-Mutli Yekta Sönmez-
Yekta Sönmez
Salonda oturmuş elimde ki stres çarkını hızla döndürürken bugün olanlar beynimden çıkmıyordu.Mısra'nın parayı ödememe bu kadar takılacağını düşünmemiştim aslında.Hatta bir ara bundan memnun kalır diye bile düşünmeden edememiştim.Ama gerçekten böyle bir tepki vermesini beklemiyordum gamzeli kızın.Sinirlenince hiç bir şeyi umursamayan bir tipti.Ağzından çıkanı kulağı duymuyordu.Bende öyleydim ama Mısra'nın ilk defa bu halini görünce biraz şaşırmıştım açıkçası.Masum bir kızdı ama sinirlenince aslan yavrusunun sinirinden farksız oluyordu.Bir de arabadan sinirle inip kapıyı çarpması yok muydu.O an farkında değildi belki ama gerçekten hayatımda gördüğüm en tatlı sinirlenme şekliydi onun ki.Oturduğum yerde doğrulup yüzümü sıvazladım.Bir süre öyle dururken babam elinde ki kahve fincanıyla yanıma oturdu.Bende dikleşip konuşmasını dinledim.
-Birileri düşünceli galiba?
-Öyle mi dersin.
-Hayırdır ne oldu evlat.Anlat bakalım.
Babamın yüzüne bakıp iç çektim.Ne anlatacaktım ki.Daha geçerli bir sebebim bile yoktu.Mısra hayatıma girdiği günden beri böyleydi aslında.Sinirliydim ama neden sinirliydim? Üzgündüm ama neden üzgündüm? Mısrayı umursamamam gerekti ama ben onun her ağzından çıkan lafa takılıyordum.Normal miydi bu?
-Yekta.
Babamın sesiyle düşüncelerimden çıkıp aynı renk olan gözlerimi gözlerine çevirdim.
-Kusura bakma baba dalmışım.
-Her şey yolunda mı?
-Bilmiyorum.
Babamla arada sırada bu tarz konuşmalar yapardık.Beni dinleyip fikir vermesini seviyorum.Bir çok çıkmazdan çıkartıyordu.Her şeye rağmen arkamda durur ve her zaman yanımda olurdu.Bende bu emeklerine karşı hiç bir zaman sözünden çıkmamaya gayret edip derslere önem verdiği için okulda ki derecemi koruyordum.Farklı bir ilişkimiz vardı babamla.Yeri geldiği zaman arkadaşım yeri geldiği zaman babam olacağı yerleri çok iyi biliyordu.
-Sorun ne oğlum?
Nasıl anlatılırdı bu durum?
-İstemeden birini sinirlendirdim.Yani hiç tahmin etmemiştim küçük bir şeye takılacağını.
Babam anladım dercesine kafasını salladı.
-Tam olarak ne oldu?
-Bugün İstanbul'dan gelen öğrencileri gezdirmeye çıktık.Eymen de vardı.Baya bir gezdikten sonra kızlar mağazaya girmek istedi.Bizi de mecbur arkalarından götürdüler...
-Sen mağazaya mı girdin oğlum?
Babam şaşırmıştı anlaşılan.Harbiden ben bugün kozmetik reyonunda Mısra'nın aldıklarını mı taşımıştım? Hassiktir.Ulan ben niye bunun farkına daha yeni varıyordum peki.Ayağa kalkıp elimi enseme götürdüm.Ben salonda sağa sola giderken babamın gülme sesini duydum.
-Yapma baba.Daha yeni farkına varıyorum zaten.
-Gel otur şuraya.Devam et haydi.
Geri yerime oturup babamın ciddi halini aldığını görünce devam ettim.
-Sonra kasaya gelince tutarı ben ödedim.Yani o an ödemek istedim.Yanımda ki kızlara bunca zaman hiç para ödetmedim.Hepsi de bundan memnun kaldı.Oda sorun etmez diye düşündüm ama bana öyle bir baktı ki.Bir an yanlış bir şey yaptım diye düşündüm.Ama işte.Bir anda kavga etmeye başladık.Ve bana cüzdanından 100 lira çıkarıp verdi baba.Deliye döndüm.
