ZORBA

Bölüm 18-KAMP

Ertesi sabah uyanıp çantalarımı alıp servise bindim. Okulda Kaan'ı görmemiştim. Özellikle arama ihtiyacıda duymadım.

Son derse yakın nöbetçi öğrenci gelip, okulun ayarladığı yurda öğrencilerin kendilerinin gitmesi gerektiğini, servisin ayarlanamadığını söyledi. Ayarlanan yurdun adresini ve istenirse hocalarla beraber oluşturulacak bir grupla yürünebileceğini bildirdi.

Öyle koca bir grup halinde yürümek istemedim açıkçası ve çıkışta yarı yola kadar Beyza'yla yürüyüp oradan tarif edilen yere ilerledim.

Dört katlı bir binanın dördüncü katını kapatmışlardı. Karşılıklı iki daire olarak geniş bir merdiven aralığı vardı. Bir daire yatakhane diğer taraf ise ders çalışmak için yapılandırılmıştı. Yatakhane tarafında ikili ranzalar şeklinde yaklaşık yirmi-yirmi beş kişilik yataklar vardı. Çalışma tarafında ise tek kişilik çalışma masaları ile doluydu. Hocalar içinse ayrılmış birkaç masa vardı ve istenirse eksik olduğun konuyu anlatmalarını isteyebiliyordun.

Herkes arkadaşıyla geldiği için(Beyza'nın dershanesi var gelmek istemedi) arkadaşıyla birlikte yataklarına yerleşti. Ben ve çok cana yakın görünen bir kız ayakta kalınca sormak gereği duymadan ranzanın alt katına çantamı koydum.

"Of! Bana üst mü kaldı?" dedi ince ve üzgün bir sesle. Minyon tipli, hafif kısa boylu, siyah gür ve kıvırcık saçlı çok sevimli görünen bir kızdı.

"Noldu?" diye sordum bu kadar dertlendiğini görünce.

"Benim yükseklik korkum var." dedi suratını asarak.

Çantamı alıp kalktım ve üstteki yatağa attım çantayı.

"Burda yatabilirsin." dedim alt katı göstererek.

Ve üst kata çıkıp uzandım öylesine. Yarım saat sonra çalışma odasına gidecektik biraz enerji depolamam daha iyi olur diye düşündüm.

"Çok teşekkür ederim. Şey... Ben Cemre bu arada." dedi. Çok sevimli bir sesi vardı.

Başımı yastıktan kaldırmadan "Bende Merve." dedim.

"Merve mi? Merve Ateş mi?" dedi çok heyecanlı bir şekilde.

"Evet. Sen nerden tanıyorsun beni?" dedim.

"Seni tanımayan mı kaldı. Sen Kaan'la arkadaş değil misin?" dedi.

Kaan'la arkadaş olduğum için mi tanınıyordum?

"Evet." dedim sakin bir sesle ve başımı kaldırıp yatağın kenarından aşağıya doğru sarkıttım. Cemre'de başını yatağın kenarına getirerek yukarı doğru baktı. "Kaan'dan tüm okul çekindiği için sen arkadaş olunca tanındın doğal olarak." dedi.

Bundan haberim yoktu işte. "Ya... Öyle mi?" dedim ve başımı tekrar yastığa koydum.

Bir süre duyduklarını düşündükten sonra çalışma için çağırıldık. Kitaplarımızı alıp geçtik masalara. Hafta sonu boyunca sadece test ve konu anlatımıyla geçirecektim ve eğer memnun kalırsam devam etmeyi düşünüyordum. Dershaneye gitmiyordum ve sınav için ne kadar çok hazırlanırsam kârdı bana.

Bir süre test çözdükten sonra coğrafyadan ölçek hesaplamalarını anlatması için hocanın yanına gittim. Konuyu anlattıktan sonra bir süre daha test çözdüm ve saat on bir buçukta yataklarımıza gönderildik.

Başımı yastığa koyduğum an uykuya dalmıştım. Yerimi yadırgayan biri değildim.

Saat sekizde uyandırılıp kahvaltıdan sonra tekrar çalışmaya başladık.