Part Seventy-One

53 2 0
                                    

P.o.v. Lucy
Ik sta voor de spiegel en bekijk mezelf voor de zoveelste keer. Ik kijk naar de groen blauwe jurk die ik aan heb. De jurk is strapless en reikt tot boven mijn knieën. Er zit een witte band om mijn middel met een klein strikje erop. Verder zijn mijn haren mooi gekruld en hangen los over mijn schouders heen. Mijn make-up is gedaan door Sam. Als ik had geweten dat ze dat zo mooi kon, had ik haar veel vaker gevraagd om mijn make-up te doen.

'Luce, kan je me helpen?' vraagt Jill. Ik loop bij de spiegel vandaan en loop naar haar toe. Ik krijg een brede glimlach op mijn gezicht als ik haar zie. Ze heeft een lange, witte jurk aan. De jurk reikt tot haar enkels en hangt strak om haar lichaam heen. Het is een hele simpele, strapless jurk. Ook Jill heeft een band om haar middel, maar haar band is groen blauw, wat matcht met mijn jurk.

'Ik krijg de rits niet dicht' lacht Jill. Ze draait haar rug naar me om en ik zie dat ze met haar handen net niet bij de rits komt. Ik lach met haar mee en loop naar haar toe. 'Laat mij maar' zeg ik. Ik ga achter haar staan en rits de jurk dicht. Jill ademt diep in en uit. 'Ben je er klaar voor?' vraag ik haar. Ze draait zich weer naar me om en glimlacht breed. 'Ja' zegt ze vastbesloten, 'ik ben klaar om de rest van mijn leven met Mason te delen'. Ik glimlach breed. 'That's the spirit' lach ik. Ik bekijk haar nog eens. Ze ziet er prachtig uit. Ook haar haren zijn gekruld, net als de mijne en ook haar make-up is gedaan door Sam. Door de make-up komen Jills ogen prachtig naar voren. Je kan nu nog beter zien hoe ze stralen.

Ik leg mijn handen op haar schouders. 'Je bent de meest prachtige bruid ooit' zeg ik. Jill bloost ervan, 'nee, Luce, dat was jij'. Ik lach kort, 'dat viel reuze mee'. Jill lacht mee, 'voor dit een welles-nietes spelletje wordt, we zijn allebei prachtig op onze eigen manier'. Ik knik tevreden, 'je hebt helemaal gelijk'. We slaan elkaar kort in de armen. 'Ik ben zo trots op jou, weet je dat?' vraag ik haar als we elkaar stevig vasthouden. 'Dankjewel Luce. Ik ben ook super trots op jou. Je hebt het zo zwaar gehad en toch sta je hier alsof het niks was' zegt ze. Lachend laat ik haar los. 'Dat komt omdat ik jou heb aan mijn zijde' zeg ik. Jill lacht, 'naast Niall'. Ik lach met haar mee, 'ik heb twee zijdes hè'.

Daar staan we dan. Bij het altaar. Dit keer sta ik gelukkig niet voor het altaar, maar er naast, achter Jill. Jill heeft Masons handen vast en kijkt hem met stralende ogen aan. Mason ziet er ook fantastisch uit. Hij heeft een zwart pak aan met een wit overhemd eronder en een strikje om het af te maken. Ook zijn ogen stralen als hij Jill aankijkt. Ik vind het nog altijd heel moeilijk dat ik Mason niet zo goed ken, maar Jill kent hem wel heel goed, dus ik vertrouw haar hierin. Ik zal er altijd voor haar zijn om haar te beschermen, ook tegen Mason, maar als Mason echt is zoals Jill heeft verteld, dan hoef ik me geen zorgen te maken. Dan zal Mason haar nooit laten vallen.

Ik kijk nog een keer de kerk rond. Jill en Mason hebben het klein gehouden, wat ze graag wilden. Er zijn niet veel mensen in de kerk, alleen de familieleden en een paar vrienden van Jill en Mason. Mijn ogen zoeken die van Niall en vinden die ook weer razend snel, zoals gewoonlijk. Niall heeft een grijs pak aan met een wit overhemd eronder. Hij ziet er zo goed uit! Zijn haar is steeds meer gaan krullen, wat ik stiekem enorm leuk vind.

Niall glimlacht breed naar me vanuit de kerkbank waar hij zit. Hij zit naast mijn moeder, die zoals ik al had verwacht, met een zakdoekje haar tranen van haar wangen veegt. Ze heeft me ooit verteld dat Jill bijna als haar eigen dochter voelt, omdat ze haar al zo lang en zo goed kent.

Naast mijn moeder zit mijn broertje. Hij kijkt wat beschaamd weg als hij de ene na de andere traan over mijn moeders wang ziet rollen. Hij is een echte puber, maar niet de ergste. Hij is eigenwijzer geworden, dat zeker. Maar hij is en blijft een hart van goud hebben. Ik ben ook blij dat hij Niall weer kan accepteren, want dat was ook nog wel een dingetje. Hij is nog altijd boos op Niall voor wat hij heeft gedaan en ik denk dat dat ook wel lang zo blijft, maar ik ben blij dat hij Niall in ieder geval accepteert, net als mijn keuze om weer bij hem terug te komen.

A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu