10. Bölüm

20.2K 492 8
                                    

Aras Emin bir şekilde,
- adını arkadaşlarınla konuşurken duydum ve kaçacağını da arkadaşlarına, kaçacağını haber verirken arkadaşlarım duymuş.
Dedi. Bilmem gayet inandırıcı geldi. Olabilir. Bara biraz sinir ve biraz gülme karışımı bir pişkinlikle,
- yoksa sen benim adımı bilmiyor musun?
- yo bilmiyorum.
- hahaha ben Aras.
- üzgünüm tanıştığıma memnu olamadım Aras bey.
- Ben de doğa hanım ama biraz daha böyle yolun ortasında kalırsak mağazalar kapanacak hadi.
Dedi. Bende onu izledim. Pahalı bir mağazaya girdi. Buraya bazen gelirdim. Bana uzun ve uzun kollu bir elbise verdi. Dekolte bile yoktu. Sanırım bu sıcakta ölmemi istiyordu.
- bu hayatta olmaz kafayı mı yedin?
- neden olmasın gayet güzel.
Diye söylerken gözüme siyah sırt dekolteli bir orta boy elbise ilişti. Ona elbisenin önünü gösterdim çünkü önü kapalıydı laf söz etmesin diye.
- biraz kısa ama
- bak sinirleniyorum Aras ya bu ya da ben hiç bir şey almadan giderim eve.
- üzgünüm gidemezsin yoksa abine haber uçar güzelim ama eğer bunu alırsan yanımdan ayrılamazsın.

ona dil çıkardım ve kasaya doğru gittik. Önce kredi kartımı çıkartıp ödeme yapıcaktım ki Aras benden önce davranıp kasiyere
- burdan alın lütfen
dedi. Bana da göz kırpıp
- ben varken ödeyemezsin.
Dedi. Herhalde erkek diye kendini bir şey sanıyor ne o bende öderdim.
Kıyafeti aldım ve deneme kabinine girip elbiseyi giydim. Tam kabinden çıkarken abim aradı.
- abicim neden avm'desin?
- abi nereden anladın.
- orasını boş ver bana cevap ver hemen
O anda aklıma hemen bir yalan geldi.
- abi yok şey öğle yemeği için canım pizza istedi de arkadaşımın arabası ile gidip gelicez.
- tamam o zaman ama Doğa benden habersiz gitmen hoşuma girmedi.
- tamam abicim söz bir daha böyle olmaz hemen okula dönüyorum. Dedim ve kabinden çıktım.

Abim kesin beni izliyordu. O yüzden bana telefonunu vermişti. Ve ken telefon düşme bahanesi falanda yaladı. Ah abi neyse bunları daha sonra konuşucağız.

Elbiseyi önden gören Aras, dekolteyi farketti ve bana hiddetle bakıp
-kızım bunun arkası nerede? Bu elbise imalat hatası hemen değiştir Doğa
- yo gayet güzel ve değiştirmeyeceğim. Bence sen tam bir odun olarak imalat hatasısın
Dedim.
Biraz fısıltı halinde
- oraya gelirsem üzerini çok güzel değiştiririm ama.
- yap da çığlık atmıyor muyum?
- neyse doğa bunu da yazdım bir köşe ye
az önce giydiğim hırkayı yine elime verip
- bunu giy bari de mağazada kavga etmeyelim güzelim ha
- uf ne taktın ya tamam ver giyerim.
Dedim ve elbisenin üzerine giydim. Ah güzelim elbise bir hırka ile mahvoldu. Arabaya doğru ilerledik. Yola tekrar çıkmışken aklıma gelen ani bir hatırlama ile,
- nereye gidiyoruz ve  saat kaç?
Dedim.
-saat 2 ye geliyor ne oldu ki?
- acilen okula gitmeliyiz bak yoksa beni araba ile alan güvenlikler okuldan kaçtığımı anlar ve  abime söylerler lütfen! Abime okula döneceğim diye söz vermiştim.
- bilemiyorum eğer bu kıyafeti almasaydın belk...
Sözünü keserek
- bak ne istersen yaparım hatta elbiseyi bile çıkarırım lütfen
bir an şeytan gülüşü ile güldü ve
-daha elbise çıkarmaya çok var güzelim ama acelen varsa...
- fesat seni. Bak Aras lütfen acele et okula gitmeliyiz.
- tamam gidelim ama sözünü unutma
-tamam tamam unutmam acele et.

Okula tam zamanında gelmiştik. Ben yine güvenliklerle eve gittim. Arabada giderken mesaj geldi;
- dilek hakkımı evinin adresini vererek ve akşam evden inerek gerçekleştirebilirsin.
Yazıyordu
Bu kesin Arasdı. Numaramı da mı arkadaşlarımdan almıştı yoksa.

- tabi tabi bir de direk sana gidelim akşamı beraber geçirelim oldu.
- bende onu düşünüyordum valla
- üzgünüm dilek hakkınız bulunmamaktadır lütfen daha sonra tekrar deneyin.
-  öyle mi ama ben bunları bir kenara yazıyorum acısını çıkarırım.
Yazdı cevap vermedim ve bütün mesajları sildim şimdi abim falan görürse diye.
.
.
.
Eve geldiğimde üzerime kısa bir şort ve tişört giydim. Rahatıma düşkün biriyim. Biraz televizyon izleme ardından Akşam olmuştu. kapı çaldı . Ben kesi Can gelmiştir diye tahmin ederken. Açtığımda karşımda güvenlik vardı. Ve bana Aras'ı gösterip
-bu arkadaşınız evinize girmek istiyor izin veriyor musunuz?
dedi. Ne aras mı o ne alaka ve evimi nereden buldu?şaşkınlıkla güvenliğe dönüp
-tamam girsin.
Dedim. Bir şey olursa aşağıya seslenmem yeterliydi.
Aras kendi eviymiş gibi içeri girdi ve koltuğuma direk atladı.
- eeee hadi bardak getir çok güzel bir şarap getirdim içelim.

Zorla SahibimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin