WIFE TEARS 2 ( Completed )

Lynin -34 Confrontation

Chapter 34

Nagising ako dahil sa pakiramdam ko may humahalik sakin at pinanuod ang tulog ko. Pagmulat ko laking gulat ko kung sino andito. "Za-zac kanina pa? Tsaka anung oras ka dumating?"

Bumangun ako at umayus ng upo nakita ko siya nakaupo sa gilid ko nakangisi. "Hi hon morning! Nasurprise ba  kita?"   Nakangiti niyang tanung. Halata na hindi pa siya nagbibihis galing sa byahe niya.

"Relax, hmmn kanina lang" sagut niyang nakaprenting nakaupo sa upuan.

Inangat ko ang tingin ko sa wall clock laking gulat ko ng eight am na pala. "Oh bakit? Nagulat diyan? Hindi ka ba masaya nakauwi na ako?"  Lumipat siya sa gilid ko dito sa kama.

"Hindi naman kasi. Teka lang ang mga bata, late na talaga sila" sabay tayo ko at hinanap ko ang tsenilas ko.

"Hinatid ko na sila hon, pinasama ko na rin sila Lora at Tina"  sabay tayo niya at hinubad ang damit niya.

"Teka anung oras ka nakauwi? Akala ko bukas ka pa uuwi?"  Hinubad niya ang pantalon niya pagkatapos kinuha niya ang towel nakasabit sa likod ng pinto.

"Hmmn i think six or seven. Ang sarap kasi ng tulog mo kanina pagdating ko. Parang pagud ka kaya ako nalang naghatid sa mga bata. Ligo muna ako hon" sabay pasok niya sa banyo at sinara na niya. Narinig ko na ang shower. Tumayo ako at lumabas para pumunta sa kusina medyo gutum na kasi ako.

Kumuha ako ng isang mug ng coffee at isang saging para lagyan ko ng coffee pagkatapos nagtimpla ako ng kape. Napaupo ako sa upuan. Paano ko sasabihin sa kanya? Pero what if alam na niya pagkatapos hindi sinabi sakin? Naiisip ko palang parang nasusuka ako at sumasakit ang ulo ko kung makakaya ko ba ang totoo.

Ito siguro yung sinabi nila Ellaine na dapat magpakatatag ako. Pero paano kung ngayun na kinabahan na ako sa posibleng mangyayari.? "Hon are you okay?" 

Inikot ikot ko ang kutsarita sa coffee ko at kinain ang saging. Tapos na pala siya naligo hindi ko man lang namalayan. "Yeah i'm okay" sabay inum ko sa coffee ko.

"By the way hon may binili ako for you. Alam ko magugustuhan mo ito" pumunta siya sa ref at binuksan niya pagkatapos sinara na niya. May nilagay siya sa ibabaw ng mesa isang malaking cartoon.

Tinanggal niya ang tali nito. "Surprise di ba ito yung favorite mo?"  Nakangiti niyang tanung. Napatitig ako sa kanyang mukha na bagong ligo. Hindi ko alam kung bakit pero sa nakikita ko parang nasasaktan na ako.

"Zac can we talk?"  Kumunot yung noo niya sabay takip sa cartoon at binalik sa ref.

"About what hon?" Tanung niya.

Tumayo ako at pumasok sa kwarto namin. "Zac may tanung ako. And please answer me. Ng seryoso"  panguna ko.

"Serious? About what?" Tanung niya umupo sa gilid ng kama.

Pinikit ko ang mata ko saka bumuga ako ng hangin. At binuka ko ang mata ko.

Nakita ko siya seryosong nakatingin sakin. "About Kyle Zac" dagdag ko.

Kumunot yung noo niya. I know naiirita siya dahil nagsisimula naman ako magtanung sa kanya. "What about Kyle?" Tanung niya ulit.

"Okay hon, i know this. Pero napag usapan na natin to? Anak ko si Kyle"  sagut niyang hindi makatingin sakin ng diretso.

