38- Beklenmedik mektup

192 41 10
                                    

"Baekhyun, mektubun var."

Doğruldum, Chanyeol beklememi söyleyip yataktan kalktı.
"Ben getiriyorum, sen uzan."
Dudaklarım büzüldü, kafa salladım.
Dünkü hastalıktan sonra bugün daha iyiydim, yine de bir halsizlik vardı üzerimde.
Gece aldığım rahatlatıcı duş ve saçlarımın sabaha kadar okşanmasındandı biliyordum.
Ama bu güzeldi, kötü şeyleri unutup bir gün sevgiye boğulmak iyi gelmişti.

Chanyeol geldi, mektubu elime verip yanıma geçti, sırtını dönerek iyice yerleşti.
Onun da uykusu olmalıydı, güldüm ve zarfı açtım.
Mektup ya Sehun ya Jongdae'den olmalıydı.

Ama birazını okuduğumda ikisininden de olmadığını anladım ve korkuyla doldum.

"Sevgili oğlum,
Biliyorum bu mektup seni şaşırttı. Onca şeyin üstüne birden gelen mektup yüzünen şaşkınsın. Tahmin edebiliyorum. Ama söyleyecek birkaç şeyim var.
Tüm kalbimle iyi olmanı umuyorum.
Chanyeol'ün seninle olduğunu biliyorum, iyi olacağını biliyorum.
Yangında çok zarar gördün, sen giderken konuşamadık ama tüm gece seninle kaldım.
Seni yalnız bırakmadım.
Sana söyleyemeyeceğim şeyler var.
Çok iyi olmanı umuyorum, kendine güzel bak."

Gözlerim kapandı, kağıdı komodine koydum.

Bir süre gözlerim kapalı bekledim, sakinleşmeye çalıştım.
Kalbim hızlanmaya başlamıştı ve engel olamıyordum.
O an öyle büyük bir özlem duydum ki neredeyse yaptıklarını unutacaktım.
Yaptıklarını unutmamalıydım ama unutmak istemiştim.

O an sevdiğim kişilere karlı fazla affedici olduğumu anladım.

Chanyeol için de böyle olmuştu.
İlk önce nefret etmiştim ama onsuzluğa da dayanamamıştım.

Şu an yaşadığım da işte tam olarak buydu.
Babamı özlemiştim.
Ve Chanyeol'ün dediğine göre uykumda onu sayıklıyordum, galiba gerçekten üzgündüm.
Unutamamıştım ve üzgünlüğüm geçmemişti.
Onun bir hain oluşunu sindiremiyordum.
Gözümde bir kahraman olan adam bir hain olamıyordu. Olsa da inanmıyordum.

Öyleydi ama inanamıyordum.

Chanyeol dönüp bana baktığında dudaklarımı büzdüm.
Hemen anladı bir şey olduğunu.
Doğruldu, gözleri mektubu aradı, bulduğunda bana baktı.
Babamdan, dedim.
O da şaşırdı, sonra anlayamadığım bir sürü şey vardı gözlerinde.
O an ne düşündüğünü merak ettim. Ne düşündüğünü o kadar merak ettim ki bir süre yüzünü inceledim.

Neden öyle bakıyorsun, diye sordu.

Kaşlarım çatıldı.
"Evi nasıl buldu?"

Babamın, Hyunjin'in evini bilmediğinden emindim.

Duraksadığında dikkatle yüzüne baktım.
Bilmiyorum, dedi.
Gözlerini üzerimden çekti.
Ben de bakışlarımı yüzünden çekerek açılmış yorganı üstüme örttüm. Biraz daha doğruldum, mutsuzlukla dolu bir nefes verdim.
Sonra eli elimi tuttu, babamdan gelen mektup hakkında düşünmeyi kestim.
"Hadi kalkalım."
Chanyeol'ün dediğine kafa salladım.
Kalktık.

On dakika sonra salondaydık.
Hyunjin ve Jeongin yan yana oturmuş gazetedeki yazılara bakıyorlardı.
Bizi gördüklerinde ikisi de sırıttı.
Hyunjin bacak bacak üstüne attığında karşısındaki koltuğa oturduk.
"Esir alınanlar bırakılacak, haber başlığı..."
Gazeteyi kenara bıraktıktan sonra kollarını göğsünde birleştirdi.

Biraz daha üstlerine gidersek pes edecekler, dedi.

Güzel haberdi, emeklerimizin karşılığını sonunda alıyorduk. Pes etmek üzerelerdi ve artık üste çıkmaya başlamıştık.
Gülümsedim, güzel haber moralimi düzeltmişti.
Üzücü şeyler düşünmeyi kestim, yanımdaki adamın elini tutup ona gülümsedim.
Beni yalnız bırakmadığı, benim tarafıma geçip destek olduğu için minnettardım.
Elimi elinden çekmedim, bana bakarken ışıldayan gözlerini inceledim.

Jeongin konuştu.
"Tahminlerimize göre, bir dahaki adımlarında beş şehirin üçünden çekilecekler."
Durdu, kollarını göğsünde birleştirdikten sonra devam etti.
"İkisinde de halkın ayaklanmaları fazlasıyla işe yarayacak. Özellikle Baek'in yazılarının yardımı oldu. Ayaklanan tayfa sayesinde düşman zorluk çekti."
Cümlesini bitirdi, dudakları gerildiğinde dediklerine kafa salladım.

Kazanmak benim vatanımın alışık olduğu bir şeydi.
İlk başta zorlanmış, korkmuş olsak da birlikte yeterince güçlüydük.

Kararlılık, güzeldi.

İyi olan neyse yakalamaya devam et, dedim kendime.
Dürüst ol, kararlı ol, denemeden vazgeçme.



____________
Önümüzdeki bölümlerin çoğunu uzun uzun yazdığımı söylemek istediim
Şu an fırtına öncesi bir sessizlik var, sakin sakin gidiyor.
Ama ileride ne olacak bilemiyoruz :D

'İyi olanı yakalamak' umarım aklınızın bir köşesine dokunmuştur 🙃

Hepinize çok güzel akşamlar, geceler, sabahlar..
Artık ne zaman okuyorsanız🥰
Kendinize çokçok dikkat edin ❤️

Tha Méli | ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin