zijn ontbijt op heeft ben ik ook net klaar met eten. Ik was de borden af terwijl hij zich aan gaat kleden.

Ik hoor de voordeur open gaan. 'Rutger' roept een man.

'Boven' roept Rutger, 'wacht even.'

Ik ruim verder op tot ik opeens iets achter me hoor. Ik kijk om en kijk recht in de ogen van een man. Hij grijnst breed. 'Hello beauty' zegt hij.

'Wat wil je' vraag ik nors.

'Oeh, met het verkeerde been uit bed gestapt? Of ongesteld?'

'Beide niet' grom ik boos.

Hij grinnikt en pakt mijn hand beet. Ik trek me los en ga verder met opruimen. 'Je kwam voor Rutger dus wacht op hem' zeg ik nors.

Rutger komt de keuken inlopen en zegt: 'Vertel. Wat is er Sjoerd?'

'De wachters zijn gestraft en de bewaking is aangescherpt.'

'Mooi, dank je Sjoerd.'

'Alpha' zegt hij, 'de mannen zouden graag een beloning willen voor hun diensten aan u.'

'Geef me een voorstel.'

'Een leuke tijd met uw Luna.'

Ik houd op met het droog maken van het bord wat ik vast heb. 'Prima' zegt hij, 'haal de jongens die een beloning willen en breng ze hier. Ik maak haar klaar.'

'Ja Alpha.'

Sjoerd loopt weg. Ik kijk Rutger smekend aan. 'Doe dit niet' smeek ik hem, 'alsjeblieft?'

Hij grinnikt en loopt naar me toe. 'Dit is je straf omdat je vanmorgen zo bot tegen me deed.'

'Nee' smeek ik hem, 'alsjeblieft.'

Hij grinnikt en pakt het bord uit mijn handen. Die ruimt hij op. Daarna tilt hij me over zijn schouder en loopt naar boven. Hij sluit me op in mijn oude kamer en loopt daarna weer naar beneden.

Ik begint met huilen en val neer op het bed. Daar blijf ik liggen tot ik beneden een hoop stemmen hoor. Rutger hoor ik er opeens ver bovenuit. Maar wat hij precies roept weet ik niet. Ik hoor veel voetstappen en Rutger komt voor een dertigtal jongens de kamer in. Ik kruip achteruit het bed op. 'Ik heb een leuk ideetje Caro' zegt Rutger tegen me, 'we gaan een feestje houden.'

'Een feestje' vraag ik angstig.

Hij grijnst. 'Een feestje ja,  dus kom.'

Ik sta op en volg hem naar beneden. De jongens lopen achter ons aan en ploffen neer op stoelen en banken. 'Je gaat ons bedienen Caro' zegt Rutger, 'dus haal eerst maar bier.'

Ik knik en loop naar buiten. Ik til alle bier kratten op en naar binnen. Die dingen zijn echt heel zwaar! Hier ga ik vast spierpijn van krijgen morgen.

Binnen hoor ik de jongens lachen. Ik loop naar binnen en vraag wie er bier wil. Maar niemand reageert. Daarom schreeuw ik het maar. De jongens komen het allemaal halen. Ik loop de keuken weer in en maak hapjes. Als ik terug loop en de hapjes neerzet trekt één van de jongens me op zijn schoot. Ik probeer los te komen en na even worstelen laat hij me los.

Ik loop snel weer de keuken in en ik hoor de jongens lachen. Dit word een lange avond!

------------------------------------------------------

A/N

lieve lezers, 

een aantal mensen vonden dit hoofdstuk de eerste keer niet geslaagd, daarom heb ik het ook herschreven.

Voor degene die me hierop wezen, weet dat ik dit verhaal verre van geslaagd vind. Ik probeer te blijven schrijven omdat ik het echt heel leuk vind maar tegenwoordig ben ik alles behalve blij met mijn verhalen. En dat vind ik echt vervelend en als mensen me dan gaan wijzen op dingen die ik allang weet irriteert dat me. Sorry voor hoe ik eerst reageerde. Want ik weet zelf gewoon niet meer wat ik kan schrijven. groetjes Mairin

The Wolf GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu