Kolejna część BTS-Spełnione marzenia.
Ola ma problem. Jej zespół się powiększa. Od dwóch lat nie widziała się z żadnym członkiem 24K. Za to poznała Exo. Bardzo się z nimi polubiła. Zaczęła jeździć na swoim wymarzonym ścigaczu.
Czy coś się zmieni?
Obudziłam się rano. Wszyscy którzy zostali śpią. Haha...tak śmiesznie wyglądają.
Poszłam do kuchni z myślą wzięcia jakiejś tabletki na ból głowy i zrobienia czegoś do jedzenia. -Jin? Co tak wcześnie? -Nic...-Powiedział zachrypniętym głos. -Ej. Co się stało? -Nic...naprawde. -To dlaczego płaczesz? I dlaczego tak wcześnie wstałeś? -Naprawde nic się nie stało... -Jin! Odpowiedz...co się stało? Wiesz że mi możesz zaufać.... -Obudziłem się tak wcześnie, bo obudził mnie telefon....dzwoniła moja mama....powiedziała... -Jin? Co powiedziała twoja mama? -Ona powiedziała, że moja babcia... -Spokojnie Jin. Powiedz co się stało? -Ona powiedziała, że moja babcia nie żyje. -O Jezus! Jin przepraszam! Nie powinnam pytać.- Nawet mi zrobiło się przykro. Widziałam babcie Jina tylko raz w życiu. Bardzo ją polubiłam. Teraz....umarła? -Nie szkodzi. -Chcesz się przytulić?- Zapytałam. Jin pokiwał twierdząco głową i podszedł do mnie po czym objął mnie. -Dlaczego ona? -Nie wiem Jin. Nie wiem. -Powinnienem się ogarnąć zanim reszta się obudzi. -Spokojnie Jin. Nie obudzą się jeszcze co najmniej dwie godziny. -I tak powinienem się ogarnąć. -Jak chcesz. Ja zrobię coś do jedzenia. -Ok...-Wyszedł pewnie w stronę łazienki.
Biedny Jin. Widać, że jest mu strasznie przykro. Mam nadzieje, że chłopki nie będą go wypytywać, ale też powinni wiedzieć.
-Cześć...-Powiedział Cory wchodzący do kuchni. -No hej. -Co tam? -Nie zbyt kolorowo. -Gdzie Jin? -Zaraz powinien wrócić. -Stało się coś? -Ja nie powinnam o tym mówić... -Rozumiem. Co na śniadanie? -Gofry. -Niam! -Taaa..... -Ej! Mała....nie wiem o co chodzi ale nie smuć się tak dobra? -Yhm...
Zjedliśmy gofry kiedy do kuchni wszedł Jin. -Hej Cory. -Hej Jin. Co się stało? -Nie mam ochoty o tym mówić naprawde. -Spoko. Rozumiem.
Jin Gdyby nie było ty Cory'ego już dawno bym się popłakał. Dlaczego akurat moja babcia? Nie żeby ktoś inny umierał, ale dlaczego ona?
Tak dawno jej nie widziałem, a teraz? Już nigdy jej nie zobaczę. Chciałbym się do niej przytulić, porozmawiać. Teraz już nigdy tego nie zrobię.
Cóż. Trzeba się pozbierać. Żyć dalej. Ale jak mi to wyjdzie? Czy będę w stanie funkcjonować normalnie?
-Jin? Chcesz gofra? -Nie. Nie jestem głodny. -Napewno? -Tak. Spokojnie. Przecież niej jestem chory.
Ola Po około dwóch godzinach wszyscy wstali. Wyszłam z Chanyeolem, bo on jedyny pali. -Powinnaś wspierać Jin'a jak będzie mówił o tym innym członkom. -Będę. Spokojnie. To musi być dla niego trudne. -No i jest. Ale nic na to nie poradzi. Będzie musiał żyć dalej.
Weszliśmy do dormu. -Jin? Masz coś do powiedzenia reszcie prawda? -Tak. -Stało się coś?- Zapytał RM -Moja babcia....nie żyje...-Jin odwrócił się i wyszedł. Podejrzewam, że płakał.
Poszłam za nim. Siedział pod ścianą korytarza. -Jin? Wszystko Ok? -Tak. Dobrze.
-Wracamy już do dormu. -Idę. Pa Ola. Dzięki. -Proszę.-Uśmiechnęłam się do niego ciepło...
________________________________ Nie tak dawno BigHit powiedziało (można to tam nazwać) że babcia Jin'a umarła.
Biedny Jin. Wspieramy cię wszyscy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
