A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}

Proloog

Hier sta ik dan. Voor het altaar. Tegenover de liefde van mijn leven, Niall Horan. Ik kijk hem aan en glimlach breed. Zijn ogen stralen en ik denk dat de mijne dat ook doen. Nialls wangen zijn een beetje rood en hij heeft een brede glimlach op zijn gezicht. Zelfs zijn ogen lachen mee. Ik bekijk hem kort. Hij heeft een prachtig tweedelig pak aan. Zijn pantalon, colbert en stropdas zijn zwart. Onder zijn colbert draagt hij een wit overhemd. Het staat hem geweldig! We houden elkaars handen vast en ik voel zijn handen zweten, of misschien zijn het de mijne wel, of die van ons allebei.

Dan kijk ik omlaag. Ik heb een prachtige witte jurk aan. Het bovenstuk van de jurk zit strak om mijn lichaam en vanaf mijn heupen is de jurk een klein beetje wijder en valt hij mooi om mijn benen heen. De jurk is helemaal wit met zilveren glitters erop. Onder mijn jurk heb ik witte ballerina's aan, maar omdat de jurk tot de grond komt, zie je dat bijna niet. Verder is mijn haar gekruld en ben ik mooi opgemaakt door een professional.

Ik kijk om me heen. Naast Niall en mij staat de pastoor. Ik schat dat hij ongeveer 50 jaar oud is. Hij is kaal en een beetje gezet. Dan kijk ik naar de andere kant. De hele kerk zit vol. Op elke bank zitten vrienden en familieleden van Niall en mij. Onze ouders en broers zitten vooraan, samen met Harry, Louis, Liam en Jill. Mijn blik kruist met die van mijn moeder. Ze glimlacht breed en ik zie een traan over haar wang rollen. Ik glimlach naar haar als ik zie dat ze de traan met een servetje wegveegt. Dan kijk ik naast haar. Mijn vader kijkt me aan en ook hij glimlacht breed. Hij geeft me een aanmoedigend knikje. Ik glimlach breed naar hem en went me weer tot Niall. "You okay?" vormt hij met zijn lippen. Lang hoef ik daar niet over na te denken. Ik voel me fantastisch! Ik knik daarom naar hem en hij glimlacht breed.

De pastoor verbreekt de stilte. 'Can we get the rings, please?' vraagt hij. Jill staat op en komt naar ons toe lopen. Ze heeft een wit jurkje aan die tot over haar knieën komt. Haar jurk lijkt een beetje op die van mij, alleen is die van haar korter en strapless. Jill heeft een klein donkerblauw doosje in haar hand. Niall laat mijn handen los en pakt het doosje van Jill aan. Ze kijkt ons beide kort aan en knipoogt naar me. Niall opent het blauwe doosje en pakt er een ring uit. Hij geeft het doosje terug aan Jill, die op ongeveer een meter afstand achter hem gaat staan. 'Niall, repeat after me, please' zegt de pastoor. Ik kijk Niall aan. Ik zie zijn ogen stralen, maar ik zie ook een beetje spanning op zijn gezicht, wat begrijpelijk is, het is namelijk onze trouwdag. 'I, Niall James Horan' begint de pastoor. 'I, Niall James Horan' herhaalt Niall. 'Take thee, Lucy Johanna Bakker, to have and to hold, from this day forward,' zegt Niall. Hij herhaalt precies wat de pastoor hem voorzegt, maar ik hoor de pastoor niet meer. Ik hoor alleen Niall. 'For better, for worse, for richer, for poorer' zegt hij terwijl hij geconcentreerd de ring om mijn ringvinger schuift. 'In sickness and in health, to love and to cherish,' zegt hij. Hij kijkt me weer aan en de glimlach keert terug op zijn gezicht. 'Till death do us part' zegt hij. Ik glimlach breed en bloos ervan. Dan komt Jill naar mij toe. Ik laat Nialls handen los en pak de laatste ring uit het blauwe doosje. Jill legt even kort haar hand op de mijne als ze het doosje van me overneemt en weer gaat zitten. Ik adem nog even diep in en pak dan Nialls rechterhand vast. 'Lucy, please repeat after me' zegt hij. Ik knik en kijk Niall aan. Ik voel alle zenuwen door mijn lijf gieren. 'I, Lucy Johanna Bakker' begint de pastoor. 'I, Lucy Johanna Bakker' zeg ik. 'Take thee, Niall James Horan, to have and to hold, from this day forward' herhaal ik na de pastoor. 'For better, for worse, for richer, for poorer' zeg ik. Ik kijk naar onze handen en schuif de ring om Nialls ringvinger. Mijn handen trillen, maar het gaat goed. 'In sickness and in health, to love and to cherish' zeg ik. Ik kijk Niall weer aan en zie de glimlach op zijn gezicht. Zijn ogen stralen warmte en veiligheid uit. Ik voel de zenuwen iets afnemen als ik verder ga, 'Till death do us part' sluit ik dan af. Nialls glimlach wordt nog breder en zijn tanden komen een beetje tevoorschijn. 'If anyone can show a just cause why this couple cannot lawfully be joined together in matrimony, let them speak now or forever hold their peace' zegt de pastoor. Hij is even stil. Niall en ik kijken elkaar recht aan en glimlachen breed. De hele kerk blijft stil, dus de pastoor gaat verder, 'By the power vested in me, I now pronounce you husband and wife'. Nialls glimlach wordt alleen maar groter. 'You may kiss the bride' zegt de pastoor dan tegen Niall. Niall laat mijn handen los en legt zijn handen vervolgens op mijn wangen. Hij doet een stap dichterbij en buigt voorover. Zijn lippen raken de mijne en met dat ontstaat een "Awh" door de kerk heen. Ik leg mijn handen op Nialls armen en zoen hem terug. Als onze lippen elkaar loslaten, kijken we elkaar even aan. 'I love you so much' fluistert hij zacht. 'I love you more' fluister ik terug. Niall zet weer een stap terug en pakt mijn hand vast. De pastoor schraapt even zijn keel. 'I present you for the very first time, mister and misses Horan' zegt hij dan. Niall en ik draaien ons om met ons gezicht naar alle gasten. Er ontstaat gejuich en geklap. Ik kijk de kerk rond en zie iedereen met een brede glimlach naar ons kijken. Mijn blik kruist even met die van Ruben. Hij glimlacht breed en knikt naar me. "Well done" vormt hij met zijn lippen. Ik lach kort en kijk weer om naar Niall. Ook hij glimlacht breed. Hij brengt onze handen naar zijn lippen en drukt een zoen op mijn hand. Iedereen gaat staan en dan lopen Niall en ik tussen iedereen door de kerk uit.

Een paar uur later is ons feestje afgelopen en gaan de laatste gasten naar huis. Ik heb inmiddels een andere jurk aangedaan. Deze jurk komt net tot boven mijn knieën. De jurk is paars met een zwart klein riempje om mijn middel en is strapless. Ik heb mijn witte ballerina's vervangen door zwarte ballerina's, omdat ze beter bij de jurk passen. Ik loop naar de tafel waar alle cadeautjes op staan en kijk rond. Het meeste zit nog ingepakt en er staan verder heel veel kaarten bij. Mijn oog valt op een witte kaart met gouden ballonnen erop. Ik pak hem op en doe de kaart open. Er staat niet veel tekst in de kaart, maar een zin om precies te zijn. Mijn ogen glijden over de letters in de kaart heen. Ik schrik als ik me besef wat er staat. Ik laat de kaart van schrik uit mijn handen vallen en ik doe een paar stappen achteruit. Ik sla mijn hand voor mijn mond en voel mijn ademhaling en hartslag versnellen. Ik kijk angstig om me heen. Er is helemaal niemand om me heen. Ik kijk weer naar de kaart, die open op de grond is gevallen. Een traan van angst verlaat mijn ooghoek als ik de tekst opnieuw lees. "It will never be over".