THE BITTER NUMB

Numb 8: Ace and Clifford

ZOE's POV

Inis na umalis ako ng bahay.

Hindi ko alam kung anong gustong palabasin ng kakambal ko.

I know, nahihirapan siya nang dahil akin pero ang hindi ko maintindihan ay lagi niyang inuungkat ang isang bagay na ayaw ko na sana pag-usapan.

Its true that I'm a little bit bothered about that note sa kotse pero hindi ibig sabihin noon na hindi pa ako nakakalimot. 

Hindi ibig sabihin na naaalala ko siya ay babalikan ko na siya.

Paranoid much lang siya.

Sumasakit ang ulo ko sa mga sinasabi ni Kuya.

I need to breath.

Pumara ako sa isang taxi at nagtungo sa pinakamalapit na car shop. 

Hindi ko na kaya na magcommute pa so I need to buy my own car. 

Hindi naman siya problema sa akin. 

I bought black mixed with blue convertible sports car. 

Sinubukan ko siyang idrive at nang magustuhan ko ay binili ko na. 

I don't have plan on staying here for a long time pero hindi ko din naman maaatim na puro commute na lang ako. 

Since it was already six in the evening, I drove fast to the nearest mall. 

Nagwawala na ang mga anaconda sa tiyan ko at naalala kong hindi nga pala ako nakakain kanina sa bahay dahil nabusog na ako sa sermon ng magaling kong kapatid. 

Hindi naman ako galit sa kanya. 

Naiirita lang ako na lahat halos ng nakasanayan ko, inaalis niya. 

I am what I am right now because of what happened years ago. 

I don't want to be that pathetic person again. 

Tapos na ang kabanatang iyon sa buhay ko. 

Hindi na pwedeng tapakan pa nila ako at durugin.

Pumasok ako sa Greenwich at umorder na ng pagkain. 

While waiting for my order napadako ang mga mata ko sa couple sa gilid. 

Nakatingin lang sa akin ang lalaki habang nakaawang ang labi at tila napapalunok pa samantalang kulang na lang patayin ako sa tingin nang girlfriend niya.

Nagkibit balikat ako. 

I don't have time for that because all I wanna do is to eat.