Art of Pretending

06

Kristel's POV

Dumaan ang ilang sandali bago ko napagdesisyunang magsalita.

Kunot noong nagsalubong ang kilay ko. "Pa? But he's new! You know this is serious. We need someone who was trained enough. Look, he even looks young! Not that I'm degrading his skills, but that's what I can see.." sa gulat ko ay ni hindi ko na inisip pa ang mararamdaman ng lalaking ito sa sinabi ko ay papa.

Nakangisi akong nilingon ni Papa. "Ikaw na nga ang nagsabi anak, this is serious.. and I want you to know that I'am also serious." Mariing aniya. "Hindi ako basta basta naghihire Kris.. Nasubukan ko na siya at sigurado akong higit pa sa hinahanap ko ang abilidad na mayroon siya." Aapila pa sana ako pero nagsalita na 'yong lalaki.

Tinanggal niya ang braso niya mula sa pagkakahalukipkip at pumamulsa. "Don't worry ma'am, I'll do my best to show you that I do deserve this. I won't enter this job just for money, I want to prove something from my family. So please, give.. me a chance.." Hindi ko alam pero nahabag ako sa kanya. Hindi dahil sa paraan niya ng pagsasalita, kundi dahil sa nakikita kong ekspresyon ng mga mata niya.. Humupa ang inis na nararamdaman ko sa hindi malamang dahilan.

Bumuntong hininga ako. Bago pa ako makapagsalita ay sumabat na si papa. "Anak, you're a lawyer and.. a model, I bet you really need him." Nagiwas ako ng tingin. Isang lalaki lang ang kailangan ko ngayon, pa. Iniwan pa ako.

"If he'll vow that he won't invade my privacy, that he won't enter my personal life, and will remain a bodyguard until he finished the contract, I'll agree then." Seryoso kong sabi, diretsong nakatingin sa maiinit at malalim niyang mga mata. "I will." nakangisi niyang sagot at bahagyang yumuko ng ilang segundo.

Ngumisi din ako. This man is quietly getting my attention. Bumaling naman ako kay papa na ngiting ngiting pinagmamasdan kami. Nagitla pa nga siya nang bigla kong inilipat sa kanya ang aking paningin. Tumaas ang kilay ko.. kumunot naman ang noo niya.

"Gaano katagal ang pinirmahan niyang kontrata?" tanong ko.

Napaawang ang bibig ni papa at tyaka humalakhak. Bakit?

"Ang totoo anak.." ano ba ang nakakatawa sa sinabi ko? Psh.

"Wala siyang pinirmahang kontrata." Dirediretsong sabi nito.

"What do you mean, pa?" Napakahalaga ng kontrata lalo na't bodyguard ang trabahong pinasok niya.

"Why don't you ask him why? I gave him a contract but he refuse to sign it." papa smirked.

"What? And it's okay with you? god! that is very important, pa! He's a bodyguard for pete's sake! If something happens, what would his family says?" inis kong tanong kay papa na humahalakhak pa rin!

"Alam kong importante 'yan, anak.. Gumawa ako pero hindi niya pinirmahan... Don't talk as if I don't know what I'm doing. I chose him not just because of his skills... I chose him because I chose him. He had this aura that can make you feel saved although you're not in danger."

"Oh come on, pa! I'm talking about the contract!" inikot ko ang mga mata ko!

"Ah, haha! You talk to him, young man..pft" siniko niya yung katabi niya. Hindi ko alam kung ano bang ikinatatawa nitong si papa! Kagabi lang ay galit pa siya, tapos ngayon?! He's acting really weird!

Bumaling ako sa kanya at nakita kong nakatingin siya sa akin. "Why didn't you sign the contract?" taas kilay kong tanong. Ngumisi siya.

"Simple, 'cause I don't want to compromise."

"You're a bodyguard and doesn't want to compromise? Are you fucking kidding me?" Why can't I control my words everytime I'm mad? sad or.. whatever!