37- Bana her şeyi anlatabilirsin

231 41 12
                                    

"Baekhyun!"

Adımı duydum, duysam da duymamazlıktan gelip yürümeye devam ettim.
Çok üşüyordum, yağmur yağıyordu ve ıslanmıştım. Hava o kadar soğuktu ki titriyordum.
Peşimden geliyordu ama ona bakıp hüznümü paylaşmak istemiyordum. Üzüntüm onunla paylaşmayı istemeyeceğim kadar büyüktü.
Bu hüznü paylaşırsak onun da canı yanardı.
Onu üzmek istemiyordum.

Belki düşmandı, olabilirdi.
Ama üzülmeyi hak etmiyordu.

Onun iyi birisi olduğunu biliyordum.

O, ne beni üzmek isterdi ne de üzgün görmek.

Henüz iki haftadır konuştuğum ve her gece, yaşadığım birbirinden farklı olayları anlatıp vakit geçirdiğim adam kalbimde yer ediniyordu.
Onunla güzel şeyleri konuşmak hoş olsa da kırgınlıklarımı konuşmaya geldiğinde zorlanıyordum.
Belki de onu ciddiye almıyorum, dedim.
Dertlerimi anlatacağım biri olarak görmüyorum.

Sonra daha geçen hafta ona sarılıp ağladığım aklıma geldi.

Onun yüzünden gardımı indirip onun yüzünden ağladığım gece,
Birlikte olduktan sonra duygularım karman çorman olmuştu ve onsuz yapamayacağım gerçeği beni üzmüştü.
O gece bir düşmana böyle duygular beslemenin çaresizliği deli gibi hissediyordum,
Kollarında ağladığımdaysa bunun için ağlıyordum.

O gece bir düşmanı çok sevmenin acısıyla ağlamıştım.

"Baek, dur lütfen!"

En sonunda durdum.
Hareket etmedim, yağmurdan sırılsıklam olmuş saçlarımı karıştırıp birkaç kez öksürdüm.
Ağladım, biraz yağmura saklandım.
Ama tam karşımda durduğunda bütün çıplaklığımı gördü.
Onun karşısında saklanamayacağımı o zaman anladım.
Ben saklansam da bulurdu, ne hissediyorsam o anlardı.

Tha Méli | ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin