P.o.v. Lucy
Ik zit met Simon in de kantine. Brad en Sam zijn vandaag niet op school. Ze zeggen dat ze allebei ziek zijn, maar Simon en ik weten wel beter. We weten dat ze gisteravond naar een feestje zijn geweest, dus het is wel heel toevallig dat ze nu allebei ziek zijn... Verder ga ik vandaag na school naar het vliegveld om Jake op te halen. Hij komt een weekje naar Londen op visite. Hij slaapt een paar nachtjes bij mij en een paar nachtjes bij Jill.'Did you heard what I just said?' haalt Simon me uit mijn gedachten. Ik kijk op, ik had niet door dat ik zo ver in gedachten verzonken was. 'Sorry, what did you say?' vraag ik. 'I said I can't go home today, because my dad is working at the house. Can I hang out with you?' vraagt hij. Ik denk kort na. 'You can, but I have to pick up a friend at the airport' zeg ik. 'Oh, am I allowed to come with you?' vraagt hij. Ik glimlach en knik. 'Of course you are!' zeg ik. 'Cool! Till when is your friend staying?' vraagt hij. 'He is staying for a few days at my place and then he will stay with Jill another few days' vertel ik. Simon knikt, 'cool!'.
Dus zo gezegd, zo gedaan. Na schooltijd rijd ik met Simon naar het vliegveld. Gelukkig is dat niet al te ver en komen we er al snel aan. Ik parkeer de auto en loop met Simon naar binnen. We gaan opzoek naar de aankomsthal en kijken aar op grote schermen of de vlucht al is aangekomen. 'From Amsterdam, right?' vraagt Simon. 'Yes' zeg ik. 'Then it just landed' zegt hij. Hij wijst naar de vlucht. Ik knik en zie inderdaad dat die al geland is. We lopen snel naar de deuren waar Jake aan zou moeten komen. 'What does he look like?' vraagt Simon. 'He has dark brown hair and blue eyes' zeg ik. 'Okay, is he tall?' vraagt Simon. 'Kind of, he is taller than me' zeg ik. 'He probably looks really Dutch' grapt Simon. Ik kijk hem aan en trek een wenkbrauw op. 'Do I look really Dutch to you?' vraag ik. Simon lacht, 'No, but you are living here for a while now'. Ik lach mee, 'that's true'.
'Lucy!' hoor ik een bekende stem dan zeggen. Ik draai me om en zie Jake met een grote tas aan komen lopen. 'Jakie!' roep ik blij. Ik ren naar hem toe en sla hem in de armen. 'Je ziet er goed uit meid!' zegt hij als we elkaar hebben los gelaten. Ik glimlach breed en bekijk hem. 'Jij anders ook!' zeg ik. Jake lacht, 'dankje'. Ik draai me om naar Simon, die er ongemakkelijk bij staat. 'Jake, this is my English friend Simon. Simon, this is my Dutch friend Jake' stel ik ze aan elkaar voor. Ze schudden de hand. 'Nice to meet you' zegt Simon. 'Yeah, you too' zegt Jake. 'Are you hungry?' vraag ik Jake. Jake schudt zijn hoofd, 'no not really. I do want something to drink'. 'There's a great coffeebar around the corner' stelt Simon voor. 'Yes, Simon, that's Starbucks, we have that in Holland too' lach ik. Simon lacht mee. 'Oh really? I didn't know' lacht hij. Jake lacht ook mee. 'Yes we do! But I love their coffee, so let's go!' zegt hij. We stemmen allemaal in en gaan naar de Starbucks. Ik trakteer de jongens beide op een beker ijskoffie en neem er zelf ook een. Met de drankjes lopen we terug naar de auto. 'Maybe we can go out for dinner tonight' stelt Simon dan voor. 'That would be great! Maybe Jill can come too' stelt Jake voor. Ik knik, 'I will ask her! It would be amazing!'.
Een paar uur later zitten Simon, Jake en ik in een restaurant. We hebben het plan doorgezet en hebben hier met Jill afgesproken. Jill had ons al verteld dat ze wat later zou zijn aangezien ze met de bus van haar stageplek moet komen. Gelukkig komt ze niet veel later dan ons aan. Ze stormt het restaurant binnen en rent op Jake af. 'Jakieboy!' roept ze blij uit. Jake en Jill slaan elkaar in de armen. 'Jillybil' lacht Jake. Ze laten elkaar weer los en bekijken elkaar kort. 'Je ziet er goed uit! Heb je getraind?' vraagt Jill meteen. Jake lacht. 'Misschien' lacht hij. Jill omhelst mij en Simon kort en gaat dan naast Jake aan tafel zitten. Simon zit naast mij en tegenover Jake en ik zit tegenover Jill. We bestellen meteen ons eten en wat te drinken. 'So are you still at school, Jake?' vraagt Simon. 'Yes I am. I am in my final year' vertelt Jake. 'What are you studying?' vraagt Simon. 'I am studying to become a writer' vertelt Jake. 'Cool! I am studying to become a director, so if you'll have a great book, I can make a movie out of it' lacht Simon. We lachen allemaal mee.
Aan het eind van de avond nemen Jill en Jake afscheid en lopen Simon en ik alvast naar de auto. 'Jake is really cool' zegt Simon tegen mij. Ik glimlach breed. 'Yes he is' zeg ik. 'Does he have a boyfriend?' vraagt Simon dan. Ik kijk verbaast naar hem om. 'What? Is that something I can't ask?' vraagt hij onschuldig. Ik lach kort, 'no, I mean, you can, but are you into him?'. Ik zie dat Simon rood wordt. 'I don't know. I just want to know if I have a shot' zegt hij schouderophalend. 'I will ask it for you' zeg ik. Simon glimlacht breed. 'Thanks Luce. I think it would be weird if I'd ask him' zegt hij. Ik glimlach, 'I think so too'.
Niet veel later zitten we met z'n drieën in mijn auto. Jake zit naast me op de bijrijdersstoel en Simon zit achterin. We zijn weer onderweg naar mijn huisje en hebben als tussenstop een ijsje gehaald. 'So, Jake, have you found your prince charming yet?' vraag ik hem. Jake schiet in de lach. 'No, not yet' lacht hij. Ik kijk hem kort aan en focus me dan weer op de weg. 'You haven't?' vraag ik. 'Nope, but I think I don't need one yet. Maybe then I have to bring him with me on trips like this. I am not feeling that' lacht hij. Ik knik begrijpend. 'So, Luce, how are things between you and Niall?' vraagt hij dan. Ik slik even. 'It has been better' zeg ik. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat Jake bezorgd naar me kijkt. 'How are you doing?' vraagt hij bezorgd. Ik zucht kort, 'I am better. We took a timeout'. Jake knikt, 'I heard that, but are you doing okay? Are you planning of leaving him forever?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'No, I don't think so. I am really mad at him, but I don't want to lose him or find somebody new' zeg ik. Jake knikt begrijpelijk. Ik kijk Jake kort aan. 'How is my dad doing?' vraag ik hem. Mijn moeder heeft me afgelopen week gebeld om te vertellen dat mijn vader ziek is. Ze weten niet precies wat hij heeft, maar ze gaan binnenkort met hem naar het ziekenhuis. 'He is...' begint Jake, maar hij gaat niet verder. 'He is not doing better, is he?' vraag ik. Jake kijkt me vol medelijden aan. 'No, he isn't' zegt hij. Ik zucht diep en kijk weer naar de weg. 'I am sorry Luce' zegt hij. 'It's okay. He will be' zeg ik hoopvol. 'I hope so too' zegt Jake.
Zodra we thuis aankomen, ploffen Simon en Jake op de bank. Simon heeft gevraagd of hij kon blijven slapen bij mij. Ik heb geen kamer over, maar hij stelde zelf al voor om op de bank te slapen. Ik heb er verder geen problemen mee net als Jake, dus blijft Simon ook gezellig slapen. 'Let's watch some "Friends"' stelt Jake enthousiast voor. 'Yes! Luce, are you in?' vraagt Simon. 'Well, I think I will check if my bed is still where it used to be' zeg ik. Jake lacht, 'and will you come watch "Friends" with us after that or are you gonna check if you are still able to sleep in it too?'. Simon en ik lachen mee. 'I think I will check if I can still sleep in it too' lach ik. 'Okay, goodnight than' zegt Jake. 'Goodnight' zeg ik. 'Goodnight Luce! Thanks for letting me stay over' zegt Simon. 'No problem Simon' zeg ik. Ik loop naar mijn slaapkamer en doe de deur achter me dicht. Ik kleed me om en stap mijn bed in. Ik hoor Simon en Jake nog zacht lachen en val dan met een glimlach op mijn gezicht in slaap.
JE LEEST
A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}
FanfictionAlle problemen lijken verleden tijd. Het leven ziet er rooskleurig uit. Niall brengt zijn album uit en gaat op tour en Lucy begint aan haar opleiding. Maar daardoor zien ze elkaar heel lang niet... Houdt hun relatie stand? En komen ze er ooit achte...