Vrijheid

19.

Voordat ze begonnen aan het Jagerspel, ging Jonas even nog snel naar Core toe. 'Kan je er alsjeblieft voor zorgen dat ik je altijd kan zien tijdens het spel?' Vroeg hij. Er verscheen een onbegrijpelijke blik op het gezicht van Core. 'Ja, maar waarom dan?' Hij glimlachte ongemakkelijk. 'Dat leg ik je wel nog een keertje uit.' Hij ging weer terug tegenover Joris staan. 'Het spel gaat enkel tussen jou en mij.' Zei Joris. Jonas knikte. 'Is goed, zeg maar wanneer we beginnen.' Staener hield de chronometer in zijn handen. 'We beginnen over drie... Twee... Één... Start!' Jonas schoot als een pijl vooruit. Hij rende zo snel als hij maar kon, maar Joris zat hem op de hielen. Hij had maar een armlengte voorsprong. Zendra kwam nieuwsgierig kijken. Ze ging met een norse en strenge blik naast Staener staan. 'Wat gebeurt hier?' Gromde ze. 'Ze daagden elkaar uit.' Legde Staener uit. 'Wie zal er winnen denk je?' Vroeg ze dan. 'Joris natuurlijk. Hij is de snelste jongen op Kret.' Zendra schudde bedenkelijk haar hoofd. 'Maar Jonas is een Xio, die zijn van nature sneller. Kijk eens goed naar h'm. Zie je hoe groot hij zijn passen neemt? Die Jonas is misschien klein van gestalte en hij is misschien wel mager, maar dat maakt hem lenig. Die lenigheid valt in zijn voordeel. Hij springt makkelijk over bankjes heen, klimt zonder problemen in bomen,... En dat kan ie allemaal doen terwijl hij driedubbele salto's in de lucht maakt. Ik zeg het niet graag Staener, maar die jongen heeft meer kans om te winnen dan Joris.' Staener slikte. 'Joris is toch sterker gebouwd? Hij heeft meer spieren dan Jonas! Hij is beter getraind!' 'Getraind op snelheid ja, niet op uithoudingsvermogen.' Sprak Zendra tegen. Ze merkte plots op dat Jonas sneller begon te lopen, veel sneller. De afstand tussen Joris en hem was geen armlengte meer, maar het werden meters. Zendra zag in een ooghoek Core hem toejuichen. 'Ligt het nu aan mij of kan hij zelfs tijdens het lopen zijn ogen niet van haar afhouden?' Vroeg Zendra aan Staener. 'Wat een opschepper... Hij probeert gewoon indruk op haar te maken!' Zendra gaf haar broer ongelijk. 'Nee, hij gebruikt haar.' Staener keek haar aan. 'Gebruiken?' Ze knikte bevestigend. 'Hij gebruikt haar om sneller te kunnen lopen. Zoals jij-als leerkracht van de wetenschap- hoort te weten, bezitten Xio's meer hormonen dan mensen. Het testosterongehalte bij Jonas ligt dus hoger. Hij is verliefd op haar. Wanneer hij haar ziet wekt dat adrenaline op, want verliefdheid zorgt voor adrenaline. Hij bezit meer hormonen, dus meer adrenaline, dus... Hij kan veel sneller lopen dan Joris, maakt niet in uit in welke toestand z'n conditie zich bevind.' Zei ze slim. 'Zou hij daar over hebben nagedacht dan?' 'Je mag ze niet onderschatten. Ze zijn waardeloos, maar niet dom.'

En inderdaad! Telkens wanneer Jonas Core zag, liep hij sneller. Joris kon hem op den duur niet meer bijhouden. Staener telde af. 'Vijf...vier...drie...twee...één! Stop! Jonas heeft gewonnen!' Core rende meteen naar Jonas toe en omhelsde hem. 'Ongelofelijk, je bent de eerste Xio die wint van Joris! Je was super snel!' Hij lachte. 'Hij was makkelijk te verslaan!' Joris kookte van woede. Hij baalde zijn vuisten. De toeschouwers om hem heen lachten hem uit. 'Je bent verloren van een Xio!' Riepen ze. Dit pikte Joris niet. 'Nu heb je misschien gewonnen, maar dit was slechts een spel. Vroeg of laat breek ik je, al is het maar omdat ik Core wat aan doe! Op het einde, win ik!' De woede van Joris maakte Core ongerust. Jonas sloeg een arm om haar heen en glimlachte. 'Niet bang zijn, hij weet niet wat hij zegt....'

Toen de avond viel, waren de lessen eindelijk voorbij. Core ging meteen het huis in om bij haar vader te kunnen zijn. Ze liet haar rugzak over haar schouders glijden en gooide die op de grond. Ze rende naar zijn kamer toe. Stan lag in bed, met zijn ogen open. Zijn huid was bleek en zijn lippen leken wel van steen. Ze ging naast hem op haar knieën zitten. 'Heb je veel pijn papa?' Vroeg ze snikkend. Stan antwoordde niet en legde zijn hand tegen haar wang aan. 'Niet huilen.' Zei hij op een lage, zware toon. 'Ik ben bang, bang om je te verliezen.' Bekende ze terwijl ze zijn hand van haar wang afhaalde en erover streelde. 'Ze zullen wel goed voor je zorgen als ik er niet meer ben.' Suste hij. 'Ze willen me
naar Voltai brengen!' Stan schrok. 'Naar Voltai?!' Ze knikte. 'Haal Zendra even, ik moet met d'r praten.' Core zette zich recht en ging naar Zendra toe. 'Stan wil met je praten.' Zei ze stil. Zonder iets te zeggen ging Zendra naar Stan toe.