A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}

Part Fourty-Eight

P.o.v. Lucy
Voor mijn gevoel zit ik al jaren lang opgesloten. Jay komt regelmatig binnen en vraagt me kleine dingen te doen in ruil voor de drugs. Ik heb tot nu toe alles voor hem gedaan. Zonder de drugs hou ik het hier niet uit. Als ik een tijdje geen drugs heb gehad begint mijn hele lichaam te trillen en voel ik me zwak. Na dat ik de drugs heb gehad, voel ik me sterker en hou ik het vol hier.

De deur gaat open en Jay komt weer binnen. Zoals altijd heeft hij de spuit met drugs in zijn handen. 'Today, we're gonna do it a bit different' zegt hij. Ik sta op en kijk hem aan. Hij legt de spuit met drugs op de grond en komt voor me staan. 'We're gonna take a picture together. Just you and me' zegt hij. Ik kijk hem verbaast aan. 'Then everyone will know about you' zeg ik. 'No, they won't. People wouldn't reconize me, I promise' zegt hij. Hij pakt zijn telefoon uit zijn zak en geeft die aan mij. Hij komt achter me staan en slaat zijn armen om mijn middel heen. 'Take a selfie. Just smiling nothing more' zegt hij. Ik knik en open de camera van de telefoon. Ik ben even verbaast als ik mezelf zie. Ik zie er beter uit dan gedacht. Mijn wangen zijn rood en mijn haren zitten beter dan ik had verwacht. Ik heb ze namelijk al tijden niet meer geborsteld. 'What's the plan?' vraag ik Jay. 'I'm gonna give you a kiss in your neck and you're gonna smile and look into the camera. Just think about the drugs you'll get in a minute' zegt hij. Ik glimlach breed en kijk in de camera. Zoals Jay al zei, zet hij zijn lippen in mijn nek. Hierdoor zie je alleen de haren van Jay, je kan niet zien dat hij het is. Ik glimlach zo breed ik kan en zie zelfs mijn wangen een beetje rood worden. Ik neem meerdere foto's en geef dan de telefoon weer terug aan Jay.

'Now we're gonna take a new one, but this time I want you to look away like a real model. Just touch your hair or something' zegt hij. Hij gaat tegenover me staan en richt de camera op mij. Ik ga met mijn hand door mijn haar heen en probeer zo goed mogelijk Jay's instructies op te volgen. 'Just keep smiling' zegt Jay. Ik probeer zo echt mogelijk te glimlachen. 'How can you be so beautiful without even trying?' vraagt Jay dan. Ik voel dat ik begin te blozen en schiet in de lach. Ik hoor dat hij nog wat meer foto's maakt. 'Great!' zegt Jay tevreden. Hij stopt zijn telefoon weer weg en kijkt me tevreden aan. Hij pakt de spuit met drugs en komt vlak voor me staan. 'Let's make a deal' zegt hij als hij mijn haren uit mijn nek strijkt. 'What kind of deal?' vraag ik hem. Ik voel mijn lichaam trillen en mijn mond wordt droog. 'You do exactly what I say, when I say it and I will give you a perfect life' zegt hij. Hij zet de naald van de spuit in mijn nek, maar doet verder nog niks. Ik voel mijn benen slap worden. Ik heb de drugs nodig. Waarom geeft hij ze niet gewoon?! 'Do you want that?' vraagt hij. Zijn mond is heel dicht bij mijn oor. 'Hmm' is het enige wat ik uit kan brengen. Dan strijkt Jay mijn haar over mijn andere schouder met zijn ene hand nog altijd om de spuit. 'But I can also make your life a living hell' zegt hij dreigend. Ik leg mijn hand om de spuit. Als hij het niet doet, doe ik het zelf wel. Jay pakt mijn pols vast en houdt me tegen. 'Not so fast, missy' zegt hij met een grinnik. 'You first need to know that if you listen to me, I will keep giving you these drugs. If you don't, I will hurt you so much, you didn't even know it could hurt so bad' zegt hij, nog altijd een grijns op zijn gezicht. Ik hou het niet langer. Mijn hele lichaam staat op knappen. 'Please Jay...' smeek ik hem. Ik herken mijn eigen stem niet eens. Het klinkt heel wanhopig, maar ik kan er niks aan doen. Zonder de drugs is het leven een grote hel. Vroeger vond ik mensen die drugs gebruikten zwak en slecht, maar nu snap ik wat ze altijd al zeiden. De drugs helpen je door het leven heen. Het leven is al zwaar genoeg, waarom zouden we niet een klein beetje hulp kunnen krijgen? Een uitgestoken hand die er voor zorgt dat het leven er iets minder slecht uit ziet. Of een schouder om op te leunen als het leven zo zwaar is. Of een rots als het leven in brand lijkt te staan. Dat is wat de drugs voor mij zijn. Een helpende hand en een steun in de zware tijd, zoals nu.
'I can make your life perfect, like you want it or I can make your life a living hell, it's up to you' fluistert Jay als hij de drugs mijn lichaam in laten dringen. 'Don't forget about that' zegt hij als hij de naald uit mijn nek haalt. Het voelt alsof al mijn spieren ontspannen en mijn hoofd eindelijk rustig wordt. Ik adem diep in en uit en laat mijn lichaam de drugs opnemen. Ik vergeet even alles om me heen. Ik vergeet dat ik hier met Jay ben, tegen mijn wil in en dat ik dingen voor hem doe. Ik vergeet alles en iedereen. Ik vergeet zelfs Niall. Al is dat niet voor lang. Ik neig terug te denken aan mijn tijd met hem. Ik neig weer in de verdrietige gedachtes te vallen en me af te vragen hoe het nu met Niall is... Ik neig na te denken hoe hij het trekt zonder mij, maar dan schiet Jane weer door mijn gedachtes. Zal hij nu met haar zijn?

