Bölüm 7

124 13 0
                                    

MULTI BARTU YÜCEL
      İyi olduğumu herkese inandırana kadar göbeğim çatlamıştı ama sonunda beni kendi halime bırakmışlardı neyse ki.İlk sınıfımız 11/A'ya girdiğimiz zaman bizler gibi onlarda çok heyecanlıydı.Ben öğretmenler masasına oturup bilgisayarı ayarlarken Murat Hoca ve Barın öğrencilerle sohbet ediyor onları rahatlatmaya çalışıyordu.Bense bilgisayarda power paint programındaki slayt gösterimizi açmaya çalışıyordum.Kafam allak bullak olduğu için ne yaptığımı bilmiyordum.Ekrandaki programa değilde boşluğa tıkladığımı fark edince gözlerimi yumup kafamdan Ege'yi atmaya çalıştım.Kısa bir süre sonra kendime geldikten sonra ekrana dönüp slaytı açtım ve Murat hocanın öğrencilerle tanışma merasimini bitirmesini bekledim.Başım çatlıyordu ve kendimi hiç iyi hissetmiyordum.Ege acaba böyle bir şey yapar mıydı? Bunca zaman bana birden fazla yakınlaşmaya çalışmıştı ama ben durdurmuştum.Nedeni birçok genç kızın düşüncesi gibi doğru erkek.Ege yakışıklı biriydi evet ama onu tamamıyla tanımış değildim.En azından ben böyle düşünüyordum.Şuan ne yaptığını deli gibi merak ediyor olsam da bu merakımı bastırmaya çalıştım.Ve eğer böyle bir hata yaparsa ne olur diye düşünmeye başladım.Yaparsa? Ege'nin başka bir kızla öpüşürken ki hali gözlerimde canlandı.Bu düşünce iğrenç ve acımasız olduğu gerçeğini kabullenirken ismim söylenmesiyle bu düşünceden çıktım.

-Mısra?

-Efendim Hocam.

Şuan Murat hoca ve Barın'ın gözleri üzerimdeyken biraz irkilmiş şekilde ayağa kalktım.Bütün sınıf bana bakıyordu.

-İyi misin? dedi Barın

Yanlarına gidip gülümsemeye çalıştım.Ama büyük ihtimal yüzümde donuk bir ifade vardı ki inanmayan gözlerle bana bakıyorlardı.

-İyiyim.Dalmışım sadece.

-Pekala.O zaman kendini tanıt arkadaşlara ve ilk sunumumuza başlayalım dedi Murat hoca.

Aman ne güzel! Şuanda tek lazım olan kendimi tanıtmamdı zaten.Bunu her sınıfta gerçekleştirecektik anlaşılan.Bunları içimde söylenirken sınıfa dönüp kısa bir bakış attım herkesin yüzüne.Fazla kalabalık değildi sınıflar.Büyük ihtimal erkek/kız olarak eşit dağıtılmıştı her sınıf.Onlarda meraklı gözlerle bana bakıyordu.

-Merhaba.Bende Mısra dedim kısa bir şekilde.

Erkeklerin çoğunluğu sırıtırken bir kaç kişinin göz kırptığını görünce gözlerim yuvalarından çıkacak gibi oldu.Ne yani birde böyleleriyle mi uğraşacaktım? Tuğçe'nin dediğini şimdi daha iyi anlıyordum.

-Evet arkadaşlar.Mısra çok başarılı bir öğrencim.Biraz meraklı ve bu merakı ona birçok şey kattı aslında diyerek gülümsedi Murat hoca.

Sınıftan kıkırtı çıkınca bende gülümsedim.Barın yanıma gelip elini omzuma attı.

-Gül böyle işte dedi.Bende elimi beline atarken kapı çaldı ve içeri iki kişi girdi.Sınıf gülmesini kesince bende bakışlarımı kapıya yönelttim.Mavileri koyuya dönmüş  bir Yekta'yla ve yüz ifadesini çözemediğim arkadaşım Kübra ile  karşılaşınca herkes sessizleşti.Yekta  ve Kübra'nın gözleri Barın'la benim aramda gidip  gelirken bizde Barın'la birbirimize bakınca istemsiz uzaklaştık.

-Ne oldu Kübra? diyen Barın nedenini bilmediğim bir telaşla Kübra'ya ilerledi.Kübra kendini toparlayıp yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirince bunu sonradan düşünmeye karar verdim.

-Hocam çantanızda Volkan Hoca'nın dosyası kalmış.Onu alacaktım da.

-Tamam canım çantam köşede.

Sonra herkes gibi benimde merak ettiğim soruyu sordu Murat hoca:

-Sen bir şey mi diyecektin?

Yekta gözlerini benden çekip Murat hocaya cevap verdi.

Gamzemin SahibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin