PAUL's POV
Kanina pang tulala si Zoe habang nakatitig sa isang papel.
Kumunot na ang noo ko at hindi ko maintindihan ang reaksyon niya.
Ano ba kasi iyon?
Inagaw ko ang papel sa kanya
You look hot but I like you more before. Welcome back.
"Saan mo nakuha ito?" - tanong ko sa kanya.
"Sa windshield ng kotse. Nakasingit."
"Nakita mo kung sino ang naglagay?"
"Common sense naman po. Kung nakita ko po, eh di sana po hindi ako confuse dito kung sinong nagpadala ng letter na iyan."
"Sabi ko nga. Sorry ha? Slow ako ngayon."
"You're always like that Tristan."
"Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kanina."
"Like you can stop me for doing it."
"Umayos ka nga Cassandra Zoe."
"Ayos ako Paul Tristan. Binastos niya ako. Hiniwakan niya ako sa hita at pati na rin ang dibdib ko. Now, kung hihintayin pa kitang magreact, baka narape na ako."
"Even so. Dinala mo dito yung ginagawa mo sa ibang bansa eh. Ang ampalaya, gulay, hindi ugali."
"Hindi ako bitter."
"Eh bakit gusto mo laging nakakapanakit ng damdamin ng kapwa mo? Bakit ayaw mong hayaan na magkaroon ng lovelife ang ibang tao. CZ, its nothing to do with you and to what happen to you few years ago. Kailan ka ba matututong pakawalan ang nakaraan?"
"I let go. "
"You did?"
"I did. So stop nagging and just drive. I want to go home."
Napailing na lang ako ng makita ko siyang isinalpak ang headset at pumikit.
"Seems kailangan mo dito si Lyndon."
"NO! KAYA KO ANG SARILI KO. ANO BANG GUSTO MONG MANGYARI? ALAM MO NA KAPAG UMUWI DITO SI ACE, UUWI DIN SI YUMI. GUSTO MONG DUMAMI ANG PROBLEMA MO?"
"Umayos ka. Bago pa ako may magawa sayo."
napabuntunghininga na lang ako ng makita kong lihim niyang pinupunasahan ang luha niya.
"CZ. Look at me."
BINABASA MO ANG
THE BITTER NUMB
Ficção Geral( That 0.1% Hope Book 2) Started: May 24, 2014 Ended: (On going)