Ik sluit mijn ogen en laat de drugs zijn werk doen. De drugs nemen al snel mijn gedachtes over en laten me zweven. Ze nemen me mee naar een hele andere wereld. Een wereld zonder angst en verdriet. Een wereld waar ik gelukkig en zorgeloos kan zijn... Een wereld zonder schuldgevoelens en angst voor het bekende en onbekende... Een perfecte wereld, voor mij alleen...

P.o.v. Niall
I am sitting in my dressing room, getting ready to go on stage in an hour and a bit. I am not feeling like it at all. I still can't believe Lucy left me... I still don't know if it's permanent. I feel like she comes back to me any minute, but I haven't heard from her in a while...
I open Instagram on my phone and like a few photo's. It feels like my eyes are popping out of my head when I see Lucy posted a photo. I feel my body's shaking and my mouth turns dry. Lucy posted a photo of her with a guy. Lucy looks straight into the camera and smiles heavinly, like always. The photo is in black and white, but I can see her cheeks flush. She looks really happy... I can't see who the guy is. I can only see his hair and I don't reconize it. What I do see, is that the guy is kissing Lucy in her neck. I immediately feel anger and jealousy. Why is that guy kissing my girl?! Lucy is still my wife! Why is this dude kissing her like I should?!

I scroll down to read the caption. "You light up my world like nobody else" is the caption. WHAT?! Why?! What is this?! I read the caption again and again. It's really there. I check to make sure it's really Lucy's account, which it is... Why would she post something like that? Why would she post a photo of her and another guy with a One Direction-lyric as a caption?! Why is she torturing me like this?! I get that she is mad after our fight, but this is insane! Now everyone thinks we broke up!

Wait... did we? I thought we were just taking a break... But maybe we're not... Maybe we really broke up... Did we? Is she really gonna stay away from me forever? Will I ever see her again? This isn't the end of us, is it? We got so far... It wasn't easy, but we got through a lot! Why give up now? Yes, we had a fight! But there's nothing we can't handle together! Or am I wrong? After everything we've been through, is this it? Was this fight too much for us? Is this really the end of us?