ZOE's POV
Matapos naming magpamasahe, lumabas na kami para kumain at magshopping.
Kailangan ko nang mga bagong damit since matatagalan pa kami dito bago bumalik sa Korea.
Napakunot ang noo ko nang makita ko si Ace na nasa harap ng kotse ko sa labas ng spa.
"Anong ginagawa mo dito?" --tanong ko sa kanya.
"Sinundan ka."-- Ace
"Bakit ka sumunod?"
"Bawal ba?"
"Bawal boys. Kita mo naman lakad naming girls ito eh."
"I just drop by to say na hindi ako sa bahay matutulog mamaya."
"Oh? Pwede namang tumawag na lang para sabihin.Talagang pumunta ka pa dito?"
"Gusto kitang makita eh,"
"Ang oa mo. Umalis ka na nga."
"Hindi mo ba tatanungin kung saan ako pupunta?"
"Kapag nalaman ko ba may mapapala ako?"
"SO kailangan may mapapala ka?"
"Malamang. So ano? May mapapala ba ako?"
"Tss. Ewan ko sayo. I just want to see you before I leave."
"Para namang hindi ka na babalik kung magpaalam ka."
"Kapag hindi ba ako bumalik, mamimiss mo ako?"
"ASA. Sige na. Tsupi na. Call me tonight okay?"
"I can't."
"And why?"
"May pupuntahan nga ako."
"Aish. Whatever. You take care. Sasamahan mo pa ako bukas so come back okay?"
Nilapitan ko siya at hinalikan sa pisngi.
"Mag-ingat ka dito habang wala ako okay? wala si Tristan dito kaya wala kang bantay dito. Don't do anything stupid, arasso??'
I just rolled my eyes at itinulak na siya palayo.
"Close na talaga kayo ni Lyndon?" -- Zhy
"Siya lang nagtiyaga sa ugali ko when I was in London. Sila lang nila Kuya."
BINABASA MO ANG
THE BITTER NUMB
General Fiction( That 0.1% Hope Book 2) Started: May 24, 2014 Ended: (On going)