Kolejna część BTS-Spełnione marzenia.
Ola ma problem. Jej zespół się powiększa. Od dwóch lat nie widziała się z żadnym członkiem 24K. Za to poznała Exo. Bardzo się z nimi polubiła. Zaczęła jeździć na swoim wymarzonym ścigaczu.
Czy coś się zmieni?
Ola -Wróciłam! -Zerwałaś z Jungkook'iem?- Zapytał Suho -Skąd to wiecie? -Od Jimin'a. Wysłał nam wiadomość, że Kook płacze i nie umie go uspokoić. -Co ja mam z tym zrobić? -Ogarnąć się? Dlaczego z nim zerwałaś? -Dlatego, że nie mieliśmy dla siebie czasu. Nie miało to sensu. -Kochasz go? -Może tak może nie? -Ola do cholery! -Ah! Mam was dość!
Weszłam do pokoju i zaczęłam pakować swoje rzeczy, kiedy moją rękę złapał Baekhyun -Ola. -Co ka takiego złego zrobiłam? -Dlaczego z nim zerwałaś? Przecież go kochasz. -Ale....może ja go kocham ale kocham też jeszcze kogoś? -Kogo? -Muszę odpowiadać?- Pokiwał głową na tak. -Musisz. -Po co jeżeli bardzo dobrze znasz odpowiedź! -Właśnie, że nie znam. -Wiem że znasz! -Czy tą odpowiedzią jest....- Zrobił to czego oczekiwałam, pocałował mnie. Czy o niego mi chodziło? Oczywiście! Bo o kogo innego? -Tak. Tą odpowiedzią jesteś ty! -To może jednak wiedziałem.-Uśmiechnął się po chwili zaczynając się śmiać. -Głupek!- Pstryknęłam go w nos. -To bolało. Wiesz? -Wiem.
Od Chen: Zejdziecie na obiad?
Do Chen: Już idziemy!
-Chen każe zejść na obiad. -To idziemy. Wkurzy się, że przyjdziemy tak późno. -Ma problem! -Ja zaraz przyjdę Ok? -Za ile? Tak żebym nie musiała cię tłumaczyć. -Za piętnaście minut. -Ok.
Zeszłam na dół. Większość siedziała już przy stole z nosami w telefonach. Brakowało tylko Lay'a i Baekiego. -Odłożyć telefony!-Uderzyłam pięścią w stół, aż wszyscy podskoczyli, co było śmieszne. -Oszalałaś? Chcesz, żebym na zawał zszedł?- Powiedział Chen.
-Ja oszalałam? To ty piszesz do mnie siedząc piętro niżej! Leniu! -Nie chciało mi się wstać. -Ola ma racje! Odłóżcie telefony.- Przy stole nagle pojawił się Lay. -Hej! -Cześć. Słyszałem o twoim zerwaniu z Jungkook'iem. Ale. To twoje sprawy, nie będę się wtrącać.-Powiedział Lay śmiejąc się pod nosem. -Dziękuje!Jeden mądry. -A co? Reszta coś mówiła? -Ja ich tłumaczyć nie będę! -Gdzie Baekhyun? -Ma przyjść za około piętnaście minut. -Super! I trzeba czekać na tego cwela! -Kai!- Krzyknął Xiumin odkładając telefon. -Przepraszam. -Poza tym. WSZYSCY ODŁOŻYĆ TELEFONY! -Zaraz.
Dobra jak nie po dobroci to inaczej. Do Suho, Chen, D.O, Chanyeol , Sehun, Kai: ODŁOŻYĆ TELEFONY, ALBO ZARAZ WAM COŚ ZROBIĘ! JASNE?!
-Uspokój Caps Lock'a!- Powiedział dotąd siedzący cicho D.O -Odłożycie te telefony po dobroci, czy mam was do tego zmusić w dość nieprzyjemny sposób? -Ja jej w tym pomogę.- Powiedział Lay uśmiechając się.
-Jestem. Co tu się dzieje? Dlaczego krzyczycie? -Odłożycie te cholerne telefony? -Już! -Świetnie! Możemy jeść? -Najpierw oddacie mi swoje telefony! -Co?- Powiedział Suho. Tak jakby nie wiedział o co chodzi. -To! Oddacie mi swoje telefony. -Kiedy nam je oddasz? -Zobaczymy. Może, jak nauczycie się bez nich żyć ? Poza tym macie wolne więc i tak ich nie potrzebujecie. -Niech ci będzie! -Xiumin! Żartujesz? -Nie! Macie oddać jej swoje telefony.
