I'm in love with my stepbrother

Chapter 32

(Half Spg ng Mom and Dad ni Akira.)

  Parental Guidance  ("PG" ) Readers below 13 years old must be accompanied by a parent or supervising adult. A classification advises parents or supervising adults that My story may contain any of the elements whose treatment is suitable for children below 13 years of age.  

Akira POV

Malapit na mag pasko pero parang wala parin akong balak na makipag usap kila dad and Jimin. hindi ko alam kung bakit ayaw ko silang makita ayaw makita na lumalapit sila saakin hindi ko alam.

Balak ko sanang Bumaba pero bigla ko naman naring na tumunog yung phone ko kaya tinignan ko yung caller ID kung sino ang tumawag saakin ngayon at sinagot ko ito.

"Hello Uyyy Aki Malapit na pasko saan mo gustong gumala para mag kita tayo tagal na natin kasing di nag kikita. namiss na rin kita noo." saad nito sa kabilang linya.

"Sorry pero may pupuntahan pa ako e." pag kailang kung sagot sa kaniya.

"Sino ba?" takang tanong nito.

"A-ayain ko sana si Jimin na lumabas gusto ko din kasi sya makasama kahit sa pasko man lang para mapuntahan namin yung baby namin." malungkot kung pag papaliwanag sa kaniya.

"Haaa? kelan ka pa nag ka baby bakit hindi ko alam?" alalang tanong nito saakin.

"Mahirap ipaliwanag ang mga nanyari at ayoko ko nang mag paliwanag dahil hahaba lang yung kwento. lalo na madami kang tanong sa isip mo." pag papakalma ko sa bosses ko.

"Luna Kain na sino ba yang kausap mo?" sigaw ni tita.

"Opo ma saglit lang kausap ko lang po si Akira." saad nito 

"Sige na Aki mamaya na tayo mag usap ulit baka mapagalitan na naman ako ni mama, napapansin niya kasi na lagi kung hawak yung phone." saad nito na rinig na rinig yung hininga niya sa kabilang linya.

"Sige. Bye."saad ko sa kaniya sabay end ko ng call.

nang mabuksan ko na yung pintuan nakita ko si jimin na pakatok na sana sa pintuan ko kaso naunahan ko siya na pagbuksan ng Pinto.

"Uhmm anong ginagawa mo dito?" pag iwas ko ng tingin sa kaniya.

"Pinapatawag ka ni Mom." malungkot nyang pag kasabi saakin sabay umalis na siya.

"Jimin." pag pipigil ko sa kniya.

"Jimin I'm sorry, patawarin mo ako kasi nadamay ko pa kayo nila dad sa nangyari." paiyak kung saad sa kaniya habang siya nakatalikod lang ni lingon hindi nya nagawa.

"Jimin Alam ko kasalanan ko lahat to. Kung hindi lang sana ako umalis ng mansion hindi to mang yayari saakin." paluha kung saad dito.

"Wala kang kasalan sa nanyari Akira. sadyang hindi lang siguro para saatin yung anak natin." nanginginig na saad nito habang nakatalikod.

"Jimin sana mapatawag mo ako sa mga nagawa kung kasalanan sayo sana pagbigyan mo ako sa mga bagay na nasabi ko sayo." saad ko na nakayuko.

"Wag mo nang isipin yun ang mas mabuti pa maayos na yung kalagayan mo ngayon." saad nito habang niyayakap niya ako ng mahigpit.

"Sorry. " pag papahingi ko ng tawad sa kaniya at nag response na rin ako sa yakap niya.

"Jimin Gusto ko sayang ayain ka para mapuntahan natin yung anak natin." pagpapakalma ko ng sabi sa kaniya.

"Yun din ang iniisip ko pero hindi ko alam kung kelan ko tatanongin yan sayo." saad nito saakin.

"Na misss kita ng sobra sobra." masayang tugon ko sa kaniya.