Farklı Hisler

...

''Sasuke sakin ol!''

Onu kolundan tuttuğum gibi kimsenin olmadığı müzik odasına soktum. Sakinleşmeye ihtiyacı vardı. Hemde hemen!

Tekme attığı sıranın yere çakıldığında çıkardığı sesten irkilerek geri çekildim. Elini saçlarının arasına attı.

''Sakin kalamıyorum! Bunu yapamıyorum Misaki!'' dedi bana dönerken, ''Tüm olanlara rağmen hala benim yanımdasın ve benim yaptığım tek şey bencil olup bununla yetinmemek ve daha fazlasını istemek!''

Senden bir adım bile uzaklaşamamamın sebebi bu işte Sasuke. Bencil olduğunu söylerken bile kendi kendinle mücadele ediyorsun ve beni düşünüyorsun. Ama şuan kendi kendine sinirlenmen fena halde canımı sıkıyor. Odanın içinde volta atıp dururken önünü kestim.

Yakasından kavradığım gibi bağırmaya başladım, ''Ya sakin ol ya da lanet olası sinirlerini nasıl yatıştıracağımı söyle!''

Bunları söylediğimde cevabının bu kadar net olmasını beklemiyordum açıkçası.

''Öp beni,'' dedi kısaca. Ve ben gürültülü kalp atışları eşliğinde soğuk terler dökmeye başladım. Bunu daha önce yapmıştı. Benden izin almadan beni öpmüştü ama şimdi olay daha farklıydı. Bunu benim yapmama ihtiyacı vardı. Seslice yutkundum. Bunu yapmaya karar verdiğimde işler garip bir hal almıştı. O benim en yakın arkadaşımdı ama şimdi ben tutmuş onu öpmeye kalkışıyordum.

B-böyle olmamalıydı. Sadece Sasuke için yapmalıydım bunu. Ama neden kendim için de yapıyormuş gibi hissediyordum.

''Yapacağım,''dedim ve iki yana sarkıtmış olduğu ellerini kavradım. Bir adım ona doğru attım. Yüzüne yaklaşmak için başımı kaldırdım.

Gerçekten ağır bir biçimde o mükemmel dudaklarına yaklaşırken bir anda başını uzaklaştırdı.

''Boşversene, bunu yapmak zorunda olduğun için yapman beni daha çok çıldırtıyor.''

Neden sanki biri göğüs kafesime tonlarca ağırlık koymuş gibiydi?

Geri çekilmeye kalkıştı ama buna izin vermedim. Bulunduğumuz rahatsız -en azından şuanki havaya göre rahatsız- pozisyondan ayrılıp kollarımı ona doladım. Bununla birlikte nefesini yavaşça verdiğini duydum.

''Suçlu olan ben mişim gibi konuşuyorsun?'' dedim. Başımı omzuna koymak için ayaklarımı kaldırmak zorunda kalmıştım.

Elleri belime dolanırken yüzünü boynuma gömdü.

''Özür dilerim.'' Sesi fısıltı halinde çıkmıştı. Nefesi boynumu yalayıp geçerken içimde tuhaf bir şeyler kıpırdadı ve hafif gıdıklandım.

Sakinleşinceye kadar bir müddet öyle kaldık. Sonunda başımı boynumda çekti ve alnını alnıma yasladı.

Ne zamandır böyle şeyler yaptığmızı bilmiyorum. Onunla hiç bu şekilde sarılmamıştık. Gayet sıradandı sarılmalarımızım eskiden. İki arkadaşın arasında olması gereken gibi. Ama şimdi öyle değildi, tüm bunların altında bir şeyler vardı.

Yüzümüz birbirine oldukça yakınken en ufak tepki vermekten korkuyordum.

''Şimdi sakinim, teşekkürler.''

...

Hikayenin gelecek bölümlerinden bir kesitle başladık. Şimdi buraya kadar nasıl geldiklerini anlatma vakti. Herkes ilk bölüme! İyi eğlenceler ^.^