Önceliklee umarım kitabı beğeniyorsunuzdur🙏🏻
Bu bölüm ve sonrasındaki bölümlerin tümünü yeni yazdım. O yüzden elimde ne oylarım ne yorumlarım var🥺
Keesinlikle acındırmıyoruum sadece yorumlarınızın çok değerli olduğunu söylemek istedim🥰
Ve gerçekten fırtına öncesi sessizlik diyoruum
şimdi de gidiyorum
Çook çok çok güzel okumalar 💕
__________
Birden gözlerim açıldı.
Kollarım donuyordu, yalnızdım. Etrafıma bakındım ama kimse yoktu.
Yani Chanyeol... Yoktu.
Baktım, baktım, bir daha baktım. Uykulu halimle göremediğimi düşündüm ama öyle değildi. Gerçekten yoktu. Bense bir an bayılacak gibi hissettim. Konaktaki büyük oda sanki küçüldü ve üstüme gelmeye başladı. Nefesim kesildi, nefes alamadım.
Ardından kendimi zorla balkona attım. Soğuk gecenin daha soğuk olan rüzgarı yüzüme çarptığında Chanyeol'u gördüm sonunda.
Ne yapıyorsun orda, diye fısıldadım.
Beni duyamazdı, bakmazsa göremezdi.
Arkası dönüktü, bir adamla konuşuyordu.
"Yarın yola çıkalım, işe koyulalım. Küçük bir baskın yapalım korkutmak için."
Dedikleriyle tüm bedenim titredi, ellerim rastgele bir yere kondu ve çömeldim.
Bu çıkmazı uzun süredir bu denli hissetmemiştim.
Bekledim, bekledim, ağladım, bekledim...
Ne yapmalıyım, dedim kendime. Sonra biraz düşünmeye çalıştım ama olmadı.
Tek düşünebildiğim Chanyeol'den nasıl kaçacağımdı.
Onun büyüsünden kurtulup gitmem gerektiğine karar verdiğimde iyi bir şey yaptığıma ikna olmak üzereydim.
Bir süre babamın yanına gitmem gerektiğini düşündüm.
Bu konuşmalar hep oluyordu.
Chanyeol bu işin bir parçasıydı, bizi yok edip topraklarımıza konmaya çalışıyordu.
Ama bunu kulaklarımla ilk defa bu kadar net duymuştum.
Balkondan çıkarak kendimi odaya attım, yatağa girip ısınmaya çalıştım. Tüm bedenim buz tutmuştu, titriyordum.
Babam ne yapacaktı duyduğunda acaba? Chanyeol nereye baskın yapacaktı? Kim ölecekti?
Düşüncelerim Chanyeol odaya girene kadar asla kesilmedi.
Bir ses duymadım, sessizlik duydum.
Chanyeol sessizliğe daldı, hareket etmedi.
Ona bakmadım, görmedim.
Sadece sessizliğini duydum.
Derin bir iç çekme işittim sonra. Adım sesleri kulaklarıma çarptı, toparlandıktan sonra yanıma geliyordu.
Uyuyor gibi yapmaya devam ettim.
"Balım,"
Elleri yavaşça yüzümü okşadı, dudakları şakağıma kondu.
Üşümüşsün, dedi. Gözlerim açıldı, gözyaşlarım istemsizce döküldü. "Üşüdüm." Gözlerine bakamadım, belki bana söylemek zorunda hisseder ve söyler diye.
Düşündüm, düşündüm ama işe yaramadı.
Arkamı dönerek ona bakma isteğimden kurtuldum.
"Uyuyorum." O kadar kısık çıktı ki sesim, duyamadım.
Chanyeol kendi tarafına yatmak yerine yanımdaki küçücük yere sığmaya çalıştı. Biraz itildim, elleri belime dolandı ve sıcacık his tüm vücudumu sardı.
Balım, dedi. "Neden ağladığını sormayacağım."
Yatağın sağ tarafı boş kaldı, sola sığdık.
Sorma zaten, dedim. Ensemde öpüşlerini hissedince titredim. "Yapma Chanyeol."
Lafımı dinlemedi. "Seni ısıtmaya çalışıyorum, donmuşsun." Cümlesini duyduğumda gözlerimi açtım. Cevap verecektim ama vazgeçtim.
Belki cidden gitmeye karar verirsem bu ona sarıldığım son gece olurdu.
Düşündüm, düşündüm...
Ardından arkamı dönerek gözlerine baktım.
Merakla bana baktı.
"Yorgun hissediyorum sadece."
Cümlemi duyduğunda kaşları çatıldı. "Hasta mısın balım?" Kafamı hızla iki yana salladım. Ne desem yalan olurdu.
Hasta değilim, dedim.
Sonra susup başımı göğsüne yasladım, kalp atışlarını dinledim. O saçlarımı okşarken tereddütle konuştum.
"Babamla konuştun mu hiç?"
"Hayır."
"Onu merak ediyorum."
"İstersen yarın yanına gidebilirim."
"Ben de geleceğim."
Teklifine verdiğim karşılık duraksamasına neden oldu. Neden, dedim içimden. Neden durdun Chanyeol? Konuşsana; olur gidelim, desene.
Güldüm, güldüm, şaşırdı.
"Ne oldu?" Nedenini soracak cesareti bulduğumda hızlıca cevap verdi.
"Bir sorun mu var?"
Chanyeol'ün aklına şaşırdım kısa bir an. Nasıl bu kadar akıllı olduğunu merak ettim.
Gerildim, gerildim, kalbim sıkıştı...
Sorun yok, dedim.
İnanmadı.
Ama ikinciye sormadı da.
Yarın babanı görmeye gideriz, dedi.
Saçlarımı okşayan elleri durmadı.
Göğsünde huzurluydum evet.
Ama başım oradan ayrıldığında bazen onun kim olduğunu hatırlıyordum.
Düşmansın, dedim.
Balsın, dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tha Méli | ChanBaek
Fanfic"Ona kim olduğumu, üzerinde ne hakkım olduğunu, nereden geldiğimi ve ne olduğumu sordular. Balım, dedi." Baekhyun vatanı için her şeyi yapabilecek bir genç, Chanyeol ise düşman. -Mortalsoo, savaş döneminde geçen bir hikaye. Çok güzel okumalar..
