A Woman Called Lucy Horan Ft. One Direction {VOLTOOID ✔️}

Part Twenty-Four

P.o.v. Lucy
'Are you sure you want to be alone?' vraagt Harry die tegenover me staat. Hij heeft zijn koffer bij zich en kijkt me aan. 'I am sure, Harry' zeg ik terwijl ik weer een slok wijn neem. 'I really think you shouldn't drink that much' zegt hij. Ik kijk hem aan en trek een wenkbrauw op. 'This way I don't have to think about today that much' zeg ik. Harry loopt naar me toe en komt naast me op het bed zitten. 'I'm just worried about you' zegt hij. Ik zucht en kijk hem aan. 'I am worried about myself too, but I know what I am doing' zeg ik. Harry pakt de fles wijn uit mijn hand en ruikt eraan. 'How many percent is this?' vraagt hij. 'I don't know. Not enough?' vraag ik. Harry lacht kort en twijfelt even of hij de fles terug moet geven of niet. 'If you don't give it back, I will find a new one' waarschuw ik hem. Harry lacht kort en geeft de fles weer terug. 'Don't drink too much please' smeekt hij als hij weer opstaat. 'I won't' zeg ik. Harry glimlacht en zet een zoen op mijn hoofd. 'You know you are allowed to join me to LA' zegt hij dan. 'With you and Lou? No thanks. I don't like being the third wheel' zeg ik. Harry lacht weer. 'Your choice' zegt hij schouderophalend. 'Say hi to Lou for me' zeg ik. 'I will. Hang in there and stay strong, Luce' zegt hij. 'Thanks Harold' zeg ik. 'Call if you need anything. Even if you just want to talk' zegt Harry als hij naar de deur toe loopt. 'I will' zeg ik als ik nog een slok neem. Harry opent de deur en loopt de gang op. 'Bye Luce, I love yah' zegt hij. 'I love you too Harold. Bye' zeg ik. Harry doet de deur achter zich dicht. De stilte keert terug in de kamer. Ik zucht diep en neem nog een slok wijn.

