THE BITTER NUMB

Numb 49: Till the end of Time

A/N:

Here we go.

Sorry for the delay of the update. sobrang busy lang talaga. :(

Patong patong na workload sa senior high school and college plus my thesis pa ako. huhu.

Please bear with me guys!

I miss updating this and i miss you all my readers!

Sana huwag kayong magsawang maghintay ng update.

Salamat.

Loveyoumuch! :*

--CHIMIMAY

PAUL TRISTAN's POV

Masaya ako na makitang maayos na ang kakambal ko.

Maayos means maldita na naman siya at halos lahat na naman ay ipinagtataray.

As I said maayos, balik na naman siya sa dating gawi niya noong nasa ibang bansa pa kami at noong una kaming bumalik dito sa Pilipinas.

Kasalukuyan kaming nakatambay dito sa veranda ng condo ni Zoe kasama ang buong barkada minus of course si Harry.

Napabuntung hininga na lang ako nang maalala ko ang pinagusapan naming dalawa noong isang linggo.

Mahal ko ang kakambal ko at ayoko nang masaktan pa siya kaya ititikom ko ang bibig ko hangga't kaya ko.

"Yung mukha mo Tristan, daig mo pa hiniwalayan ng asawa't anak mo.Psh." -- ani Zoe na hinagisan ako ng chips sa mukha.

"Bastos ka rin no?"

"Problema mo Kuya? Akala mo ba hindi ko nakikita na kanina ka pa nakatingin sa akin. Please lang ha. Huwag mong sabihing inlove ka na ulit sa akin? Eww ka!"

"Ang tibay din naman ng apog mo ano Cassandra? Ako? Hindi ka kagandahan no."

"Kung di ako kagandahan, hindi ka rin kagwapuhan. Remember we're twins."

"Merong kambal na baluga ang isa. At sa ating dalawa, ikaw yun."

"Oh c'mon. Wanna dare?"

For sure magyayaya na naman yan sa bar at sasabihing paramihan ng makakapansin sa kanya.

This past few weeks, iyon na lang palagi ang ginagawa niya.

Pagkatapos ng trabaho niya sa boutique niya at after magrecord ng kanta para sa incoming album niya, barhopping ang naging isa sa paborito niya.

Alam ko na paraan niya iyon para makamove forward kaya hinahayaan ko na din lang.

I see to it naman na namomonitor ko mga galaw niya.

I know deep inside her, she' s still bleeding.

Hay!

Tapusin ko na nga itong kanta.

Ihahabol pa para sa album.

Someone's POV

Ako na lang yata ang hindi pa nakakahakbang paused.

Ako na lang yata ang naiiwan ng nangyari sa nakaraan.

Hindi naman sapat ang isang buwan para makalimutan ko lahat di ba?

Pinili ko lumayo.

Hindi dahil hindi ko na siya mahal kundi dahil mas lalo ko lang siya nasasaktan sa mga ginagawa ko at sa mga desisyon kong hindi ko pinag-iisipan.