A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}

Part Nine

P.o.v. Lucy
Het is zo ver. Het feest is over en het moment is daar: Niall en ik gaan op huwelijksreis. Onze koffers staan al klaar in de feestzaal. We hebben er allebei enorm veel zin in. We gaan in vier weken de hele wereld over reizen. Ik weet niet precies waar we allemaal heen gaan, want dat heeft Niall allemaal geregeld.

Verder heeft Niall de kaart met de tekst "It will never be over" overgedragen aan zijn beveiliging en zij hebben het aan de politie doorgegeven. Beide zullen ze met man en macht de persoon die de tekst heeft geschreven proberen te vinden. Zelf hebben we natuurlijk al een sterk vermoeden wie dat zou kunnen zijn: Ryan of Jay. Ook dat heeft Niall doorgegeven en de politie zal haar uiterste best doen om er achter te komen of een van hen het ook echt is geweest. Ik heb nog aan Niall gevraagd of hij zeker weet dat het een goed plan is om samen op reis te gaan, maar hij heeft meteen gezegd dat hij hierdoor niet onze vakantie laat verpesten. Hij is sterk van mening dat we de vakantie juist nodig hebben om beide compleet tot rust te komen. Hij heeft ook gelijk. Ik zou nu niets liever willen dan even weg te gaan. Wat alleen nog door mijn hoofd spookt, is de vraag wie die kaart op die tafel heeft neergezet en die dus op onze bruiloft was...

Niall en ik staan in de feestzaal bij onze koffers. We hebben de koffers voor de bruiloft al ingepakt, zodat we na het feest meteen weg konden. 'Ready?' vraagt Niall me dan. Ik kijk hem aan en glimlach breed. 'I am born ready' zeg ik. Niall lacht en dan lopen we met onze koffers het gebouw uit. We gaan naar buiten en lopen naar de auto toe. Niall legt de koffers in de achterbak en dan stappen we in. We doen onze gordels om en kijken elkaar aan. Niall glimlacht breed en pakt mijn hand. 'Last chance to stop' zegt hij. Ik lach en schud mijn hoofd. 'I don't wanna stop! I am ready to go' zeg ik. Niall glimlacht nog breder en zet een zoen op mijn hand. 'Alright, here we go!' zegt hij als hij de auto start en wegrijdt.

Een paar uur later komen we eindelijk aan in Dubaï. De reis verliep vlekkeloos, alleen had ik niet verwacht dat Dubaï zo ver vliegen zou zijn, voor mijn gevoel ligt Dubaï om de hoek. Uiteindelijk hebben we bijna 7 uur in het vliegtuig gezeten. Niall en ik hebben wel heerlijk gepraat, films en series gekeken en geslapen. Het was een redelijk relaxte vlucht, voor wat ik gewent ben. Maar zo veel ben ik niet gewent. Zeker niet in vergelijking met Niall, die al de hele wereld over is geweest, meerdere keren.

Niall en ik lopen naar de bagagebanden en zoeken de juiste band op. Niall houdt tijdens het lopen mijn hand vast, wat ik heel erg fijn vind. Af en toe wrijft hij met zijn duim over de rug van mijn hand heen, wat me een goed gevoel geeft. We lopen naar de bagageband en wachten geduldig op onze koffers. Ik merk dat ik erg moe ben, ondanks dat ik een paar uur heb geslapen in het vliegtuig. Gelukkig vinden we onze koffers al snel en lopen we daarmee het vliegveld uit. Nialls beveiligers Andre en Marcus zijn met ons meegereisd, dus Niall heeft geregeld dat zij ons met een gehuurde auto naar het hotel kunnen brengen.

Al snel komen we bij het het hotel aan en worden we netjes voor de deur afgezet. Andre stapt met ons uit en loopt met ons mee het hotel in terwijl Marcus de auto parkeert. We checken in en gaan dan met onze koffers naar boven. Ik kijk mijn ogen uit. Het hotel is heel luxe en heel hoog. Onze kamer is dan ook op de vijftiende verdieping! We stappen de lift uit en lopen door een prachtige gang met rood tapijt op de vloer. De deuren in de gang zijn allemaal van donkerbruin hout en met gouden deurklinken. We zoeken onze kamer en openen de deur. Voordat ik de kans krijg om naar binnen te lopen, tilt Niall me op en legt hij me in zijn armen. Ik slaak een kreet en begin dan te lachen als hij me zo de kamer in draagt. Voordat hij me neerzet, zet hij een zoen op mijn wang. 'Such a gentleman' lach ik. 'I always am' lacht Niall. Niall zet onze koffers binnen en sluit dan de deur. Ik kijk met open mond de kamer rond. Het is een grote kamer met een groot tweepersoonsbed, een bureautje, een bankje, een tv aan de muur, een grote spiegel en een enorm mooie badkamer. De badkamer is redelijk groot met een jacuzzi en een stortdouche. Ik kijk mijn ogen uit. Ik heb nog nooit zo'n mooie hotelkamer gezien! De kamer heeft verder nog grote ramen en een glazen schuifdeur naar een klein balkonnetje. Ik open de deur en loop het balkon op. Ik pak de reling vast en kijk rond. We hebben een prachtig uitzicht op de hele stad. Het is al wat later op de dag en het begint donker te worden. De hele stad is daarom verlicht met allemaal verschillende soorten lichtjes. Ik zie zelfs kleurrijke lazers die hoog de licht in schijnen. Ik zucht diep, ik kan hier voor altijd blijven staan kijken.