The Wolf Girl

*/* vijftien */*

Ze slikt en vraagt: 'Hoe moet ik het een kans geven?'

'Ik geef je mijn nummer, als je er klaar voor bent dan bel je me. Ik kom je ophalen. We proberen het en je mag weg wanneer het niet werkt voor jou. Je wijst me af en ik zoek een andere Luna.'

'Maar je mate is toch je Luna?'

'Niet als zij dat niet wil, als mijn mate me afwijst dan zoek ik mijn Luna die ook geen mate heeft.' 

Ze knikt. 'Dus geef je het een kans?'

Ze knikt weer. Ik glimlach even kort voordat ik opsta, naar haar bureau loop en mijn nummer op een blaadje schrijf. 'Je mag me bellen wanneer je wil' zegt hij, 'ook al is het om gewoon even te praten.'

'En wat als je in een vergadering zit' vraagt ze zacht.

'Dan hebben ze maar geduld.'

Ze grinnikt zachtjes en ik glimlach naar haar. 'Bel me als je erover nagedacht heb' zeg ik, 'en als je daarvoor al besluit als je niet aan durft.'

Ze knikt. Ik glimlach en loop naar haar deur. Daarna loop ik naar beneden. In de woonkamer zitten Lore en haar grootouders. Haar grootvader zit fronsend voor zich uit te staren terwijl Lore en haar grootmoeder praten.

Ik loop direct door naar buiten en wil shiften als ik Lore opeens achter me hoor. 'Waar ga je heen' vraagt ze.

'Naar huis' zeg ik terwijl ik me omdraai, 'ik laat Caro nadenken en zij mag de keuze maken. Het is aan haar of ze onze matebond een kans geeft.'

'Oh.' 

'Bel me als jij hebt nagedacht over jouw matebond. Ik zal Tibbe vertellen waar je bent zodat hij langs kan komen en kan praten met je. Als je dat wil ten minste.'

'Ik bel je wel als ik dat wil. Hoe bel ik je trouwens?'

'Je zusje heeft mijn nummer. Maar nu moet ik gaan, anders kom ik te laat voor mijn vergadering.'

Ze knikt en ik shift naar mijn wolvenvorm.Daarna ren ik weg richting mijn roedel. Het is ongeveer een half uurtje rennen.

p.o.v Carolien

Wolff loopt mijn kamer en ik hoor hem de trap aflopen. Vlak nadat de deur dichtslaat doet hij dat weer. Waarschijnlijk mijn grootvader die wil dat hij niet meer terug komt. Ik sta op en loop naar het bureau.

Ik pak het briefje en zet hem direct in mijn mobiel. Als ik weer terug op bed zit komt Lore binnen. 'Dus wanneer ga je hem afwijzen' vraagt ze direct.

'Waarom zou ik dat doen? Heb je wel naar hun kant van het verhaal geluisterd?'

'Dat zegt hij alleen maar om je over te halen!'

'Ga weg!'

'Wat' vraagt ze verbaasd.

'Hij heeft mij gevraagd of ik het wil proberen. Niet jou toch? Of wel soms?'

'Caro, denk na.'

'Doe ik, en daar heb ik jouw hulp niet bij nodig!'

Ik duw haar mijn kamer uit en doe de deur meteen op slot. 'Caro! Laat me naar binnen!'

'Nee! Als je het eens vanuit mijn standpunt bekijkt en me niet tegen hem probeert op te zetten dan pas laat ik je weer binnen.'

'Caro!'

'Nee!'

Ik loop naar mijn bed en ga weer terug zitten terwijl ik een kussen pak en die tegen me aanduw. Ik staar naar de wolvenposter voor me. Mijn mate, en waarschijnlijk toekomstige vriendje, is een weerwolf! En ik ook!