"Last Zac, anak mo ba si Kyle yes or no!?"  Tumayo siya at kinuha ang bag niya. Nilabas niya ang laptop niya.

"Ilang beses na natin yan napag usapan Ly, andito naman ba tayo!? Paulit ulit? Di ba tapos ko na sinabi sayo anak ko si Kyle!" Pasigaw niyang sagut.

Bumuntung hininga muna ako. "Yes or No lang naman ang hingi ko Zac? Bakit ka ba nagagalit sakin dahil dito huh?"  Hindi siya sumagut sa tanung ko.

Nagsisimula ng mangilid ang luha ko at handa ng bumigay.

"No"

Gulat ko at natahimik sa sagut niya. Hindi ako makapaniwala. "At kailan mo lang alam Zac? Kailan lang?!"  Bigla siyang tumayo at lumapit sakin na nanggalaiti sa galit yung mata niya nakatitig sakin.

Ng bigla niya hinablot ang braso ko. "Satisfied? Di ba yan gusto mo malaman? Kung nagtaka ka kung alam ko at kailan? matagal ko ng alam Lynin.. naiintindihan mo? Bago ka pa dumating ulit sa buhay ko alam ko na si Kyle hindi ko anak.?"  Sabay bitaw niya sa braso ko.

"Kung nagtaka ka kung bakit hindi ko sinabi sayo. Dahil wala akong balak sabihin sayo kahit kailan!"  Napaupo ako sa gilid ng kama at tinuluyan ng dumaloy ang luha ko. Ang sakit lang isipin na ang asawa mo mismo ayaw niya malaman ng wife ang totoo.

"So. Pinaglaruan mo pala ang feelings ko na nagiging tanga ako. At ginawa mo akong tanga." Sagut ko sa kanya.

"At sinong ama ni Kyle?"  Nakatalikod parin siya sakin.

"Kung sino ang ama ni Kyle wala ka na doon." Sagut niya.

Wala ka na doon?. "Tama ka nga siguro Zac wala na ako doon at hindi ko na kailangan malaman sino ang ama ni Kyle."    Sagut ko sa kanya na kinatahimik niya.

Tumayo ako at kumuha ng ilang damit nilagay ko sa bag ko. Pagkaalis niya. Dali dali kung nilagay sa kotse ko ang gamit ko.

Pagbalik ko sa loob. "I'm sorry Ly hindi ko sinadya na sigawan ka."     Tinabing ko ang kamay niya at kinuha ko sa bag ko ang brown envelope. At binigay sa kanya.

"Heto oh" nilagay ko sa ibabaw ng kama.

"Wag kang mag alala Zac kahit kailan hindi na kita papakialaman kahit anung mangyayari. Dahil alam ko na, yung ppagmamahal mo na binigay sakin taphaw lang. Mababaw lang. Dahil ang totoo hindi moko minahal. Okay lang Zac tanggap ko na sa mundong ito wala akong karapatan magiging masaya."  Sabay sara ko  sa pinto at lumabas ng bahay.

Dumiretso akong sumakay sa kotse at pinaharorot ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta habang yung luha ko walang tigil sa pagdaloy niya. Patuloy lang ang pagdrive ko.

Gusto ko mapag isa kaya dumiretso ako sa isang lugar kung saan hindi nila ako makikita. Alam ko hindi ito solution, babalikan ko lang ang mga bata kung may panahon ako.

3 days after 

"Daddy saan si mommy pumunta? Bakit hindi siya nakikita? Namimiss ko na si mommy"    saka umiyak si Xyza.

"Si mommy niyo may pinuntahan lang datating din yun, kain na kayo"  napatingin ako kay Xyza nag unahan yung luha niya at sipon sa kakaiyak.

Three days na simula umalis si Lynin.. at three days ng nag iyakan at hindi kumakain ang mga bata. Hindi ko na alam anung gagawin ko.