Bölüm 2

223 18 0
                                    


Multi-YEKTA SÖNMEZ-
Uçaktan indiğimiz zaman saat öğlene geliyordu.Karnımız acıkmıştı ama ilk önce şu seminer vereceğimiz ilk okula gidip imza işlerini halletmemiz gerekmiş.

Okula giderken telefonumu elime Tuğçeyi arayıp telefonu kulağıma götürdüm:

-Efendim canım?

-Ben uçaktan indim.Beş dakika okula gelicez sanırım.

-Tamam ben bizim çocuklarla bahçedeyim.Geliriz zaten seni görünce.

-Tamam kuzum.

-Yalnız Mert de burada.Ve senin geleceğini söylemedim ona dedi Tuğçe kuşkulu sesle.

Mert deyince içim yine garip oldu.Onu görmeye hazır mıydım? Bilmiyorum.Ama bende bu şans olduktan sonra kesin onların sınıfına ben denk gelirdim.

-İyi yapmışsın.Ona da küçük bir süpriz olur dedim gülmeye çalışarak.

-Eli ayağına dolaşıcak.

-Hazır mıyım onla konuşmaya bilmiyorum dedim.

Tuğçe biraz sessiz kalınca heyecanlı sesle:

-Mısra! Bahçeye giren taksilerin içinde varsınn deyince telefonu yüzüme kapattı.

Camdan bakınca öğrenci topluluğunun içinde kalmıştık.

-Oha ne ara geldik dedim hafif bir ses tonuyla.

Murat hoca bana dönüp:

-Sen telefona dalıp gittiğin için fark etmedin Mısracım.Üsküdarda sabah oldu deyip aşağı indi.

Barın bana bakıp sinsi sinsi güldü:

-Hep bunu yapıyorsun gamzeli hepp deyip p harfini uzattı.

Koluna hızlı bir tane geçirip kaşlarımı çattım.

-Valizlerimi sen alıyorsun Barın.Şuan bizim okulda olsaydım o saçlarını yolardım ama neyse.

-Oldu.Başka emriniz hanımefendi? dedi isyankar şekilde.

Ben ona kötü kötü bakarken birisi kapımı açtı.

-Kızım insenize Murat hocalar sizi bekliyor.Okulun müdürü gelmiş dedi Bartu.

Arabadan inince ilk gözüme çarpan Tuğçe ve arkadaşları oldu.Beni görünce güzel inci dişlerini gösterip gülümsedi.Bende ona bakıp gülümsedim.Şimdi yanına gidemeyeceğim

için göz kırptım.Oda anladığını belli edercesine kafasını salladı.Yanıma bakınca Barın'ı göremedim.Bagaja doğru giderken elleri dolu olduğunu görünce istemsizce

güldüm.

-Lan ne gülüyon.Yardım etsene dedi etrafa kısa bir bakış atıp.

Sanki okula Tarkan gelmişti.Herkes etrafımızda yuvarlak oluşturmuş bize bakıyordu.Kendi valizimi alıp Murat hocaların yanına gittim.Orta yaşlı yapılı bir

adamla konuştuklarını görünce bana bakan bakışlara mağdur kalıp yanlarına ilerledim.Yekta da gelince Volkan hoca:

-Evet bunlarda bizim küçük meslektaşlarımız deyip bizi gösterdi.

Bartu elini uzatıp:

-Merhaba Hocam ben Bartu deyip müdürün elini sıktı.

Aynısını Kübra ve ve Barın yaparken ben etrafa bakmamaya çalışıyordum.Çok gerilmiştim çünkü.Sanki ayı oynuyordu da bize bakıyorlardı.

Gamzemin SahibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin