Hava akşama doğru soğumuştu.
Baekhyun'u izlemekten kendimi alamıyordum ki tüm bedenim yanıyordu. Öyle güzel, öyle güzeldi ki ellerim titriyor, dokunmaya yeltenmeyi bile aklımdan geçiremiyordum. Kıyamıyordum.
Hafif hafif yıkanıyordu; sıcacık su yüzünden yanakları kızarmış, büyüleyici ve benim gibi gözüküyordu.
Gözükmüyordu, öyleydi.
Beynimde de kalbimde de karalamaktan sıkıldım sonra saklama hissini. Dedim ki o benim aklımdan geçenleri bilmeyi hak ediyor. Bu kadar soğuk olmamı hak etmiyor. Ancak nereye kadar? Gözlerim değerini ölçemiyordu, aklım değerini biliyordu, kalbim değerini kendi küçüklüğü yüzünden biçemiyordu. Gülüşünü düşündüm, değerinin yanında koskocaman olmuş ve büyümüş gülüşünü düşündüm. Hemen sonra bana bakıp güldü ve kısaca tanımlayabildim gülüşünü.
Tüm ömrüme bedel, gülüşü, tüm acılarıma derman.
"Chanyeol-ah, havluya ihtiyacım var."
Gülerek bakarken eliyle herhangi bir yeri gösteriyordu.
Ayağa kalktım ve biraz önce onu yıkadığımdan ıslanmış gömleğimi çıkararak az ötedeki havlulardan birini aldım. Açtıktan sonra arkamı dönerek Baekhyun'a havluyu sararak küvetten çıkmasına yardım ettim.
Sonra da alnını öptüm.
Bana ömrüme bedel gülüşünü verdiği için, yanında yerlerde gezen küçük bir ödüldü bu.
Ellerim titredi bir an. Ellerime dokundu ve onları kavrayarak beline sardı.
O kadar buz gibiydim ki gülemiyordum bile. Ama bu buz tutmuşluğa rağmen yüzüme ağlayacakmışım gibi bir gülüş kondu. Öyle güzel, öyle güzeldi ki ağlayacaktım.
Hayrandım ona, aşıktım.
Kalbine de yüzüne de aşıktım.
Sonra dudaklarından da öptüm.
Bana ömrüme ve sonrasına bedel kalbini verdiği için küçücük bir ödüldü bu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tha Méli | ChanBaek
Fanfiction"Ona kim olduğumu, üzerinde ne hakkım olduğunu, nereden geldiğimi ve ne olduğumu sordular. Balım, dedi." Baekhyun vatanı için her şeyi yapabilecek bir genç, Chanyeol ise düşman. -Mortalsoo, savaş döneminde geçen bir hikaye. Çok güzel okumalar..