Pozbierałam ich telefony i w końcu mogliśmy zacząć jeść.
Jimin -Jungkook! Chodź zjedz coś!- Krzyknąłem po tym kiedy zapukałem w drzwi pokoju maknae. -Nie chce. Nie jestem głodny. -Co ty mi tu pierdzielisz ciastek? Nie jadłeś nic od rana! -A ty tak mogłeś robić? -Ale ja wtedy popełniłem błąd! Wylądowałem w szpitalu. Pamiętasz? -Zostaw mnie!
Osz! Ciastek. Dlaczego ty to robisz? Nie chce żebyś robił to co ja, kiedy zerwała ze mną dziewczyna.
Do Ola: NaBi. Ja wiem, że zerwałaś z Ciastkiem, ale pomóż. On nie chce wychodzić z pokoju, ani nic nie je. Nawet nie pije! Proszę. Pomóż. Misze wyjść, ale nie wiem czy to dobry pomysł zostawić go samego.
Od Ola: Zostaw go. Przyjadę tam za około godzinę.
Do Ola: Dziękuje....
-Cookie! Wychodzę. Nie rób nic głupiego. -Dobrze Hyung.
Naprawdę Cookie, nie rób nic głupiego.
Jungkook Wziąłem długopis i kartkę. ,,Nie chce już tak. Dla mnie nie ma już sensu żyć. Nie obwiniacie o to nikogo. To jest tylko i wyłącznie z mojej własnej winy. Ja chce po prostu odpocząć, na zawsze. Uwierzcie, że bardzo was kochałem.
Jungkook
Dobrze, że nie wyrzuciłem żyletki. Mój dawny przyjaciel Teraz naprawde się przyda.....
Ola -Muszę jechać.-Powiedziałam kiedy zeszłam na dół. -Gdzie? -Nie ważne. Mam po prostu przeczucie, że coś się stało. -Chodzi o Jungkook'a? -Tak. -Jadę z tobą!- Powiedział stanowczo Baekhyun. -To szybko ubieraj buty i jedziemy.
🦋🦋🦋
Gdy dojechaliśmy do dormu BTS widocznie nikogo nie było. Oprócz Jungkook'a. Drzwi były otwarte więc weszliśmy. -Jungkook! Jesteś w domu? -Jungkook!- Krzyknął Baekhyun. Pobiegłam w stronę jego pokoju. -O Boże Jungkook! -Dzwoń po karetkę!- Kiedy weszłam do jego pokoju zobaczyłam Baekhyun'a opatrującego rany na nadgarstkach Jungkook'a.
Po kilku-kilkunastu minutach przyjechała karetka. Zabrali Jungkook'a i pojechali. Ja zadzwoniłam na początku do Jimin'a, a on najwyraźniej do reszty.
Jedyne co przykuło moją uwagę była kartka poskładana na cztery. Wzięłam ją do ręki.
,,Nie chce już tak. Dla mnie nie ma już sensu żyć. Nie obwiniacie o to nikogo. To jest tylko i wyłącznie z mojej własnej winy. Ja chce po prostu odpocząć, na zawsze. Uwierzcie, że bardzo was kochałem.
Jungkook
-Jimin? -Tak? -Chyba powinieneś to przeczytać. -Co? Jeju Jungkook. Dlaczego? -Miejmy nadzieje, że przeżyje. -Mam nadzieje. -Czy on naprawde, aż tak bardzo przeżył to, że z nim zerwałam? -Nawet nie wiesz jak bardzo to przeżył. -Nie chciałam tego. On nie miał się zabić. Przynajmniej próbować się zabić. -Serio? -Nie Jimin na niby. Tak na serio patafianie! -Ej! Dlaczego mnie obrażasz? -Bo mnie wkurzasz. Teraz jedziesz ze mną? -Nie. -Baekhyun. Jedziemy. -Idę.....
________________________________ Cóż. Jimin i Ola nie za bardzo się lubią.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