Ongeveer een uurtje later lig ik naast een lege fles wijn op de grond. Ik ben niet zo lang geleden van het bed gevallen en ik heb nog geen zin gehad om op te staan. De fles wijn is inmiddels helemaal leeg. Ik wil een nieuwe zoeken, maar nogmaals, ik heb nog geen zin gehad om op te staan. Ik schrik op als ik een klopje op de deur hoor. 'Who's there?' roep ik. Ik krijg geen antwoord, alleen maar nog een klopje op de deur. 'Did you forget anything, Harold?' vraag ik, maar weer krijg ik alleen een klopje op de deur als antwoord. Ik zucht diep en sta op van het bed. Ik val meteen weer om en kom met een harde klap op de grond neer. Ik zucht geïrriteerd en sta nog een keer op, alleen dit keer wat rustiger. Ik wankel naar de deur en doe die open. Even sta ik helemaal stil als ik recht in de ogen van Niall kijk. 'Hi Luce' zegt hij. Ik wil de deur in zijn gezicht dichtgooien, maar hij zet zijn voet tegen de deur aan. Ik zucht diep. 'What are you doing here?' vraag ik. 'I came to talk to you' zegt hij. Ik zucht weer diep en loop bij de deur vandaan. Ik wankel naar het bed en laat me daarop vallen. 'I don't wanna talk to you' zeg ik. Niall komt de kamer binnen en doet de deur achter zich dicht. Hij loopt naar me toe en komt tegenover me staan. 'Do you really want to ignore me for the rest of your life?' vraagt Niall zuchtend. 'You are not supposed to be mad at me, at all' breng ik hem in herinnering. Niall kijkt omlaag. 'No, I know' zegt hij. Hij doet zijn handen in zijn zakken en kijkt naar zijn schoenen. 'Who gave you the address?' vraag ik hem dan. Niall kijkt verbaast op. 'What do you mean?' vraagt hij verward. 'Who gave you the address of this hotel?' vraag ik hem, 'Was it Marcus?'. 'No, it was Harry' zegt hij zacht. Even ben ik verbaast. Harry gaf het adres terwijl ik hem zo had gevraagd dat niet te doen? 'He said how terrible you were doing and asked me to come for you' legt Niall uit. Ik zucht diep. 'Why do you think I am doing terrible?' vraag ik sarcastisch. Niall schraapt zijn keel. 'Luce, I am sorry for what happened there' zegt hij. Ik snuif, 'you better'. 'Really, I don't know what happened. I thought if I would kiss that girl, it would feel the same as kissing you' zegt hij eerlijk. 'And did it?' vraag ik nors. 'No, not at all' zucht hij. 'Of course it didn't, dumbass' zucht ik geïrriteerd. 'Luce, what can I do to make it up to you?' vraagt hij. Ik ga recht overeind zitten en kijk hem aan. 'Right now? Leave this place' zeg ik. 'Luce...' begint Niall, maar ik onderbreek hem. 'No, I am not able to talk right now' zeg ik. 'Did you drink?' vraagt Niall dan zacht. 'I did' zeg ik eerlijk. Niall knikt en kijkt weer omlaag. Het lijkt wel of hij bang is me boos te maken, of iets dergelijks. 'Why?' vraagt hij dan. 'Why?' herhaal ik. Niall kijkt me aan en knikt. 'Let's see. My husband kissed another woman in front of me!' roep ik boos. De alcohol heeft helaas zijn weg gevonden naar mijn hersenen, wat er voor zorgt dat ik alles zeg wat ik denk. 'You probably don't know how that feels, but I can tell you: it feels terrible!' roep ik uit. Niall kijkt weer omlaag. 'Who was that?' vraag ik dan. 'She is my ex-girlfriend' zegt hij, me nog steeds niet aankijkend. 'Your what?!' roep ik boos uit. Ik sta op, maar moet me vastpakken om niet meteen om te vallen. 'My ex-girlfriend' herhaalt hij. Ik begin te ijsberen, voor hoeverre dat me lukt. 'Maybe you should stop walking around' zegt Niall. Ik kijk hem kwaad aan. 'Maybe you should stop minding my business and start minding your own!' roep ik kwaad. Niall haalt zijn handen uit zijn zakken en kijkt me aan. 'Lucy, I am really sorry about what happened. It won't happen again' zegt hij. 'Yeah, it better!' roep ik. Niall zucht. 'Luce, please stop yelling' smeekt hij. Ik zucht diep. Ik wil weer tegen hem gaan schreeuwen. Ik wil hem duidelijk maken wat hij met mij heeft gedaan, maar ik doe het niet. Ik hou me in en ga weer op het bed zitten. Als ik nu tegen hem blijf schreeuwen, komen we er nooit. Want ondanks alles, wil ik hem niet kwijt. Het liefste wil ik hem nu meteen in mijn armen sluiten, omdat ik daar al zo lang naar uit heb gekeken. En nog steeds naar uit kijk. Want eerlijk is eerlijk, ik mis hem enorm. Ondanks dat hij hier tegenover me staat, mis ik hem. Ik mis de warmte, de veiligheid en de liefde die hij uitstraalt als hij bij me is. 'Lucy, I still love you. That will never stop' zegt hij. 'Do you love her?' vraag ik hem. Niall glimlacht. Ik weet niet of dat is om mijn vraag of omdat ik naar hem heb geluisterd. 'No, I don't. Not at all. I hate her and I don't wanna see her again' zegt hij, 'ever'. Ondanks alles, glimlach ik naar hem. 'Are you happy to hear that?' vraagt hij met een brede glimlach. Ik blijf hem aankijken en knik. Hij komt dichterbij. 'Can I please touch you?' vraagt hij dan. Ik kijk hem vragend aan. 'It's been so long' zegt hij. Ik kijk naar mijn handen. 'No you can't' zeg ik. Even is hij verbaast. 'Why not?' vraagt hij. Ik kijk hem weer aan. 'Because you just broke my heart. I am not gonna let you touch me like it didn't matter to me' zeg ik. Niall kijkt omlaag en knikt. 'I understand' zegt hij. 'I love you' zegt hij weer. Hij kijkt me weer aan. Ik zie de tranen in zijn ogen staan. Ik wil hem zeggen dat ik ook van hem hou of dat ik hem mis, maar ik doe het niet. 'I need to get to bed' zeg ik daarom. Niall glimlacht kort. 'You should' zegt hij. Ik sta op en draai me om naar het bed. 'Am I allowed to stay?' vraagt Niall dan zacht. Ik kijk hem aan en schud mijn hoofd. 'No way' zeg ik. 'I understand' zegt Niall, 'Am I allowed to come to you tomorrow morning?'. Ik denk even na en knik dan. 'We will talk tomorrow morning' zeg ik. Niall knikt. 'Great idea. I don't think we can have a good conversation now' zegt hij. Ik lach kort. 'No we can't' lach ik. Niall lacht met me mee. Als we allebei zijn uitgelachen, kijken we elkaar kort aan. 'Sleep well' zegt Niall dan. Ik glimlach kort. 'You too' zeg ik, 'You know what? I hope you won't. I hope you'll have an awful night'. Niall lacht kort. 'I deserve it' zegt hij. Ik lach en knik. 'I will try' zegt Niall dan. Ik glimlach naar hem. 'Thanks. That makes me feel better' zeg ik. Niall glimacht. 'I will see you tomorrow' zegt hij als hij weer naar de deur loopt. 'Okay, see yah' zeg ik. Niall opent de deur, maar twijfelt even. Hij draait zich weer naar me om en kijkt me aan. Hij loopt weer naar me toe en slaat zonder iets te zeggen zijn armen om me heen. Even schrik ik, maar ik heb de moed niet om hem weg te duwen. Zijn armen om me heen voelen veel beter dan ik dacht. Ik geniet enorm van zijn geur in mijn neusgaten en de warmte van zijn lichaam tegen het mijne. Hij zet een zoen op mijn hoofd. 'I am really really really sorry' zegt hij. Dan laat hij me weer los en loopt hij de hotelkamer uit. De deur gaat achter hem dicht en de stilte keert terug in de kamer.