Achterhoede

13

Hoofdstuk 13

'Sem, wat zou je ervan vinden om naar papa toe te gaan?' vroeg ze hem.

Anita keek haar dochter hoofdschuddend aan. Zij was zojuist toen Liz het vertelde tegen haar ingegaan. Ze had het alles behalve een verstandig idee gevonden.

'Dat kan je dat kind toch niet aandoen,' had ze geroepen, maar ze was vastbesloten en zeker dat Sem zijn vader wilde zien.

'Ja,' hij knikte.

Anita rolde met haar ogen. 'Pak mijn autosleutels maar.'

'Bedankt, mam. Tot straks.'

'Op tijd zijn voor het eten, hè!' riep ze Sem en haar na.

'Jaja!' Liz sloot de deur achter hen.

'Oké, papa zal straks met zijn ogen dicht in het bed liggen en hij ligt in een heel diepe slaap,' vertelde ze aan Sem.

'Moet ik dan ook heel stil zijn?' wilde Sem weten.

Ze moest eerst de brok in haar keel wegslikken om deze vraag te kunnen beantwoorden.

'Ehm.. nee niet perse. Je mag gewoon tegen papa praten, alleen reageert hij niet.'

Na een kleine tien minuten hadden ze het VUmc bereikt en liepen ze richting de Intensive Care.

Op de gang kwamen Liz en Sem Lisa tegen, die haar met een glimlach begroette en zich vervolgens op Sem richtte.

'En jij moet dan Sem zijn?'

'Ja,' zei Sem.

'Ik ben Lisa en verzorg jouw papa hier,' vertelde ze.

'Ga maar gauw,' glimlachte Lisa.

Terwijl Sem Liz haar hand bijna fijn kneep, liepen ze de kamer in waar Morris lag.

'Papa!' Sem liet haar hand los en rende op het bed af waar Morris in lag. Hij pakte Morris' hand vast en bleef zo aan zijn bed staan.

'Vind je fijn om papa weer te zien?'

Sem kon alleen maar knikken; hij was te in shock om in woorden antwoord te geven.

Toen ze haar telefoon checkte, viel Donny's berichtje meteen op.

Donny van de Beek:
Hoe gaat het met je? Xx

Liz van Dongeren:
Niet zo goed, gisteren te horen gekregen dat Morris in coma ligt....

Donny van de Beek:
Jezus, wat erg... ik weet even niet zo goed hoe ik hierop moet reageren. Zal ik anders vanavond langskomen, of wil je bij mij langskomen? Of wil je liever alleen zijn? Als je dat laatste wilt, begrijp ik het ook! X

Liz van Dongeren:
Het lijkt me fijn om je te zijn vanavond! Ik kom wel naar jou toe, als je dat goed vindt.

Donny van de Beek:
Ja, natuurlijk vind ik dat goed! Is 19:30 oké? Ik stuur je mijn adres later door.

Liz van Dongeren:
Helemaal top! Tot dan!

Het voelde zo raar om met Donny te appen, terwijl Morris hier voor haar lag. Hij was tenslotte haar vriend. Maar Donny steunde haar enorm, wat ze goed kon gebruiken na al deze ellende van de afgelopen weken.

'Mama, mag ik bij papa op bed zitten?' Sem haalde Liz uit haar gedachten.

'Ja, ik zal je er even optillen, want de draden moeten niet geraakt worden,' knikte ze en tilde hem op het ziekenhuisbed.