I'm in love with my stepbrother

Chapter 59 In love

Akira's POV

Ramdam na ramdam ko ang mainit ng bisig ni Jimin habang buhat-buhat niya ako. Hindi ko alam kung san kami papunta, ang naririnig ko lang ay ang malakas na pag hampas ng dagat sa bato, ang malamig na simoy ng hangin ay nakakapangilabot sa lamig, kaya mas napadikit ako sa kaniya ng mas malapit at ang mukha ko ay naka siksik sa dibdib niya.

Bridal carry ang ang pag buhat niya saakin kasi kanina pinipilit ko siyang pigilan na wag niya akong buhatin, at pinakita ko na kaya ko ang sarili pero habang nag lalakad ako kanina pagewang gewang ako at natutumba sa buhangin dahil sa hilong hilo na talaga ako.

Kaya hindi na ako umaapila sa kaniya na buhatin ako dahil di ko naman talaga kaya. Naramdaman ko na pumasok kami sa loob na sobrang dilim, kaya ang nag bibigay liwanag lang saamin ay ang lampshade. Dahan dahan niya akong binaba sa kama. 

Aalis na sana siya ng bigla ko siyang hinawakan sa pusuhan niya, Walang siyang halong kahit na anong emosyon habang tinitignan niya ako na naka higa sa kama.

" Please don't leave, I want to be with you just for a minute." nai-ilang kung sambit sa kaniya habang saglit ko lang pimagmasdan ang mukha niya.

wala akong nakitang kahit na anong emosyon dito kundi poker face lang ang ipinakita niya saakin.

"what if I can't? What if you're right? That I need to stay away from you." ramdam ko sa bawat sulok ng gusali na ito. Ang isang napagkalamig niyang mga salita saakin. Ganun na ba kadali sa kaniya para ilayo ang nararamdaman niya saakin.

" What- What do you mean?" napakunot ang noo dahil sa mga sinabi niya, did he just say that he need to stay away from me?

" you're right, dapat tanggapin ko na na hindi na tayo mag babalikan, siguro mag ffocus nalang ako sa work at kay Isabelle. Mag pahinga kana bukas na bukas gigissing kita para puntahan ang anak natin. Night." malamig na tugon niya saakin at naiwan lang akong nakatulala sa kwarto at laglag pangga ko dun gurl dahil sa sinabi niya.

This is the first time that jimin rejected me. Napabuntong hininga ako sabay napailing dahil dun. Baka tama siya iiwasan ko nalang ang mga bagay na tungkol saamin, we should focus on what we have right now.

Nakahiga lang ako sa kama at naka tagilid habang iniisip ang mga sanabi niya.

"what if I can't? What if you're right? That I need to stay away from you."

"what if I can't? What if you're right? That I need to stay away from you."

"what if I can't? What if you're right? That I need to stay away from you."

" you're right, dapat tanggapin ko na na hindi na tayo mag babalikan, siguro mag ffocus nalang ako sa work at kay Isabelle."

" you're right, dapat tanggapin ko na na hindi na tayo mag babalikan, siguro mag ffocus nalang ako sa work at kay Isabelle."

Napatihaya ako sa pag higa sa kama dahil paulit ulit tumatak sa isip ko ang mga sinabi niya. Bakit ako nag kakaganito? I should be happy dahil wala nang mang gugulo saakin.

Right?

But this feeling is so stupid! Hindi ko alam kung masaya ba ako o malungkot yung nararamdaman ko.  dammit! Fu*k

Napa-upo ako sa kama sabay hawak sa sintido ko. hindi hindi, bakit ako na babaliw bakit ko siya iniisip, dapat maging masaya ako at kalimutan ang lahat ng nangyari.